Blote-konten-kolder

Afgelopen zondag zaten wij, na een fijn fietstochtje, niets vermoedend en ontspannen even uit te puffen in Barchem, bij de Kalenberg, mooi plekje in het bos, prima locatie voor een hapje en drankje. Direct nadat we als altijd een strategische positie hadden ingenomen met het oog op een mogelijke inhoud voor een blog en de eerste hap wilden nemen van ons inmiddels uitgeserveerde lekkere broodje ‘Wit Wief’, viel het oog op een zojuist in het blikveld geposteerde bezoeker die in de volle breedte van de stoel – zie foto – liet zien weinig begrepen te hebben van de begrippen fatsoen en gedrag en die daarnaast aantoonde geen enkele poging te willen doen zijn overtollige kilo’s aan de voorkant te camoufleren door aan de achterkant wat kledingstukken te fatsoeneren.
Kuchend de aandacht trekkend om de onbenul te bewegen zijn broek op te trekken bleken nutteloze pogingen van onze kant, terwijl wij tussendoor fors walgend onze lekkernij achterover drukten. ’s Mans aars werd in onze beleving steeds groter, naarmate hij verder voorover ging zitten om z’n eigen uiteraard vette hap naar binnen te schrokken, waarna zijn genot van een sigaret, die hij samen met zijn identiek uitziende partner met volle overtuiging consumeerde, en passant het terras onder de stinkende rookwolken deed belanden. ’t Was een wanstaltige aanblik, maar ik was te laf om er een incident van te maken, dat geef ik dan ook weer toe. Het heeft allemaal te maken met normen en waarden, die samen met vetzucht en andere merkwaardige dieet-gewoonten het dagelijks beeld bepalen, overigens net als sterk groeiende vertrutting van de samenleving in het algemeen. Wij vinden het immers al heel gewoon dat we dagelijks worden geconfronteerd met reclamespotjes als:
‘Jullie hebben een Verisure inbraakalarm zie ik, bevalt t goed?’
‘Ja geweldig, jullie nog niet?’
‘Nee – haha — ik denk er wel over, maar bij ons is – haha – toch niets te halen – hahaha….’
‘Maar je wilt toch ook niet dat ‘ze’ binnenkomen?’
‘Goh, nee, da’s waar, je hebt gelijk, ik ga meteen bellen’, aldus deze lastig over te halen idioot.
Einde voorstelling, nog los van de wijze waarop de naam Verisure wordt uitgesproken dan.
We moeten als beeldbuiskindertjes verder lijdzaam toezien hoe de eindeloze rij winnaars van de Vriendenloterij acht keer per dag hun gewonnen prijzen voor de camera vieren en wij dienen Onze Lieve Heer op de knietjes te danken voor de brief van ene Bea Post van de Postcodeloterij, die breedvoerig en vooral royaal uitlegt dat wij ongelooflijk blij moeten zijn met de gewonnen rol kletskoekjes.

Verder heeft Talpa, samen met SBS 6, de nationale discussie over een volkomen overbodig stukje TV gewonnen door Derksen weer toegang te verlenen tot de studio, Derksen, die zelf had aangekondigd niet meer terug te keren en nu, afgelopen maandag, op parmantige en geforceerde wijze de wedstrijden van RKC en PEC Zwolle van volkomen nutteloos en zinloos commentaar voorzag, op een zodanig krampachtige manier die deed vermoeden dat elke foute of bedenkelijke verbale afslag op datzelfde moment een bomgordel tot ontploffing zou hebben gebracht.
We zijn hier langzamerhand uitgegroeid tot een immens festival van blote-konten-kolder, in zowel letterlijke als figuurlijke zin en ik begin soms te denken dat een beetje oorlog wel goed zou zijn voor ons moraal, ons decadentie-niveau, zoals in het verleden uiteindelijk elke beschaving een gewelddadige opschoning heeft gekend. ’t Zou best eens kunnen helpen, maar tussendoor blijf ik strak hopen op een betere wereld, samen met jullie!

See you.

Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice