Alle krantenartikelen, inclusief columns, zijn vandaag de dag corona-gerelateerd, een tekstuele en creatieve armoede van jewelste. Het lijkt het enige resterende item op deze wereld. Corona en de bouw, de horeca, de cultuur, in de ziekenhuizen, de kerk vooral, en niet te vergeten corona en de vakantie, waardoor onze domme monarch in elk geval minimaal de helft van zijn populariteit in Griekenland heeft achtergelaten.
Vandaag de aflevering: corona en de fysiotherapeut.
Ons skelet, bijeengehouden door spiertjes, pezen en aangevuld met wat nuttige zaken als een hart, darmen en een brein is voortdurend aan slijtage onderhevig. In deze mistroostige tijd is dat een weliswaar wat trieste edoch niet te ontkennen feit, waar we in het kader van het verouderingsproces steeds vaker mee te maken krijgen. Om ons wat te helpen deze ongemakkelijke aftakeling het hoofd te bieden en het fysieke verval te vertragen is een tijd geleden de fysiotherapeut uitgevonden, kortweg de fysio. De fysiotherapeut is een gediplomeerde hulpverlener die bij revalidatie na een ongeval of blessure soelaas biedt bij het herstel op basis van bewegingsadviezen, met en zonder hulpmiddelen. De fysio kent doorgaans de meeste van 
onze zevenhonderd spieren, waarvan slechts tweehonderd een bewuste functie hebben, omdat de rest via automatismen in beweging blijft. Dat valt dus best mee. Van die tweehonderd spieren gaat doorgaans nog eens de helft nauwelijks ongemak opleveren en dan resteren er pakweg honderd stuks die soms om bijstand vragen, zeker als je, zoals ik, gezegend bent met een erfelijke belasting waarin artrose een niet onbelangrijke en stomvervelende factor is en ik niet, gelijk Sjakie Swart, op m’n tweeëntachtigste straks nog dagelijks de veters van mijn kicksen strik voor een balletje met de jongens.
Een behandeling bij de fysio begint met een vraaggesprek, de intake. Op basis van de verkregen informatie gaat de therapeut over tot onderzoek, stelt een behandelplan op, bespreekt dat met de patiënt en de behandeldoelen worden afgesproken, zodat de zorgbehoeftige na wat sessies weer kan werken en/of sporten.
Ik kan me nog fysiotechnische behandelingen herinneren van vroeger, toen een potige uitvoering van deze tak van sport nogal eens onbarmhartig tekeer ging op mijn onderrug, waarbij de term kraken in letterlijke zin in praktijk werd gebracht en ik ook ooit wel eens met dikke elastieken banden uit elkaar ben getrokken. De evolutie van de fysiotherapeut heeft in de loop der jaren echter steeds meer afstand gecreëerd tussen de behandelaar en de zorgvrager, hij/zij met pijntjes dus, en ik weet door recente ervaringen ongelooflijk zeker dat we een compleet verkeerde weg zijn ingeslagen, een weg die nu, door de crisis, nog veel meer ongewenste afstand creëert.
Meeste recente pijnlijke gewricht is de rechterschouder, daar waar de Superspinatus de Biceps toucheert en de Subscapularis kruist, vlakbij de Deltoideus dus, die tijdens een periode van intensief geklus – tijdens de eerste coronagolf – ontwricht werd door gehannes met een godvergeten vastzittende bout in de muur van mijn schuur op 1,90 meter hoogte, die uiteindelijk het loodje moest liggen, net als het baasje dus.
Vanaf juni loop ik bij de fysio, we noemen hem Nick, en na het doornemen van de recente voetbaluitslagen ging 
hij aan de slag met onderzoek en diagnose, die in dit geval al drie sessies vergde, waarbij vooral de pijnscores op een schaal van 1-10 en wat informatieve blikken op Google niet veel meer opleverden dan de conclusie dat het herstel van schouderblessures best veel tijd vergt. Punt is dat deze therapeut, Nick dus, een verdomd aardige en lieve jongens is, die ik het van harte gun dat hij weer een declaratie bij mijn zorgverzekeraar mag indienen voor een uurtje volkomen nutteloze, maar zorgpremie-verhogende arbeid, waarvan je nooit kunt zeggen wat het nu eigenlijk oplevert, omdat je simpelweg niet weet hoe het zonder die – vrijwel uitsluitend digitale – inspanning zou zijn geweest, maar met de afsluitende Achterhoekse conclusie: ’t hef allemaol gin böksken an.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie