De programmamakers van ABNAMRO hebben afgelopen tijd de koppen weer op creatieve, commerciële en vooral media-technische wijze bij elkaar gestoken. De recente brainstormsessies bij van der Valk resulteerden deze week in een paginagrote advertentie van de financiële ‘weldoener’, en wel over de totstandkoming van de ABNAMRO Foundation, jawel.
Een foundation dus, want de banktop had gehoord dat met zo’n initiatief de harde kant van de geldjagers een wat fluwelen karakter krijgt en dat kan het steeds weer geplaagde imago van het concern wel gebruiken. In de advertentie werd melding gemaakt van het feit dat ABNAMRO kansarme kinderen wil helpen om vooruit te
komen in deze maffe wereld, vooral als je van huis uit niet de mazzel hebt gehad om een goeie start te maken. ABNAMRO wil dan bijspringen om die beoogde inhaalslag te plegen. Alleen bij het lezen al krijg ik een adrenalinestoot te verwerken, omdat de combinatie van de woorden banken en helpen een mega contradictio in terminis vormen, waar mijn schrijfimpulsen direct door worden geactiveerd. Via de door ABNAMRO ingehuurde vrijwilligers krijgt de wat vage groep kansarme kinders te horen wat ABNAMRO is, hoe ze straks een rekening kunnen openen, wat geld überhaupt te betekenen heeft, hoe ze later kunnen beleggen als ze de voorgenomen inhaalslag hebben gepleegd en dat ABNAMRO eigenlijk ook wel de bank is om later de hypotheek en een lening voor je auto à 12 % rente af te sluiten.
‘t Is dus een humanitair gepresenteerde maar ordinaire manier van klantenwerving, maar nu specifiek voor de kansarme doelgroep. Dat klinkt mooi, dat lijkt positief, maar is nog vele malen verwerpelijker dan de reguliere werving van volwassenen, waaronder zich ook veel kansarme exemplaren bevinden. Banken moet niet doen alsof ze weldoeners zijn. Bankiers, het opperwezen van de financiële sector, zijn tot in de eeuwigheid banale graaiers en je zou zelfs een aanklacht kunnen overwegen door aan te tonen dat deze werving een vorm van kindermisbruik is, een overweging waard.
De werving ligt in het verlengde van het verhaal van Roxane van Iperen, boeiende persoonlijkheid afgelopen week bij Jeanine Abbring in Zomergasten. Haar klacht richt zich op de verziekte consumptiemaatschappij, waarbij de multinationals dezelfde groep kansarme kinderen verleiden om ongezond voedsel te kopen, dat ze straks wat gemakkelijker kunnen betalen met het geld dat ze van ABNAMRO hebben geleend. ‘Of course the support of ABNAMRO looks like charity, but mayby….maybe it’s only a dirty commercial trick, om de methodiek van de wat dubieuze komiek Louis C.K. te citeren.
Maar ondanks al deze drukte sluit ik vandaag de blog af met een memoriam aan Dusty Hill, bebaarde en eergisteren overleden bassist van ZZTOP, de ruige Amerikaanse Normaal-versie, met de simpele, maar effectieve rocksound. Hill werd 72 lentes oud. Nog even een clipje uit 1983.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie