‘t Is een wat lastige, bijna sprookjesachtige titel, maar wel één die uitdaagt om verder te lezen, en daar begint het mee als je een blog of column schrijft.
We duiken er meteen in, want ik moet weer even iets kwijt, aan jullie als lezer vooral. Ik ben al jaren lid van het Humanistisch Verbond, omdat ik me verbonden voel met het gedachtengoed van die stroming en in deze dwaze tijden is het meer dan noodzakelijk om het erfgoed van Desiderius Erasmus te koesteren en onder de aandacht te brengen. De wereld is immers in rap tempo bezig alles af te breken wat in pakweg 70 jaar is opgebouwd en de malloten die het op dit moment voor het zeggen hebben lijken niet ontvankelijk voor rede, fatsoen of andersoortige resterende brokjes menselijke beschaving. Afgelopen week hoorde ik een slimme dame op Radio 1 verkondigen dat we moeten ‘onttrumpen’ om de planeet te redden, in de avond voor de buis zie ik brokkenmaker Faber uitspraken doen die elk gevoel voor rechtvaardigheid tarten en de tegenstellingen op de wereld worden alsmaar groter.
Toch zijn er lichtpuntjes en die moeten we vooral inhaleren, koesteren, zegenen ook. Om bij dat laatste te beginnen, neem de uitvaart van de paus, heer Franciscus. Als voormalig protestant en nu dus aanhanger van het Humanistisch gedachtengoed keek ik afgelopen weekend met een soort toevalligheidsinteresse naar de gebeurtenissen in Rome. Los van de bewonderenswaardige manier waarop de Romeinen ogenschijnlijk achteloos zo’n immense manifestatie probleemloos wisten te regelen werd ik getroffen die de ontzagwekkend wijze toespraak van kardinaal Re, een 91-jarige eminentie die beter en overtuigender dan alle politieke kopstukken bij elkaar de wereld toesprak. We moesten daarvoor dan wel even op karakter door de voorbereidende rituelen, met een individueel eerbetoon aan pakweg 120 heiligen, en kreeg ik bij het veelvuldig aanhoren van de term ‘grazige weiden’ toch merkwaardige beelden van het actuele raaigras op het netvlies, maar daarna, toen ook de loftuiting aan Ignatius van Loyola was afgerond, ging Re in op de toestand in de wereld. Via een beeldende retoriek als ‘bouw geen muren maar bruggen’ kreeg menig aanwezige wereldleider het schaamrood op de kaken, zelfs vanuit het besef dat Trump en zijn trawanten geen woord Italiaans verstaan en de ondertiteling zijn verklarende werk ook niet kon verrichten.
Ik was dermate onder de indruk van Re’s preek dat ik een kort moment bekering tot de katholieke kerk overwoog, een voornemen dat daarna snel weer de prullenbak in kon omdat een goede beschouwing van z’n woorden andermaal resulteerde in de vaststelling dat de prachtig uitgesproken kardinaalszinnen naadloos passen in de ideeënleer van het Humanisme.

AI-gegenereerd
De beelden vanuit Rome vormden op die dag een schril contract met die uit Doetinchem, waar gelegenheidsmonarchist Bennie Jolink de koninklijke familie toezong en daarbij andermaal blijk gaf van wat louter door pecunia geïnspireerde schijnprincipes. Maar goed, Doetinchem deed het verder prima natuurlijk en als rechtgeaarde Achterhoeker kon ik daar goed mee leven, maar de gedachten werden desondanks grotendeels in beslag genomen door de woorden van Re, die de wereld opriep tot vrede, broederschap en gelijke rechten, woorden die lichtjaren ver verwijderd zijn van het jongste gedachtengoed van Trump, die onlangs vrij openlijk heeft verkondigd dat vrouwen slechts dienen als broedmachines voor het gezonde blonde en blanke ras en daarmee vooral recht doet aan één van de bekendste citaten van Erasmus: ‘onwetendheid is de moeder van de hoogmoed’.
Uiteindelijk werd het toch een mooie Koningsdag, waarop onze vorst er weliswaar via een volkomen mislukte penalty blijk van gaf op het moment suprème toch weer te falen, terwijl kardinaal Re op zo’n zelfde moment juist weet te pieken door de beginselen van het Humanisme te verheffen tot de primaire voorwaarden om de wereld te verbeteren. Wat hij vergat te melden is het feit dat we die slag eenvoudig kunnen realiseren door eenvoudigweg het gebruik van religie-in-het-algemeen te reduceren tot een methodiek om pure menselijkheid te hanteren als belangrijkste pijler voor vrede en verdraagzaamheid.
Amen!
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie