Mijn God, wat een drukte. Gerrit was er helemaal nerveus van vorige week. Het zou gaan sneeuwen. Niet alleen Gerrit trouwens, maar vrijwel alle weerpipo’s waren lichtelijk in de war, zaten zichtbaar in de emotie van de komende vlokken, waardoor het aantal hakkel- en stottermomenten per uur omhoog schoot. Afgelopen zaterdag zou de wondere witte wereldgebeurtenis gaan plaatsgrijpen en de langdurige sneeuwval zou het land gaan bedekken met een betoverende poederlaag, zoals we die al een paar jaar niet hadden meegemaakt. Het vooruitzicht van 
sneeuwpret ging gepaard met veel online-bestellingen, van houten sleeën, wollen wanten tot gebreide mutsen en leidde verder tot een uitgebreide verkenning van sneeuwhellingen, waar menig verkoper van koek en zopie de standplaats ging vergrendelen. De mentale voorbereiding op een prachtig winters weekend was overal voelbaar, want ja, glijden, poppen bouwen, balgevechten, het werd allemaal weer eens werkelijkheid. De kinderpret was vooraf dus al het winterse wensplaatje in optima forma en de visioenen van Bruegheliaanse tafereeltjes stonden bij menig ouder op het netvlies. Het sneeuwfrontje trok inderdaad afgelopen zaterdag over het land, arriveerde pas tegen de avond in het oosten en de grotendeels vochtige troep stelde zo weinig voor dat er in en rond mijn woonplaats net een centimeter, voor het merendeel smurrie, uit het wolkendek dwarrelde…..te laat, te weinig, en toen ook de dooi een paar uur later zijn verwoestende werk deed was het sprookje alweer gemuteerd naar een deceptie. Morgen dooit het plaatselijk zelfs 12 graden, waarschijnlijk leidend tot een warmterecord, waardoor de hartjes van de weerzeggers alweer sneller gaan kloppen. En dan moet februari nog komen, jawel die van de meeste elfstedentochten. Het was, kortom, getrut van het hoogste meteorologisch niveau, kouwe drukte om niks en in veel opzichten vergelijkbaar met hetgeen ons staat te wachten in maart. Vele columnisten hebben inmiddels al doemdenkerig aangegeven, dat alles wel weer bij hetzelfde zal blijven. Tuurlijk, populisme blijft voorbehouden aan de oppositie, ’t wordt straks gewoon Rutte IV, en daarna nog V en VI, en het zou een wonder heten als überhaupt één van de 89 nieuwe partijen een zetel bemachtigt. Vraag is of dat dan zo slecht is eigenlijk? Gaat ’t hier zo verkeerd, vergeleken met andere Europese naties? Ik word waarschijnlijk mild op de ouwe dag, maar ik koester tegenwoordig wel vaak onze zegeningen. De PvdA blijft ook met Ploumen dè partij op links, D’66 zou best eens kunnen scoren met leider Kaag, die straks ondanks haar geweldige kwaliteiten toch gaat afhaken als het spel 
echt hard wordt gespeeld op het Binnenhof. Wat doen de boeren? Wat doen de plebejers, nu scherp links via de SP ook alweer vier jaar lang vrij krachteloos uit de bocht is gevlogen? De echte slogans, de krantenkoppen met de ‘persoonlijke’ boodschappen van fractieleiders moeten nog komen, maar het is allemaal vooral veel kouwe drukte, met als vrijwel enige winstpunten dat Wiebes en Baudet samen kunnen gaan vissen.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Natuurlijk viel het allemaal wat tegen Roel, of mee, net hoe je het bekijkt. Maar heel veel mensen hebben zich 2 dagen kunnen op iets kunnen verheugen en hadden iets anders aan hun hoofd dan ellende en gedoe. Mijn kleinkinderen hebben zich een paar uurtjes vermaakt met het dunne laagje sneeuw. Soms is omdenken best te doen.