De mail bevatte gisteren weer eens een bericht over de Google Timeline, een jaarlijks overzicht van alle plekjes waar ik de afgelopen tijd heb uitgehangen en dan kleurt de kaart van Nederland behoorlijk rood. De details van al die gegevens zijn beangstigend nauwkeurig, al weet ik ook dat ik er zelf toestemming voor heb gegeven.
De Volkskrant bevatte afgelopen weekend een soort van tijdlijn van de aarde, heel mooi toeval. De evolutie van
onze planeet, van oerknal, via de eerste levensvormen, de vissen en de reptielen naar de homo sapiens, waarbij je nadrukkelijk beseft dat onze aanwezigheid maar een spelprikje is in de timeline van het universum.
Met alle actuele gekte kan die bewustwording je weer even met beide poten op de grond zetten, zeker bij alle wanorde van onze huidige samenleving. Ik heb de stellige indruk dat elke grip op die ontwikkeling ontbreekt, dat iedereen, van overheid tot individu maar wat roeptoetert, waarbij de stagnatie van klimaatmaatregelen, van de veestapelproblematiek en van het uitbannen van foute machthebbers louter groei-impulsen vormen voor het besef dat we te laat zijn. De denkbeeldige piketpaaltjes die incidenteel wel worden uitgezet vertonen verrottingsverschijnselen door nieuwe stagnatie, politieke discussie of andere, nog eens opdoemende en vertragende ontwikkelingen.
Deze januari-gedachten kregen nog eens extra vorm door een afbeelding in het lokale dagblad van een Google zoekopdracht met het trefwoord gletsjers, en de uitkomst geen resultaten gevonden. Ik heb die afbeelding, die subtiele weergave van ons probleem wel tien keer bekeken, indrukwekkend mooi en triest tegelijkertijd.
Op Facebook kreeg ik het vervolgens genadeloos aan de stok met een boer die een omgekeerde vlag op z’n profielfoto had staan en daarnaast zat af te geven op de waterschappen omdat ze een stukje meanderende beek hadden gegraven, dwars door een weiland. De eikel wond zich daar over op, tot ik ‘m uitnodigde voor een face-to-face-gesprek in de kroeg of aan de keukentafel op basis van de feiten. Hij besloot heel laf om daar niet op in te gaan maar een vierregelig rijmpje te lanceren, dat ik jullie niet wil onthouden: van een boer op klompen, gekleed in lompen, kun je vaak meer leren dan van alle hoge heren. Na mijn eveneens zeer poëtische antwoord: de planeet gaat naar de kloten, door stikstof en agrarische malloten, het roer moet om en bliksemsnel, anders is het: aarde vaarwel! heb ik niets meer gehoord, de zoveelste bevestiging van het feit dat boerenprotesten meestal zijn gestoeld op louter gelul in de ruimte, gebaseerd op familie-emotie en aanverwante, soms begrijpelijke, maar doorgaans lege argumenten.
Die ontwikkeling sluit dan weer prachtig aan – is dat nou toeval? – bij een ander recent krantenartikel over de meerwaarde van activisme, met als conclusie: je kunt beter in je eigen sociale kring actie voeren dan breeduit en massaal op straat of plein.
Conclusie van dit betoog is dat ik die uitdaging aanga en dat begint met boetedoening: ik rij nog in een Golf Diesel, weliswaar zuinig en met allerlei filters en uitstootbeperkende maatregelen, maar wel aangedreven via ouderwetse brandstof. Reden: ik verdom het om 30 mille neer te tellen voor een vehikel op batterijen dat je na elke straathoek moet opladen, een ding bovendien waar allerlei zware metalen voor nodig zijn, onder erbarmelijke omstandigheden gewonnen in Azië, Afrika en Zuid-Amerika.
Ik voel me dus best schuldig, maar toch, lieve lezers en lezeressen, moeten we iets doen, bijvoorbeeld een boycot van een reisbureau, waarbij met je met plaatsvervangende schaamte zit te luisteren naar een zoetgevooisd zwoel stemmetje dat je met misselijkmakend gewauwel probeert over te halen een skivakantie te boeken in een land waar de Alpenweides nog nooit zo groen zijn geweest als in januari 2023.
Het stagneert dus, alles stagneert en de generaties van het jaar 3.937 en later zullen wellicht pas kunnen vaststellen welke betekenis de mens anno 2023 heeft gehad. Ik ben er een beetje bang voor dat zelfs dat eerder genoemde minuscule puntje op de tijdlijn van het universum nog microscopisch zal blijken te zijn.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie