Is het nou verbeelding of worden de vesten van van der Plas met de week valer. Dat kan duiden op een verkeerd wasmiddel, op gebrek aan vernieuwing, of het is de inleiding van een mate van verval. Ik ga het echt in de gaten houden de komende tijd. Vooralsnog lijkt de garderobe de kleur van raaigras aan te nemen, niet echt een verrassende ontwikkeling, een beetje verheugend zelfs, omdat ook de aanhang er gezien de peilingen steeds minder energie van krijgt.
Ook weinig energie kreeg ik van de folder die deze week in onze buurt, of stad, of misschien wel
landelijk ogenschijnlijk huis aan huis werd verspreid met de titel ‘Bericht aan de bevolking’, een anoniem en in dubieus Nederlands uitgeschreven tekst over het World Economic Forum en de kwade aspecten daarvan richting samenleving. Zo wil dat Forum onze samenleving volgens complot- en soortgelijk-denkenden controleren via een netwerk van rijken, het WHO en lieden als Bill Gates. Het WEF zou pedofilie willen bevorderen en heeft andere plannen met ons als mensheid. Het gevaar van dit soort massale flutfolders is dat een deel van ons het verhaal gaat geloven. Bericht aan de bevolking suggereert een serieuze benadering van een vermeend gevaar, en baseert zich daarbij op leugens en verdraaiing van de feiten. WEF is weliswaar een elitair platform, maar is desondanks nogal open en toegankelijk, mits je de forse entreegelden bereid bent te betalen.
Na het lezen van dit soort rubbish ontwikkelt zich bij mij een gevoel van reddeloosheid en bezorgdheid. Dan lees ik het foldertje nog een paar keer door en moet ik er iets mee, wil ik er iets mee, al was het maar proberen te achterhalen wat de herkomst ervan is, zodat ik de auteur (s) nog eens kan contacten met wat indringende vragen over de geestelijke gezondheid van de afzender. Via de enige te traceren link arriveer je op een plek waar God in alle toonaarden wordt bejubeld en dan kan ik via een simpele klik Gods liefde en ‘zooooveeeel meer’ bereiken als ik m’n mailadres invul. Wel fijn om te weten dat God in noodgevallen in elk geval ook digitaal prima bereikbaar is.
Gelukkig was er deze week Angry om ons aan te laven, de vlammende clip van de Stones met hun nieuwe single, onderdeel van de komende CD Hackney Diamonds. Oude beelden, een jonge meid op een auto, en een mix van oude Stones-hits, vervat in een nieuwe jasje. Speel ‘m af, zet de volumeknop op max, sluit je ogen en luister. De sound is niet vernieuwend, maar gewoon simpele en dus lekkere rock’n roll. ’t Is vooral een mengelmoes van vooral oude en dus jonge beelden van Mick, Keith, Ronnie en zelfs postume Charlie. Maakt niks uit, ’t is rock ’n roll en je krijgt er tomeloze energie van, net als van de VPRO-documentaire over Barry Hay van vorige week. Niet gezien? Even terugkijken dan, echt de moeite waard. Het draait in de wereld toch alleen maar om fijne muziek, blues en rock’n roll, de rest is bijzaak en in die resterende tijd kun je er in elk geval over praten, zo bleek ook nu weer. Kicken was ’t en nu zit ik al weer dagenlang in m’n auto Back home te bléren, waarbij de hoge tonen inmiddels alweer haalbaar blijken.
Muziek leidt de aandacht af van de dagelijks passerende oorlogen, overstromingen en aardbevingen en je krijgt er simpelweg een kick van, waardoor ik nu alweer uitkijk naar het autoritje van vanmiddag…..from border to border, every place I’ve been
I’ve gotta be back if you know what I mean….
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie