‘Den Haag’ doet ’t af en toe voorkomen dat dit land bijna een nieuw kabinet heeft, een constructie die gestoeld beoogd te worden op wat we maar voor het gemak even het Nieuw Calvinisme noemen. Met het zuunige smoelwerk van Buma en de keiharde levensstandpunten van Segers zijn die pogingen gedoemd te mislukken. De Christenunie overspeelt haar hand, in dit geval zijn hand dus, want de arrogantie van het gelijk krijgen begint nu mateloos irritant de boventoon te voeren, met als voorlopig dieptepunt de bewuste informatielek van afgelopen week. De CU is een partij met een aantal principes, die in beginsel voor een grote groep Nederlanders best acceptabel zijn. Sociaal, ruimdenkend, immigrantvriendelijk, maar uiteindelijk toch gestoeld op een geloofsovertuiging die voorkomt uit een narrige vasthoudendheid aan het Oude Testament. Alsof we met religie in het algemeen al niet genoeg problemen op deze aardkloot hebben. De standpunten van de CU gaan over Waardig Ouder worden, een stelregel waar we niet met mensenhanden aan mogen tornen, volgens veel diepgelovigen. De werkelijkheid is dat veel stakkerds binnen onze samenleving juist Waardig willen Sterven en de discussie is niet alleen doodzonde – best een treffend woord in dit geval – maar vooral jammer en fnuikend voor de rest van de onderhandelingen, want ze blokkeren de weg naar een formatie. Gelukkig heeft ons land dankzij een demissionair stelletje parlementariërs de zaakjes aardig op de rit, dus nog een jaar of drie en we gaan weer naar de stembus. Kom op Pechtold, nog even de schouders onder die vertraging en kom verdomme niet aan met het inleveren van die voltooid-leven discussie.
Muzikale composities die rechtstreeks afkomstig zijn uit een bos, uit bomen, digitale signalen die vanuit het binnenste van onze nationale ‘oerwouden’ worden omgezet naar muziek, op basis van sapstromen, de groei, de dagelijkse hormonenhuishouding en de plaatselijke weersgesteldheid…..gebazel? Nee hoor, volwassen mensen, vooral Nederlanders zijn daar op mondiaal niveau mee bezig en reizen stad, land en bossen af met duizenden sensoren om een internationaal bomen-muziekconcert samen te stellen. Waarschijnlijk moeten we deze ongetwijfeld zwaar gesubsidieerde ontwikkeling toejuichen, maar ik zat toch met kromme tenen het blijmoedige verhaal van Bert Barten – theaterregisseur en bij Jinek te gast – af te luisteren waarbij hij bekende niet echt een boomknuffelaar te zijn, maar waarbij z’n pretoogjes verrieden dat hij toch iets meer intimiteit heeft met de iep dan met de Amerikaanse eik, zonder een verwijzing naar Washington in dit geval. Tuurlijk, de kap van oerbossen is rampzalig voor ons milieu, maar ik voorzie wat absurde vervolgtaferelen? Wat te denken van wolken? Ze zijn er in alle soorten en vormen, ze zijn er elke dag en op basis van de samenstelling, luchtvochtigheid en snelheid kunnen ze zorgen voor waanzinnige geluiden als die vibraties via honderden sensoren worden omgezet in digitaal geluid: natte wolken, droge wolken, hoge wolken, zware wolken, nevel, er liggen onmetelijk veel mogelijkheden en ik denk dat de Facebookpagina met prachtige muziekfilmpjes van Paul van Druten (zie verderop) nog veel nieuwe dimensies gaat krijgen. Punt is dat de sensoren zich moeten vastklampen aan de wolk, maar als dat technische hobbeltje is genomen zijn de mogelijkheden onbeperkt en krijgen we via de dagelijkse depressies de hele Sinfonia Cantate KV 634 van Bach over ons uitgestort. Ook de overweging om geluidschips te plaatsen in een (muziek)school makrelen in de Tyrrheense Zee lijkt vorm en inhoud te krijgen. Het wachten is nog op een financiële bijdrage uit Brussel, die vanuit het fonds ‘The awful suffering of the European fish’ bijna rond lijkt te zijn. Zingende vissen via de ether in de huiskamer, ik kan niet wachten……
Gevoel voor timing kan heel vervelend uitpakken, dat is weer gebleken. Misschien was het een onderhuids gevoel voor onheil, maar het macabere toeval wil dat net op de dag dat Roelsrules weer eens melding maakte van IS-ontwikkelingen, het schorem een paar aanslagen pleegt in Spanje. Triest in overtreffende trap.
In dat verband is het prima dat de Haagse haatprediker iman Fawaz Jneid een uitgaansverbod heeft gekregen, maar de inhoud van dat verbod stemt tot nadenken. Even voorstellen: je hebt een probleem met een heel vervelend mannetje, een lastig eikeltje dat oproept tot de jihad, en allerlei landgenoten vanaf de kansel vervloekt, je voert op het hoogste niveau overleg – minister Blok, burgemeester Krikke en de Nationaal Coördinator terrorismebestrijding, Dick Schoof – en aan het eind luidt het voorstel: ontzegging tot een bibliotheek in de Haagse Cilliersstraat voor deze moslim-idioot. Hij heeft zich waarschijnlijk helemaal een breuk gelachen en houdt nu zitting in de bieb aan de Paul Krugerlaan, een paar honderd meter verderop. Durven we niet of kunnen we niet? Gewoon uitzetten kan toch ook in dit geval? Ballen tonen heet dat, dat deed ook een Amerikaanse beeldend kunstenaar toen hij ooit president Roosevelt uitbeeldde, zittend op een merrie. Een speciaal in het leven geschopte commissie vond dat onacceptabel, waarna de kunstenaar er alsnog een paar kloten onder moest boetseren. Waar gebeurd!
Nog een fijn vervolg van het weekend, vooral voor kermisvierders, Lowlandsbezoekers en andere feestnummers.
See you.
Kijktip dus: paul van druten
Leave a Comment