De ontleding

De media zoeken zich de laatste tijd te barsten naar coronaloze nieuwsitems. Dat blijkt lastig, omdat de wereld volledig op z’n kop staat door de zin en onzin die rond het virus over ons wordt uitgestort. Nu ook het Europese voetbal van ons nationale gezelschap, op PSV na, geen vervolg krijgt, de opgefokte kerstfeestfrivoliteiten over twee weken alweer achter ons liggen, was het verrassend en verfrissend toen een paar dagen geleden een journaal-item werd gespendeerd aan de grote gevaren die verscholen liggen in het ontpitten van de avocado. Gewoon in het 8 uur-journaal, dus vlak na de nieuwe besmettingen in ons land, de laatste Trump-grillen, de Europese trammelant rond Polen en Hongarije en de bijna zekere no-deal Brexit, was daar om 20.15 de melding van de vele ongelukken die zich op nationaal niveau voltrekken bij de besnijdenis van de avocado, vrucht-in-opmars, zo bleek, die zich het best laat ontpitten met een lepel, maar waarbij veel klunzige onverlaten zich bedienen van een groot mes, dat dus niet alleen in dwaze drillraps wordt gehanteerd, maar nu ook bij ontmanteling van fruit. Waarom, vroeg ik me af, haalt deze onhandige vrucht überhaupt de schijnwerpers? Wat is er mis met de eenvoudig te klieven kiwi of de te pellen mandarijn, en wat te denken van de banaan, ondergewaardeerde lekkernij die als enige van z’n soort zelfs geheel pitloos wordt geconsumeerd en bovendien heerlijk te mixen is in de pompoensoep of de maaltijdsalade, maar dit volkomen terzijde. De EHBO-afdelingen van de ziekenhuizen liggen nu blijkbaar vol met avocado-steekslachtoffers, een wat te late optie voor het woord van het jaar.

Na deze wat lange intro vindt de echte grote ontleding de laatste weken  plaats binnen het nationaal folkoristisch bolwerkje Forum voor Democratie. Het was voor de normaal denkende Nederlander natuurlijk sowieso smullen de afgelopen weken. Geen groter vermaak dan leedvermaak, zeker als het gaat om windbuilen die zich te pletter vallen, zich nog even oprichten om daarna een definitieve dood te sterven. Baudet is volgens 28.000 trouwe aanhangers nog steeds een prima leider van een partij, waarvan niemand weet wat straks de nieuwe programmapunten zijn, waarvan niemand weet hoe de kieslijst er uit gaat zien. Wat wel helder is dat de scheuring straks uitvergroot naar buiten komt omdat de sentimenten en het oorspronkelijke gedachtengoed van Forum zijn gestoeld op een paar pijlers, die morgen, straks, volgend jaar pijnlijk zichtbaar worden via de extreem denkenden aan rechterzijde. De politieke lachsalvo’s die de coronacrisis iets draaglijker hebben gemaakt, worden de komende weken en maanden nog veel talrijker. Waar Baudet zelf precies staat is niet helder, nooit geweest ook, maar ‘s mans ongerijmde retoriek wordt aangehangen door een vrij dom deel der natie, dat zich niet gehoord voelt en de politiek wil opschudden, had willen opschudden vooral. Daaronder bevinden zich complotdenkers, vooral witte mensen, IQ-lozen, islam-haters, antisemieten of anderszins gestemden, die als belangrijkste drijfveer de gedachte najagen aan het herstel van de wereldorde, conform de situatie van voor de globalisering, toen de douaniers te Bergh de zaak nog scherp in de smiezen hielden en het begrip gastarbeider nog staande werd gehouden door het idee dat vermenging van ras en religie nog een hype was, iets van voorbijgaande aard.

De woorden anticiperen, meegaan, veranderen, accepteren, omdenken, vertaald naar ultieme vormen van humanisme en tolerantie, zijn aan deze lui niet besteed, omdat ze trots zijn op vermeende oude waarden en gebruiken, vertaald naar het begrip beschaving. ‘t Wordt dus smullen straks, als Forum in al z’n ruïne-vormen overeenkomt met het gelijknamige plein in Rome, waarbij vast nog wel wat nieuwe, onlangs uitgetreden mafkeesjes de kans aangrijpen om het hevig geschonden blazoen wat te herstellen via een nieuw en vooral zeer tijdelijk splinterpartijtje.

See you.

Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice