Doorgeschoten wild

Toegegeven, zo erg als in de VS zal het hier nooit worden, maar je lacht je soms wel een breuk als het gaat om de dagelijkse nieuwsitems. Omdat Ab Osterhaus op verdenking van ‘preken voor eigen parochie’ blijkbaar is afgeserveerd was het afgelopen dinsdag de beurt aan een nieuwbakken viroloog die bij Op1 de volgende onthutsende onthulling deed: ‘als we in januari beginnen met de inentingen zul je zien dat in de loop van 2021 steeds meer mensen gevaccineerd raken…..Gefascineerd heb ik nog even teruggekeken of ze het echt zei. Na de besmettingen en alle economische rampspoed komen nu de scenario’s van de inentingen voorbij en daarna kunnen we onze aandacht verleggen naar andere belangwekkende initiatieven die in dit land van de soms onbegrensde mogelijkheden de fantasie dikwijls tarten als het gaat om subsidies, renteloze leningen, gulle giften of spontane hulpacties bij de opzet van allerlei en soms onmogelijke projecten.

We nemen even de fauna bij de lurven want dat is een ware beestenbende. De ontwikkeling van de nationale versie daarvan toont een beeld dat je soms de stuipen op het lijf jaagt. Dat zagen we al met de wolf die sinds een jaar of twee onze bossen bevolkt en menig schaapherder inmiddels slapeloze nachten bezorgt. De afgelopen maanden heeft deze nationale roedel bovendien al onze moeflons opgevreten, zo konden we vorige week lezen. We hebben in dit land veel te veel vrije tijd en dan kan het gebeuren dat naast de Stichting Wolven terug in Nederland destijds ook iets in de geest van Stop de wolven in Nederland actief was en ik neem aan dat beide clubs inmiddels zijn opgeheven, de één omdat het doel is bereikt is, de ander omdat de target onhaalbaar bleek. Wellicht is die laatste groep nu actief bij de Stichting Return of the Moeflon i.o. Anders kunnen we altijd nog terugvallen op de ARK. De wat? De ARK! Waar deze afkorting precies voor staat is niet helder, maar de zogenaamde rewilding-ambities van de club groeien verticaal tot in de hemel en reiken op horizontaal tot over onze landsgrenzen, gelet op de toevoeging .eu.

Kijk, dat we af en toe streven naar behoud van enig wild in deze polder is prima, maar in godesnaam, laten we realistisch blijven, dat zouden we geleerd kunnen hebben van het drama in de Oostvaardersplassen. Wolven, vooruit. Otters en bevers, kan ook nog, voorlopig. De vos is een mooi dier en zo zijn er ook nog talrijke roof- of watervogels waarmee het prima samenwonen is, zoals de aalscholver, de fuut, de wat bedenkelijke knobbelzwaan, de blauwborst, de olijke rietzanger, de guitige snor, de fraaie zilverreiger, de dommige brandgans, de bruine buizerd en zelfs de statige zeearend. De Stichting ARK wordt echter gevoed door het idee dat er een brede, straffe biologische herinrichting dient plaats te vinden om de biodiversiteit van ons landschap te bevorderen en – gesteund door onder meer de Postcodeloterij en gelegenheidsbijdehandje Baudet – is deze club bezig met het promoten van allerhand exoten die ooit ons land zijn ontvlucht uit angst voor de massaal oprukkende mens, een  helaas onomkeerbaar geval van evolutie. De moeflon hebben we nu al ingeruild voor de wolf, maar nu wordt er serieus aan de weg getimmerd om ook de eland nog een nieuw oer-Hollands domicilie te verschaffen. Deze noordelijke viervoeter zou gek zijn op wilgentakken, luidt het argument, en dat snoeit zo lekker. Waarom slaan alle initiatieven in dit vaak mooie land vaak zo geweldig door en wie controleert al die doldwaze ontwikkelingen? In het hiervoor geciteerde artikel, vorige week in de VK, wordt zelfs – luister en huiver – de olifant genoemd als haalbare optie voor de toekomstige modificatie van ons dierenrijk, het staat er letterlijk, en dan bereiken we toch langzamerhand het stadium van ‘totale gekte’. Mocht er rond 2023 plotseling een giraf zijn kop binnen mijn slaapkamerraam steken, dan bestel ik dezelfde dag nog een emigratie-aanvraagformulier!

See you.

Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice