Op deze laatste, prachtige dag van de meteorologische, edoch uiterst matige zomer 2016 constateer ik in het nieuws verschillende belangwekkende gebeurtenissen, met name voor de Turken in Nederland, een vrijwel hopeloze situatie voor veel van deze eerzame landgenoten. Je zult in de familiekring maar een keer de naam Gülen hebben genoemd, dan zit je voorlopig flink in de rats over wat er komen gaat. ‘Staan ze al voor de deur, wie zie ik daar lopen, wordt er gebeld?’ Democratisch Turkije, waar de heer E. over niet al te lange tijd de doodstraf weer gaat invoeren, waardoor de gevangenissen worden opgeschoond. Lekker heerschap, en dan moeten we vooral onderdanig en gedienstig zijn als het gaat om Turkse deelname aan Europa. Kom nou toch, Europese leiders, er zijn grenzen aan het toelaatbare, letterlijk en figuurlijk.
Maar zie daar, binnen de Nederlandse politiek krijgen we er wellicht weer een ‘kanjer’ bij, als ’t aan hem ligt. Jan Roos, even onbeduidend als de lengte van z’n naam, heeft te kennen gegeven dat ie fractieleider wil worden van VNL, een afkorting waarvoor al veel invullingen zijn bedacht, maar waar ik persoonlijk nog wel een passende voor ga bedenken. Weer een minkukel met een grote bek op het pluche in Den Haag, dat kunnen we als redelijk weldenkende Nederlandse kiezer toch niet laten gebeuren? Ik pleit voor het toepassen van een filter, een toegangsexamen, een toets, een test of een examencommissie, die aan de hand van een honderdtal eenvoudige vragen kan beoordelen of het democratisch beginsel van onze samenleving voldoende wordt gerespecteerd, of de fatsoensnormen worden overschreden en dat soort dingen. Niet laten afhangen van de kiesdrempel, want dan kan het te laat zijn. Weg met de hufters in onze maatschappij, WMDH dus, kan ook een nieuwe partij worden.
Verder was het prachtig om te zien onze regionale wielertrots Robert Gesink weer één van z’n helaas te spaarzame goeie dagen had, in dit geval in de Vuelta. Net als je denkt, ‘verdomd, hij is weer terug’, dan dondert hij waarschijnlijk op korte termijn in een ravijn in Spanje. We zijn geneigd altijd maar medelijden te hebben met deze sympathieke Achterhoeker, maar voor een salaris van pakweg een miljoen euro mag ie ook wel twee dagen per jaar wat harder trappen……toch? Gelukkig hebben we Richèl Hogenkamp nog….. ‘Wie? Richèl Hogenkamp uit Doetinchem, die zomaar even een tweede ronde van een grand slam heeft bereikt, de US Open dus. Dat zijn hoogtepunten waar Robin Haase nu al tien jaar van droomt…..
Verder had ik gisteren een gesprek met een orthopeed over de staat van onderhoud van mijn rechter ondergewrichten, oftewel mijn rechterpoot, die al sinds 1984 haperingen vertoont en daarna nooit meer helemaal de oude is geworden. Nou, ik weet inmiddels dat er veel mis kan gaan met gewrichten maar zoveel…..? Er komt een vervolgonderzoek via een neuroloog en dan mag ik eerst een MRI-scan ondergaan, zo’n claustrofobisch tunnelgeval, om te kijken hoe mijn interne schijfjes zijn opgebouwd, soort van totale boyscan dus. Ik onderga het met de nodige angst en scepsis maar ik heb geen keuze. Het houdt mijn mind nogal bezig en daarom is het voor de gemoedsrust goed om te lezen dat Bert van Oostveen opstapt, beetje laat maar toch. Na alle ellende binnen de KNVB heeft deze kneus nu eieren voor z’n geld gekozen en zou hij eigenlijk de heer Blind in z’n kielzog moeten meenemen. Daar wil namelijk niemand meer naast op de bank zitten, is deze week gebleken. ’t Is geweldig om zo’n proces te volgen. Hans van Breukelen, voormalig keeper en daarom zonder enig verstand van voetbal, zet de eerste stappen op z’n wiebelende loopplanken van z’n met veel ambities omgeven carrière bij de KNVB en alle belangrijke coryfeëen kronkelen zich in zoveel mogelijk bochten om verdere contacten te voorkomen. Wat nu? Hoe nu verder met Oranje? Volgende week volgt de eerstkomende desillusie, ik zie de krantenkoppen alweer voor me, met die van Hugo Borst voorop.
En verder ga ik me voorbereiden op vakantie…! Alweer? Ja, alweer en die komt nu heel erg goed van pas. Twee weken Portugal moeten gaan zorgen voor een weldadig herstel van al mijn lichaamscellen en dat zijn er best veel. Ik heb er zin in, maar daarvoor doe ik nog een ultieme poging om de nieuwe website in de lucht te krijgen.
Een fijne en mooie eerste septemberdag gewenst.
See you
Leave a Comment