Herprogrammering

De programmering van de publieke zenders begint zorgwekkende vormen aan te nemen. Dat heeft volgens de formele berichten alles te maken met de jongere generaties die in toenemende mate afhaken als het gaat om serieuze praatprogramma’s of informatieve gebeurtenissen over planeetgevoelige zaken, waarvoor het handig en nodig is om zonder mobielverkleving een uur lang op de bank te zitten luisteren naar hetgeen daar wordt voorgeschoteld, zonder social media dus, met alleen een beetje concentratie en aandacht. Tijden veranderen en items als Andere tijden en Kassa zouden bijvoorbeeld gaan verdwijnen, omdat men bij de NPO mee wenst te gaan in de vaart der volkeren en meer wil kiezen voor ‘TV on demand’, vraaggestuurde bullshit-TV en dus schuiven we een flink stuk op in de richting van de commerciële pulpprogramma’s, die bol staan van de imbeciele prietpraat, spelshows voor kleuters en andere verschrikkingen, gedicteerd en geregeerd door BN’ers of lieden die daar een paar decennia geleden voor doorgingen.

Het lijkt soms wel of we met z’n allen vroegtijdig beeldbuisdement worden gemaakt. Dat we deze week even door het songfestival heen moeten bijten, vooruit dan maar, maar als ik moet kijken naar bijvoorbeeld een AVRO-programma waarin een BN’er plotseling een oude meester adoreert, dan raak ik licht van de leg. Deze ontwikkeling komt steeds vaker voor en ether-vullend Nederland heeft daar onder meer de hele kudde Lama’s voor ingezet, de meesten gelukkig op kanalen waar je normaliter niet in de buurt komt.

Recent voorbeeld is Tijl Beckand, ook voormalig Lama, die na die best leuke serie – net als de anderen – financiële handreikingen kreeg om het kijkscherm verder te ontregelen via de meest lachwekkende vormen van vermaak. Tijl heeft volgens de Algemene Vereniging Radio Omroep iets met klassieke muziek en Tijl duikt daar vol op in via een serie waarin Tijl alle hoeken van Europa doorkruist omdat Mahler, Chopin of Beethoven dat ook hebben gedaan en om nog eens te benadrukken hoe groot zijn liefde is voor klassieke muziek en hoeveel kennis hij bezit van de in het zonnetje gezette idolen, waarbij vooral de autocue veelvuldig wordt ingezet om met een serieus gezicht de verhaaltjes van Wikipedia voor te lezen, letterlijk zag ik zelfs.

Het gaat dus om de programmering, waarbij er op zaterdag vaak net zo weinig boeiende items voorbij komen als in de tijd van uitsluitend Nederland 1 plus Duitsland 1 en 2. Lichtpuntje is nu dat Lubach terugkomt en dat Andere Tijden wordt gerehabiliteerd, na immense protesten van de nog resterende oude kijkersgarde. Tuurlijk, er blijven ook nog Zembla’s, Tegenlichten, Atlassen over, net als alderbastend goeie films op Netflix, maar ik krijg steeds vaker een nostalgisch verlangen naar nog eens wat oude satirische afleveringen van toen, bijvoorbeeld van Sjef van Oekel, met van Oekels Discohoek, waarin Dolf Brouwers samen met Evert van der Pik het presteerde om conservatief Nederland te shockeren met nieuwe kijkkast-horror, via teksten die begonnen met ‘hartelijk welkom en welkom gefeliciteerd…reeds’, merkwaardige, maar briljante ongein-hersenspinsels van Wim T Schippers die zich manifesteerden op de doorgaans nog uitsluitend zwart-wit gevulde ontvangers. Nederland keerde zich er voor een groot deel van af en de rest zat zich te bescheuren. Zijn we deze vorm van amusement ontgroeid? Durven we niet meer? Gezond shockeren staat vandaag de dag vaak gelijk aan beledigen en dan krijgen we al gauw te maken met aanklachten, juridische procedures, of er hangt zo maar een keer een handgranaat aan je voordeur. Dat is het tweeledige van de maatschappelijke ontwikkeling. Enerzijds zien we de op de lachstuipen werkende verpreutsing en vertrutting, weergegeven via de kijkkanalen 4 tot en met 10, waarbij uitsluitend totebellend Nederland wordt bediend omwille van de kijkcijfers, anderzijds leven we in een steeds excessievere samenleving, geregeerd door angst voor minderheidsgroeperingen die zich op de social media te buitengaan aan digitale terreur.

Ik kom er vandaag, gelet op de inhoud van de vorige alinea, blijkbaar nog niet helemaal uit, dus er ligt nog volop denk- en schrijfstof voor de nabije toekomst, met als belangrijke optie: terug naar de radio!, om de verwarring onder de lezers van deze column nog wat groter te maken….reeds!

See you.

Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice