De tafereeltjes in de politiek worden steeds komischer, steeds lachwekkender ook, ongeloofwaardiger, vergeven van circus- en goochel-acts die weinig meer om het lijf hebben dan zelfverheerlijking en -verrijking. Het recente optreden van FvD-(ex)lid Yernaz Ramautarsing over het IQ van homo’s en de meerwaarde daarvan voor de samenleving heeft vrijwel hetzelfde niveau als de frapperende en ridicule wijze waarop het afgelopen jaar allerlei vooraanstaande clowneske marionetten zeer kortstondig acte de présence gaven, met de Amerikaanse politiek als top-act. En ondanks de éclatante zege van de Graafschap op Go Ahead Eagles, de regionale derby van gistermiddag, heb ik dan ook knap veel last van het onrustige gevoel dat ik de wereld niet meer kan overzien. ‘Heb jij dat ook, lezer?’
De wedloop om de gemeentelijke zetels is inmiddels in volle gang en daar gaan we eens even goed voor zitten want via deze dichtbij-politiek kunnen we als burger tenminste stemmen op de lokale partij die het hardst de belangen van scheefliggende trottoirtegels en het hardhouten bankje bij de kerk behartigt. Daar blijft het doorgaans bij, omdat de centrale overheid weliswaar veel financiële verantwoordelijkheid bij diezelfde gemeenten heeft gedeponeerd, maar feitelijk nog simpel aan alle touwtjes trekt als het gaat om zorg, ouderenbeleid, werk en inkomen. Ok, ook bij het inzamelen van gescheiden afvalsoorten kunnen gemeenten individueel nog wat lakentjes uitdelen, maar verder heeft elke gemeente evenveel gaten in de begroting als in het plaatselijk wegdek waardoor de oplossing van echte ergernissen zo maar weer wordt doorgeschoven naar 2022.
Binnen Europa heeft Rutte zich weer onsterfelijk gemaakt door in zijn erbarmelijke Havo-Engels de wereld toe te spreken en nadrukkelijk aan te geven dat wij weliswaar groot voorstander zijn van een verenigd Europa, maar dat we er niet over peinzen om daar nog meer dan een dubbeltje extra op toe te leggen. Voor dat muntje willen we dan wel op de eerste rang zitten, kunnen we de rest van de wereld garanderen dat ook de NAVO naar extra centen kan fluiten en groeien we in dit land langzaam maar zeker toe naar een strakker, harder en gereguleerder immigratiebeleid, net als in Duitsland en vooral in Italië, waar de geloofwaardigheid van de politiek komende tijd het diepst wordt aangetast omdat narcisten als Sylvio Berlusconi, magnaat te Milaan, toch weer gelegenheid krijgen de harten van het macho-publiek te stelen, hoewel vandaag blijkt dat ie niet echt potten kan breken. Het bestaat allemaal, de media – fake of niet – zenden het uit en het is onderdeel van het grote mallotencircus, dat langzamerhand naar een soort van apotheose lijkt te voeren. Met een 100 procent controlerende politieke machine in China, een in zichzelf kerend Noord-Amerika, een imploderend Afrika en een louter agressieve aanvalsmachine in Rusland wordt mijn behoefte om geen kranten meer te lezen en geen nieuws meer te volgen met de dag groter, terwijl ik eigenlijk wel weet dat al dat gezwollen taalgebruik, al dat spierballenritueel en al die opgeblazen ego’s eigenlijk alleen maar horen bij de reguliere propaganda zoals die al sinds het ontstaan van de mensheid wordt gehanteerd. Mijn, en misschien ook jouw grootste probleem is dat ik geen onderscheid meer kan maken tussen vriend en vijand, dat er geen lekker overzichtelijk onderscheid meer is tussen oost en west, dat de ordinaire maar zo vertrouwde infanteristen plaats hebben gemaakt voor digitale aanvalsmachines en dat er in de spelonken van de aardkloot steeds minder grip lijkt te zijn op criminaliteit, bij voorbeeld in de vorm van drugskartels.
‘Ben ik nu bang? Ben ik bezorgd? Vraag ik me af of de planeet over 50 jaar nog bestaat?’ ‘Ja, ja en ja’, maar ik kan het niet veranderen en ik kan het niet beïnvloeden, dus ik ga vanmiddag, na twee weken winterweer, op maandagmiddag naar de golfbaan en sla in negen holes alle opgekropte frustratie van me af.
Onder de noemer leuks uit de regio bijgaand plaatje met een stevig eikenhouten hekwerk, toegang gevend tot een fraai natuurgebied, maar afgesloten voor publiek en dus voorzien van een bordje geen toegang, beklemtoond door een stevige ketting om het houtwerk…..het ligt vast aan mij maar zo’n hek kost gauw 1.000 euro, een ketting € 29,95 en waarom? Eens navragen bij de lokale boswachter.
Prachtige eerste voorjaarsweek gewenst.
See you.
Leave a Comment