De afgelopen weken was ik in staat een vergelijking te maken tussen de omgang met corona in onze polder, en de beleving van de pandemie in landen als Frankrijk en Spanje. Voorlopige conclusie: we zitten hier te dicht op elkaar, we ouwehoeren met z’n allen veel te hard, we verdommen het om te luisteren naar de specialisten en we polderen ons in snel tempo naar de rand van de afgrond, met een volledige lockdown voor de rest van het jaar, via een soort burgeroorlog-light, zoals die nu vrijwel dagelijks wordt gevoerd door randdebiele jongetjes-met-vuurwerk. Het wachten is op de grote boem, een echte veldslag met talloze doden, met aanvullend een echte noodtoestand. In bijna twee jaar
hebben we nog niets geregeld rond de zorg, de hoeveelheid bedden, extra medewerkers en de beloning daarvan, en staat de daadkracht vanuit Den Haag al die tijd op waakvlamniveau, een bijna-kopietje van het radeloze, redeloze en reddeloze jaar 1672, toen de nationale machtsstrijd evolueerde in chaos en anarchie, al waren de oorzaken toen gelegen in akkefietjes met de Fransozen en Engelsen, lastig te vergelijken dus met de aanleiding van de actuele relletjes, die voortkomen uit een stadionverbod in bijvoorbeeld Rotterdam en Almelo. Het zal waarschijnlijk ook niet komen tot een lynchpartij van Mark en Hugo, zoals dat de heren de Witt 350 jaar geleden overkwam, maar er zijn parallellen als het gaat om diepe onvrede binnen de samenleving.
Ons poldermodel leidt nu al 20 maanden tot niets en de zorg om die zorg is dus onveranderd hoog, met dagelijks waarschuwende deskundigen die geen gehoor vinden bij eindverantwoordelijke lieden op het bestuurlijk pluche te Den Haag. Japie van Dissel heeft nu gezegd dat straks, met de coronapil in het voorjaar, alles voorbij is qua zware maatregelen. Nog één winter, nog één seizoen wankelbeleid en dan start volgens hem een sprankelend voorjaar, dat met haar zegenende tentakels van voorspoed om zich heen gaat slaan. Tja, perspectief, hoop, zoiets. Ik ben bang dat het iets anders gaat verlopen, dat ook die pil vertraging oploopt, dat de huidige protesten van allerlei soorten tuig nog intensiveren en dat er een verdomd vervelend seizoen op punt van uitbreken staat. De onmacht van de politiek, gekenmerkt door het uitblijven een coalitie, gekenmerkt door de onmacht tijdens de crisis en vooral gekenmerkt door een gebrek aan daadkracht en een immense hoeveelheid carnavaleske persconferenties, bereikt langzamerhand een triest dieptepunt.
Heer Baudet balkt nog steeds olijk en ongestraft met grafiekjes, waaruit hij afleidt dat er ook gevaccineerden op de IC’s liggen. Baudet is op die manier in staat geweest een schijnwereld voor z’n achterban te creëren, een horde volkomen geschifte idioten, niet gehinderd door een vleugje intelligentie, niet gehinderd ook door een ietsiepietsie zelfstandig denkvermogen. Baudet zet aan tot volksverlakkerij en in de Grondwet staat daar een maximum gevangenisstraf van 30 jaar voor. Waarom doet Justitie daar niets mee? Waarom laten we dit gebeuren?
Ik zit me op een koude maandagochtend achter het toetsenbord mateloos op te winden en daarom is het goed dat ik nu de gebruikelijke 565 woorden heb bereikt, zodat ik er voor vandaag een punt achter kan zetten, net voordat het stadium radeloosheid wordt bereikt.
Uit het raam kijkend zie ik dat het mooi weer is, en dat gegeven draagt aanmerkelijk bij aan een wat rustiger hartslag….net op tijd!
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Subliem wederom