Over klonen, politiek in Europa en Hay

Hij is weg, het is weer achter de rug en volgens ooggetuigen werd er nadrukkelijk extra gas gegeven toen ie gisteren met z’n gevolg ergens een Nederlandse haven uitvoer richting Spanje. Om even een voorschot te nemen op volgend jaar: ik stel voor om vast een actiecomité op te richten dat zich bezig houdt met de verschijning Sint Nicolaas. De aanduiding ‘Sint’ (heilig) deugt voor geen meter, omdat in de praktijk is gebleken dat zijn gedragingen in in huiselijke kring vaak weinig sacraals herbergen. Daar kan het actiecomité WMS – Weg Met Sint – zich de komende negen maanden eens over buigen, zodat we in september tijdig de discussie kunnen voortzetten. Gewoon Klaas en Piet dus, om van alle koloniaal, racistisch en ander geleuter verlost te worden. Over die andere gast – de kerstman met z’n Rudolph – heb ik ook nog wel iets te melden maar dat komt later.

Ik zag een paar weken geleden een programma over klonen, gepresenteerd door Sophie Hilbrand. Nou vind ik Sophie een absolute topper, moordwijf om te zien, lekker gewoon in haar gedrag, intelligent, puur en communicatief grandioos. In deze uitzending kon je als kijker tot in de details zien hoe het kloon-proces verloopt, in dit geval van een hond en werd de hele ontwikkeling daaromheen heerlijk visueel gemaakt. ‘Pipo de kloon’ werd aldus geboren, de evenknie van z’n overleden soortgenoot en gezien de reacties van de nieuwe eigenaren van de buldog indrukwekkend identiek. Technisch knap, ontroerend en tegelijkertijd uiteraard een joekel van een voedingsbodem voor de ethische vervolgdiscussie. Gaan we klonen nu formeel en uitgebreid toepassen op dieren? Zo ja, welke dieren en waarom? Volgens ingewijden kunnen we met behulp van deze techniek het wereldvoedselprobleem oplossen! Meteen doen….maar….stel dat één van de vele mafketels van deze wereld, bijvoorbeeld Trump, z’n genen na z’n hopelijk spoedig overlijden op deze planeet wil veiligstellen, hoe steken we daar dan een stokje voor? Het zit er dik in dat de experimenten al veel verder zijn dan wij als toeschouwer krijgen voorgeschoteld. Ik volg het met grote belangsteling.

Positief verrassend vond ik de verkiezingsuitslag in Oostenrijk, notabene in een land, waarvan een vroegere onderdaan in de jaren ‘30 van de vorige eeuw vanuit nationalistische gedachten iets te nadrukkelijk over de grenzen heen keek, is nu de meerderheid voor links en dus voor Europa. Niks populisme, gewoon van der Bellen als progressieve nieuwe man. Dat geeft weer enig vertrouwen, zou je zeggen maar vervolgens ga je binnen onze eigen grenzen dagelijks harder lachen om de voortgaande versplintering, nu met de jongste ontwikkeling van GeenPeil. Lijsttrekker Jan Dijkgraaf –‘who the hell..? – gaat werken met ‘levende stemkastjes’, waarbij (geselecteerde en gescreende) leden over elk toekomstig wetsvoorstel kunnen gaan stemmen en hij noemt dit gemakshalve de redding van de democratie, als reactie op het inderdaad volkomen mislukte referendum over Oekraïne. Dijkgraaf kent zichzelf meteen maar tien zetels toe, maar vergeet gemakshalve dat niemand op een dergelijke constructie zit te wachten. Er komen vast nog meer van dit soort malloten binnen de verkiezingscampagne en over de uitslagen in maart is in elk geval één ding te zeggen: geen peil op te trekken!

Wat was Samson boos! Niet eens gespeeld en volkomen terecht viel hij Rutte aan op diens plannen met betrekking tot het migrantenbeleid. Rutte wil namelijk – ’t is echt waar – met goed uitgeruste boten de Middellandse Zee gaan verkennen, zoeken naar gammele bootjes met arme stakkers. De getraceerde bootjes worden vervolgens aan de trekhaak van ‘onze’ schepen gekoppeld en weer de stranden van Noord-Afrika opgeflikkerd. Dan heb je toch geen enkel gevoel voor realiteit en dat bewijst eens temeer hoever de politiek vanuit het ivoren torentje is verwijderd van de werkelijkheid van de ellende in Afrika. Hup Samson (en Asscher)!

Een paar dagen geleden kreeg ik van een lieve buurvrouw de bibliografie van Barry Hay cadeau. Nou ken ik het verhaal van de Golden Earring misschien wel als geen ander, maar als je een dergelijk boek leest – in één adem – met honderden anekdotes over seks, drugs en rock’n roll, dan wordt m’n eigen leven, goed beschouwd, plotseling wel erg saai, dus het voornemen om vanaf 2017 nog allerlei inhaalslagen te plegen is sterk groeiende. Mijn vriendin is vast gewaarschuwd!

See you.