Nu de Olympische Winterspelen lijken te leiden tot een stukje toenadering tussen de beide Korea’s, Trump even z’n bek moet houden als het gaat om het drukken op nucleaire knoppen en Erdogan lach- en meelijwekkende pogingen doet om het zijn ‘Hollandse vrienden’ naar de zin te maken, kunnen we spreken van een stuk internationale verbroedering, het moment dus voor het oplossen van andere problemen: overstappen!
Medio vorig jaar stond er een prachtige, sympathieke, donkere jongen in een sprankelende, witte gewatteerde jas op de stoep.
‘Ik ben van de Nuon en u gaat overstappen’, was z’n boodschap.
‘kom erin en vertel’, was m’n ontvankelijke antwoord, want nee-zeggen is niet m’n sterkste punt
‘blablabla…tarieven…voordelen….korting…bonus….’, de bekende riedel, kortom, de overstap van Eneco naar Nuon was een feit, voordat ik goed en wel in de gaten had dat de stap van Nuon naar Eneco nog maar twee jaar daarvoor had plaatsgevonden. Nu, een paar maanden later, ontdek ik dat het afrekentarief van Nuon, als het gaat om zonnepanelen, helemaal niet voordelig is, dat Nuon weigert om de daarvoor geïnstalleerde ‘slimme’ meter weer te vervangen door een domme meter, de chatfunctie van MijnNuon-dienstverlening niet werkt, de wachttijden van de telefoon oplopen tot een uur en de mailfunctie van Nuon alleen functioneert tussen 22.00 en 07.00 uur, dus:
Triiiiing….
‘Goedemiddag, met Eneco’
‘Hoi, met mij uit Lochem,ik wil graag weer terug, kunt u dat regelen per eerstvolgende vervaldag?’
‘Uiteraard, komt helemaal goed en wilt u gebruikmaken van onze welkomstaanbieding: een avondje stappen met onze enigszins depresssieve secretaresse in Delfzijl?’
‘Prima, deal!’……
Inmiddels is mijn huisarts gemuteerd van oude man naar jonge dame, ga ik de tandarts niet wijzigen vanwege het karakter van de mondhygiëniste, ben ik tevreden over mijn ziektekostenverzekeraar en zit ik qua hypotheek levenslang vast aan mijn reguliere bank, waarvan de adviseur in het naburige stadje uitsluitend in september op regenachtige werkdagen tussen 10 en 11 uur bereikbaar is. Resteert een onderzoekje naar de kosten van de ANWB en moet ik verder mijn totale verzekeringspakket nog eens doornemen. Dat kan wel februari worden, want de rest van de maand ga ik uit veiligheidsoverwegingen alle inlognamen en wachtwoorden op de schop nemen. Dat zijn er ongeveer zestig en dat vereist dus een structurele aanpak. Bovendien moet de hardware van mijn pc extra beveiligd worden, want de actuele risico’s zijn zo groot dat wereldwijd uitval dreigt. Nu de software zo breed mogelijk is voorzien van allerlei beschermende maatregelen wordt het nieuws beheerst door de ontdekking van sjoemelchips, onderdeel van vrijwel alle computers op deze aardkloot. Verder zijn volgens de Engelse Inlichtingendienst de Russen met onderzeeërs de bodem van de Atlantische Oceaan aan het afstruinen op zoek naar internetkabels die ze kunnen saboteren. Sprookjes? Verzinsels? Oude Biggles-spionage verhalen? Nee hoor, echt waar.
Deze week werd verder bekend dat de politie – daar zijn ze weer – een boete krijgt van instantie UWV, omdat er te weinig aandacht wordt besteed aan de begeleiding van zieke agenten. Heeft alles te maken met de Wet Poortwachter, een Haags verzinsel dat bedoeld is om langdurige uitval te voorkomen, maar gepaard gaat met veel administratieve en procedurele rompslomp. Als voormalig ‘chef’ ken ik het bestaan van die wet maar al te goed en ken ik dus ook de onmogelijke verplichtingen daarvan. Contacten leggen met ’zieke’ werknemers, waarvan je weet dat ze vaak niks mankeren, maar die desondanks gebeld moeten worden om actief aan de slag te gaan met het herstel- en reïntegratie-proces, krampachtige pogingen die wetmatig zijn vastgelegd, maar die niet zelden een volkomen averechts effect hebben omdat de uitvoerbaarheid van veel wetten meestal niet aan de praktijk is getoetst en geen twee situaties hetzelfde zijn.
Trrriiiiing…
‘..snotter-snip-kuch-hoest… met Karel..uche-uche..Klepzeiker’
‘hoi, Frits Fropperstein, je baas, met mij dus….je weet wel, eens even vragen hoe ’t met je gaat’
‘ha Frits, nou ’t is eigenlijk gewoon kut met die rug, weet nog niet wat ’t is, maar ben in gesprek met de fysio’
‘mooi, en wat zegt ie?’
‘dat ie ’t ook niet weet, maar dat ’t wel met overbelasting te maken heeft… maar ik hoef toch niet te zeggen wat ik heb?’
‘nee, nee, nee, maar gewoon belangstelling…en Karel, je doet toch vooral patrouillewerk en verder zit je toch driekwart van je tijd achter de pc…over welke overbelasting gaat ’t dan?’
‘ja joh, doe ff leuk, je kent die verhalen toch wel van stress en burnouts tegenwoordig……nou, ik zit in die leeftijdscategorie dat ik daar ook last van mag hebben’
‘oh ja, op die manier….kan ik iets voor je doen?’
‘laat me maar gewoon een poosje met rust, ok?’
‘maar thuis in je eigen straat een beetje patrouille lopen, is dat een optie, zeg maar, als een stukje therapie?’
‘??’
‘ik probeer maar een beetje mee te denken, kijken of er er nog ergens een crimineel rondloopt of zo’
‘ooohh, m’n rug, aju Frits’.
Nu blijkt dat de resterende voetbalkwaliteiten van Wesley Sneijder ten gunste van zijn banksaldo gelijke tred houden met zijn hoeveelheid principes – contract in Qatar!– kunnen we onze aandacht gaan richten op schaatsen in het algemeen en de EK-afstanden in het bijzonder.
Enjoy, see you.
Belangstelling voor de automatische lezersservice van roelsrules?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Leave a Comment