Geweldig, dat Volkskrant-verhaal over onze creatieve handelsgeest, in dit geval toegespitst op de export van peren. Nadat vriendje Vladimir een tijdje geleden had verzonnen dat het maar eens afgelopen moest zijn met de import van fruit uit West-Europa, als tegenzet voor de opgelegde sancties, werden onze fruittelers in een oogwenk zo creatief als hun VOC-voorouders. ‘Wat nou exportverbod, dat zullen we dan nog wel eens zien!’ De Juttepeer, de Doyenné, maar vooral de Conference groeit hier potverdorie niet voor niets zo weelderig en met een beetje bijdehante mentaliteit komen we een heel eind, zo dacht menig fruitteler. Nu blijkt dat er ondanks dat importverbod jaarlijks pakweg een half miljard peertjes – 70.000 ton – de marktkraampjes in Moskou en de huiskamers van Tatjana, Yashina, Oldiva en Polina bereiken, simpelweg door wat te rotzooien met kentekenplaten en het vervoer vooral via de Baltische staten te laten verlopen. Magnifiek jongensboekenverhaal, waar uiteraard ook een bedenkelijke kant aan zit, maar op z’n minst een anekdote om even bij weg te gniffelen.
Binnen onze eigen landsgrenzen hoeven die fruithandelaren niet te vrezen voor veel controle en inspectie. De verbijsterende onthullingen over blauw op straat sloegen vorige week in als een bom, toen bleek dat er veel meer laptopagenten zijn dan surveillerende exemplaren. Korpschef Erik Akerboom gaf voor het journaal – in krijgstenue, met glimmende kuif en opgepoetste epauletten – toe dat de aanvankelijke cijfers veel te positief waren en hij beaamde daarna voorzichtig, maar stellig dat de gereorganiseerde politie de strijd met de criminelen aan het verliezen is. De opmerking werd gemaakt als constatering, als feit, maar zonder veel emotionele zorg. ‘Oh, en nu? Is dit de manier om Den haag onder druk te zetten?’ In plaats van de 17.000 blauw-geklede manschappen lopen er maar 7.000 dagelijks onze veiligheid te bewaken, gelukkig aangevuld met wat boa’s, geen slangen, maar bevoegde opsporingsambtenaren, een soort van instapagent-met-handboeien. Ppff, dat scheelt een slok op de borrel. Maar die Akerboom moet misschien iets minder voor de spiegel gaan staan en iets harder z’n best doen om de zaakjes te regelen hier, zeker met zijn inkomen van dik boven de Balkenendenorm. Grapperhaus deed wat hij altijd doet na dit soort citaten: een paar miljoen extra toezeggen ‘want we kunnen niet toelaten dat die criminelen…blablabla’. Misschien dat het wegnemen van wat administratieve en bureaucratieve kantoorverplichtingen het tekort aan blauw op straat kan compenseren.
Ik zag vorige week een spotje van Angela Groothuizen, die als voormalig Dolly Dotje plotseling de leeftijd voor lekkageproblemen blijkt te hebben bereikt en ons nu aanspoort in voorkomende gevallen always Always te gebruiken. Persoonlijk zou ik Patricia Paay hebben benaderd voor een dergelijke campagne, want juist zij gaf een tijdje geleden blijk van enige urinoire ervaringsdeskundigheid bij zowel gewenste als ongewenste plasjes.Nu we het toch over reclame hebben, kunnen die malloten Tim en Tom op korte termijn worden gedeletet? Hadden wij niet altijd een reclamecodecommissie die toeziet op hetgeen onze ogen en oren kunnen verdragen?
Maar dan even Oranje. Jarenlang hebben we ons kapot geërgerd aan ‘ons elftal’, aan het het tikkie terug, aan de geringe inzet, aan gebrek aan passie, aan aanvalslust, aan creativiteit en plotseling, in een mum van tijd staat er een elftal met kampioenaspiraties, in staat om zowel Duitsland als Frankrijk omver te spelen, van de mat te kegelen, weg te blazen, te vermorzelen eigenlijk. Het is prettig dat Depay in meerdere opzichten het licht heeft gezien, chapeau zou ik zeggen. Zelfs Blind, de minste van alle geselecteerde spelers, levert soms bruikbare voorzetten af, Virgil van Dijk is nog jarenlang onze rots in de branding en met Frenkie de Jong hebben we een internationale middenvelder van allure. Maar het begint bij Cillissen, het begint altijd bij de keeper, formidabel fundament onder de lat en verder natuurlijk hulde voor Ronald Koeman. Ik kan niet wachten tot het straks 20.45 uur is. Een potje tegen Duitsland en we hoeven niet eens te winnen. Mijn bokbiertje staat klaar.
See you.
Heb je belangstelling voor de automatische en gratis lezersservice van Roelsrules?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Leave a Comment