De directies van de gezamenlijke Goede Doelen hebben verklaard bij de volgende buitenlandse missies geen gebruik meer te maken van minderjarige prostituées, maar terug te vallen op wat er nog aan bejaarde hoeren niet is afgeschoten. Met die maatregelen hopen ze een volledige ineenstorting van de charitatieve stichtingen een halt toe te roepen, waarbij met name de vertegenwoordiger van de Stichting Alzheimer zich niet kan herinneren dat dergelijke excessen zich binnen hun gelederen ooit hebben afgespeeld. Artsen zonder grenzen – de naam zegt het al – verklaart desgevraagd nu ook te onderzoeken in welke mate de onlangs verleende seksuele voorlichting in Burundi gepaard ging met praktisch voorbeeldgedrag van haar leden en verder ontving ik vandaag een brief van een persoonlijk ondersteund fonds met een bekentenis van seksueel wangedrag van een zestal medewerkers. Het netelige onderwerp is van een dermate gênant gehalte dat het van diepe negatieve invloed is op de status en de ontwikkeling van de hulpverlening in het algemeen. In de oorsprong zijn alle hulpverleners waarschijnlijk hartelijke, diep gemotiveerde humanisten die er alles voor over hebben om in de getroffen gebieden de handen uit de mouwen te steken. Eenmaal op een podium belandt, waarbij hen zaken als eer, faam en dankbaarheid ten deel vallen, wordt soms ook de grootste weldoener bevangen door elementen die leiden tot macht en wellust, waardoor blijkbaar het idee ontstaat dat de persoonlijke genitaliën best even gekieteld mogen worden. Ondanks al die negatieve publiciteit is een kleine nuancering best op z’n plaats. We hebben het over perverse prikkels, waardoor het menselijk brein wordt beïnvloed door gedachten die verder reiken dan wat wij normaliter als gangbaar en acceptabel beschouwen. Een vergelijking met bankiers en andere financiële soortgenoten is gauw gemaakt want ook binnen die mensensoort is ooit het idee ontstaan dat alle spelregels zijn toegestaan om te komen tot zelfverheerlijking ten koste van de betalende klant. In beide gevallen is sprake van uitbuiting en individueel buitensporig gedrag, waarbij de brave borst de klos is door onomstotelijk bewezen en vastgesteld schoftengedrag. De conclusie is dat de wereld rot is, vergeven van lieden die zichzelf boven de standaardmodus uit verheffen en waarvan de argeloze toeschouwer alleen het topje van de uitwassen terugziet via de media. Triest, waar maar en helaas van alle tijden.
Goed, even het volgende. Op korte termijn worden in mijn woonomgeving massale demonstraties verwacht tegen de plannen rond de ontwikkeling van vliegveld Lelystad. Gisteren las ik in de Volkskrant dat de nieuwe ‘wachtlus’, vliegtuigen die een paar rondjes cirkelen alvorens te kunnen landen, iets in zuidelijke richting is opgeschoven en zich nu pal boven mijn woning bevindt, vlieghoogte 2.700 meter. Nadat ik Marktplaats heb afgestruind voor een tweedehands batterij luchtafweergeschut volgt er binnenkort een eerste protestmars met spandoeken, gevolgd door een giga-bijeenkomst in het plaatselijk openluchttheater, waardoor andermaal bijstelling van de snode plan moet worden afgedwongen. ‘Op de barricaden!’, plaatsgenoten!
In een week, waarin Trump heeft aangegeven het wapenprobleem te willen oplossen door introductie van het fenomeen my first Kalasjnikov, moeten we volgens de Bilt flink aan het hamsteren om de Siberische kou van de komende week te kunnen trotseren en krijgen wintersporters volop waar ze om vragen. Onze olijfboom is ingepakt en wij blijven vanaf morgen vijf dagen in bed liggen.
See you.
Leave a Comment