Soms moet je de gekte van deze tijd wel eens met een flinke korrel zout nemen. Er zijn dagen waarop ik het liefst alle nieuws, via radio, TV, krant en digitaal zou boycotten, maar ja, die verdomde nieuwsgierigheid wint het elke keer weer van de voorzichtige behoefte aan rust en berusting, met telkens weer spectaculaire bevindingen.
De afgelopen dagen werd andermaal duidelijk dat de Homo Sapiens in de huidige vorm op z’n laatste benen
loopt. De wijze waarop de extreme Russische en Amerikaanse ultra-varianten van de ‘sapiens’ elkaar afgelopen weekend bejegenden tart immers elk menselijk voorstellingsvermogen en ik meen te kunnen vaststellen dat alle grenzen van wat we tot voor kort nog een beetje normaal vonden, nu zijn bereikt en overschreden. Na een periode van 300.000 jaar is de evolutie van de homo sapiens nu geëindigd, kunnen we een vink zetten achter dat tijdperk en tegelijkertijd die van de nieuwe variant inluiden. Die noemen we gemakshalve maar de homo telefonica, homo curvus of desnoods homo absurdum.
Voor de onderbouwing van dit standpunt hoeven we immers maar even naar buiten te kijken of een paar dagen de politiek te volgen.
De evolutie van de homo sapiens is uiteraard ook de evolutie van – ik kan er niet omheen – het supplement Wilders. De manier waarop deze extreme uitwas van de menssoort de aandacht wil blijven trekken doet sterk vermoeden dat hier sprake is van een ultieme poging om zijn nu al veel te langgerekte placebo-methodiek nog wat op te rekken. De placebo staat immers voor nep, voor fake, maar met soms opmerkelijke resultaten qua werking, tot het moment waarop bekend is dat het medicijn echt namaak is en dus ook echt niet meer werkt. Na anderhalf jaar ramppolitiek is dat moment aangebroken en weten we dat alle politieke capriolen van de afgelopen tw
ee jaar voor de kat z’n linkerachterpoot zijn geweest. Er komt een herkansing binnenkort, een nieuwe ronde voor ons allen. De diepe schaamte van de keuzes in november 2023 is nog niet ingedaald bij alle landgenoten en dus lopen er nog steeds forse aantallen achter de placebo-koning uit Venlo aan. Dat de tierende praatjesmaker bovendien nog steeds niet wordt afgestraft om zijn pertinente onvermogen om iets tot stand te brengen zegt ook veel over de opiniemakers in dit land. Zelfs na de angstaanjagende AI-tweet over de blonde-vrouw-met-blauwe-ogen versus een oudere-getinte-vrouw-met-hoofddoek blijft een keihard media-verbod achterwege en is een breed algemeen protest bij de woning van de aanstichter nog niet waargenomen, bang als men is om averechtse effecten te bewerkstelligen.
Nu we toch op de moppertoer zitten: ook bij de smeulende restanten van de BBB heerst nog het merkwaardige idee dat de achterban kan worden gerustgesteld met lege hulzen. Vrouw Plas zit op dit moment steeds ongemakkelijker aan de tafels van talkshows, waarbij haar steevast wordt gevraagd naar een standpunt, een onderbouwing, een doorrekening en nog steevaster het antwoord is dat ze geen idee heeft, dat daar nog even naar gekeken moet worden. Het nieuwe partij-programma van de BBB blijkt, niet verrassend, een soort PVV-light versie te worden waarin de toch wel erg simpele witte Nederlander op zijn of haar wenken wordt bediend als het gaat om de klimaatontkenning, de voedsel(on)zekerheid en de culturele waarden als Sinterklaas, de traditie van vuurwerk en de trekkertrek-poppenkast. Plas en consorten hebben gekomen voor deze lijn omdat ze daarmee de teleurgestelde PVV-kiezer van 2023 voor zich denken te winnen, vanuit de overtuiging dat het genoemde placebo-effect van Wilders inderdaad bijna is uitgewerkt, zodat men simpelweg in het vermeende gat kan springen door het slaken van holle kreten over de AOW (de burger) en het agrarisch bedrijf (de boer), waarvoor de Friesland Campina’s van dit land nu eenmaal een warm pleidooi hebben gehouden.
Tot 29 oktober hebben we nog pakweg 70 dagen om tot bezinning te komen.
Voor de zwevende kiezer maak ik graag ruimte in m’n agenda om via een één-op-één-babbeltje zin en onzin van elkaar te scheiden. We moeten immers ergens beginnen met het herstel van onze normen en waarden. Laat maar weten wanneer ‘t nodig is, dan kom ik binnen een straal van 50 kilometer graag naar je toe, om in een kroeg, in de huiskamer of tijdens een verfrissende wandeling op de door hei prachtig vormgegeven Holterberg of Posbank van gedachten te wisselen.
Tot zover deze wat lange oproep om medemenselijkheid in ons land weer tot norm te verheffen.
See you soon.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Leave a Comment