Mijn ouders stemden steevast op de CHU, de Christelijk-Historische Unie, want dat deed de doorsnee Nederlands Hervormde nu eenmaal. Daar hoefde aan de keukentafel niet over te worden gedebatteerd, waarbij ik me overigens geen enkele politieke gezinsdiscussie kan herinneren, zelfs geen poging van mijn kant om ze over te halen naar links. De C was voor hen de enige motivatie en andere opties kwamen in hun politiek beperkte blikveld niet voor. De gereformeerden stonden unaniem achter de ARP en het katholieke volksdeel kleurde vrij eensgezind het KVP-hokje rood. De waarden en normen stonden met de zegen van de Heer spijkervast verankerd in het onwrikbare partijprogramma, waarbij de bewegingen naar links en rechts marginaal waren. Het was een overzichtelijk politiek speelveld met strak links, strak rechts en strak christelijk, en af en toe een stukje vernieuwing via bijvoorbeeld D’66 of een dissident als Koekoek.
De fusie van 1980 bracht het CDA voort, en dat leverde Nederland coryfeeën op als Dries van Agt, Ruud Lubbers en dat malle Zeeuwse bebrilde VOC-mannetje. De partij stond weliswaar bol van het conservatisme, maar je wist waar je aan toe was bij die club als er weer eens geformeerd en vooral gereformeerd moest worden.
Het afgelopen decennium moest het CDA anders, het roer moest om, de politieke waarden werden nog wat aangescherpt ten gunste van de agrariërs, de christelijke normen werden iets aangehaald en men had wat moeite met de immigratiepolitiek, want ja, die moslims, het moest kunnen en mogen, maar erg van harte ging het niet. Daarna ging het snel, zoals verval zich wel vaker manifesteert. Met Hoekstra en de Jonge werd weliswaar publicitair gezien stevig op de trom geroffeld, maar kwamen via de tamtam allerlei signalen binnen die de ooit solide partij zwaar deden wankelen. Hoekstra heeft als leider weliswaar veel talent, maar weet z’n gaven toch vrij nauwkeurig te verbergen en de partij gaat nu in no time ten onder aan intriges en machtsmisbruik, zaken die leiden tot decadentie en zelfdestructie. Daar kwam Pieter Omtzigt nog even stevig overheen met zijn vernietigende uithaal jegens de politiek in het algemeen en het CDA in het bijzonder. Omtzigt heeft inmiddels veel aanhangers door zijn theorieën over een nieuw sociaal contract, maar
Omtzigt is geen leider van een partij, niet van de oude, ook niet van een nieuwe, domweg omdat hij geen politicus is maar mens. Pieter is te zachtaardig en te gevoelig, prachtige eigenschappen, maar daar wordt de in beton gegoten kliek te Den Haag niet warm of koud van. Omtzigt zou best directeur kunnen worden van het nieuwe Retraitehuis te Zenderen, dan wel een functie elders kunnen aanvaarden binnen een Nationaal Forum dat zich bezig houdt met De Grote Verandering van de BV Nederland, een beetje in het tweeduuster van de schijnwerpers, dan komt hij het best tot z’n recht, straks als ie weer fit is.
De restanten van het CDA kunnen probleemloos opgaan in en verdeeld worden over de andere partijen, vooral nu de belangen van de agrariërs de komende jaren worden gedecimeerd. Extreme CDA’ers te Urk en omstreken kunnen kiezen uit SGP en ChristenUnie, de wat mildere lieden gaan naar D’66, of wellicht naar de VVD en dan kunnen we punt zetten achter een stukje politieke historie. Politiek bestaansrecht is immers het meest aan erosie onderhevig bij een overdosis zelfgenoegzaamheid en arrogantie, waardoor de ooit met 54 Kamerzetels opererende partij is verworden tot een Collectief van Draaiende Afvalligen, een Chaos van Doldwaze Aristocraten of een Clubje Domme Aandachttrekkers.
RIP dus voor het CDA, en de verkiezingskreet ‘voor een land dat we door willen geven’ is nu een veelzeggende actuele slogan bij de komende exit-strategie, einde van een tijdperk. Waarschijnlijk is de strekking van deze blog binnenkort vrij naadloos te hergebruiken voor opheffings- of fusieperikelen van andere partijen, maar dan over links. Het stembiljet wordt er straks een stuk overzichtelijker van en da’s een prettige bijkomstigheid.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Leave a Comment