Afgelopen week had ik te kampen met een lichte vorm van ‘schrijversblok’, een bekend fenomeen dat zich zelfs onder de beroemdste schrijvers blijkt voor te doen. Het gaat om een creatieve blokkade, waardoor er vrijwel geen goeie zin meer op ‘papier’ komt en je voortdurend de a4-tjes verfrommelt en weggooit, in dit geval gelukkig alleen digitaal. Het was geen toeval dat daar afgelopen weekend een artikel over in de Volkskrant stond en ik denk ook dat die blokkades wel te verklaren zijn. Alle media staan nu al maanden bol van de verkiezingscampagne, de peilingen, de statistieken, de achtergronden, de voorspellingen, de lijststrekkersprofielen, de zwevende kiezers en de mogelijke coalities. Maar…er is ook een wereld nà 15 maart en waar gaan we het dan over hebben? Daar denken heel veel columnisten nu al radeloos over, zeker de politieke exemplaren. Het zwarte gat dreigt, de leegte, de peilloze diepte. Na de uitslagen vervalt driekwart van de landelijke redacties weer in de reguliere huis- tuin en keukenrubriekjes en moeten we terugvallen op Trump en de ellende in Afrika. Gelukkig is daar nu Erdogan bijgekomen, de volkomen geschifte dictator in Turkije, waardoor mijn persoonlijke blokkade weer is opgeheven.
Na de schrijnende taferelen rond de ministers van Turkije die hier alleen maar even een toespraak voor hun volk wilden houden, heeft het kabinet grondwettelijk en juridisch juist en verantwoord gehandeld. Dat zeggen althans de deskundigen. Uiteraard deugt die Erdogan voor geen meter, is het een demogaag en een tiran in wording en moeten we onze spierballen laten zien in dit soort gevallen. Ik vind zelfs dat we de oorlog moeten verklaren aan de Turken. We zullen ze leren. We trekken met onze twee tanks de Alpen over, waarbij de 16 infanteristen samen met de 22 cavaleristen, de colonne voltooien. De drie beschikbare F16’s zullen zo snel mogelijk worden volgetankt en volgen, mits zij tijdig worden voorzien van navigatieapparatuur. Het opperbevel van het Nederlandse leger, korporaal eerste klasse J. de Wit zal voor de zekerheid de witte vlag met zich meetorsen, om op juiste wijze te kunnen anticiperen op onverwachte tegenstand. De twee onderzeeëers uit de Walrusklasse, die sinds Sinterklaas werkeloos in de haven van Vlissingen dobberen worden de komende week van brandstof voorzien en zullen naar verwachting rond september de Egeïsche zee binnenvaren om daarmee kracht bij te zetten aan onze verkeerde bedoelingen. Vanuit Den Haag word verwacht dat de dreigtaal omtrent een militaire escalatie voldoende zal zijn om de crisis in de kiem te smoren en zal Erdogan bliksemsnel bananen voor z’n geld kiezen, bakzeil halen en excuses aanbieden.
Na deze oefening gaan we over tot de orde van de dag, namelijk het opkrikken van onze strijdmacht, het politieke getouwtrek van de afgelopen weken. De meeste partijen discussiëren over een miljard voor defensie, terwijl dat niet eens voldoende is voor een paar tanks of vliegtuigen, laat staan een vliegdekschip. Hollands koopmanschap, vooral voor een dubbeltje op de eerste rang willen zitten.
Toch gek dat we in het financiële lijstje met landen nog steeds de 20ste plek bezetten als het gaat om concrete, jaarlijkse uitgaven, ruim voor de Scandinavische en Zuid-Amerikaanse landen.Wellicht kunnen we Poetin nog even berichten dat een Russische inval voor 2022 lastig is te pareren met het verzoek om, heel sportief, daarmee nog even te wachten.
‘Lang zal hij leven, gelukkig en goed. Dan doen wij ook mee met wat durf en wat moed. Hoe we ook onderling allen verschillen, ieder kan helpen bij wat wij graag willen. Dan is er niemand meer werkelijk alleen. Eén voor ons allen en allen voor één. Als we na kijken ook werkelijk zien. Als we naast horen ook luisteren misschien. En dan begrijpen en stoppen met haten. Als we dan lachen en eindelijk praten, dan komt het goed. Dus geef me je hand en loop met me mee door dit prachtige land. Een plaats om te leven voor ons allemaal. Wij spreken tenslotte dezelfde taal’.
Nieuw door Buma in elkaar geknutseld couplet van het Wilhelmus? Nee, dit het nieuwe Lied voor de Koning, waarvan wordt verwacht dat we het vanaf z’n komende verjaardag, de jongen wordt 50, massaal gaan zingen. De melodie is nog niet onthuld maar ‘wat ruist daar door het struikgewas’ van Toon schijnt bij de kandidaten te horen, evenals een Paard in de gang van André van Duin. We zijn benieuwd en misschien moet de tekst na de Turks-Nederlandse oorlog nog even iets worden aangepast. ’t Is in elk geval een fractie beter dan ‘de dag die je wist dat zou komen’ uit 2013.
Mededeling: deze website gaat de komende twee weken verhuizen naar een andere hostingpartij, hetgeen moet resulteren in meer snelheid en wat andere aanpassingen. Als alle afspraken worden nagekomen merkt de lezer daar niets van…..wel spannend!
We hebben een prachtige lenteweek voor de boeg met tal van hoogtepunten, vooral de 15e maart, dan vier ik mijn verjaardag…..!
See you.
Leave a Comment