Via de media reppen banken en andere instanties met grote regelmaat over oplossingen en producten waarmee de klant moet worden veroverd. Daarbij wordt vooral de laatste tijd de term ‘slimme software’ nogal eens gebruikt, om aan te geven dat er goed over is nagedacht. Software – een programma, een applicatie, een toepassing – is een opsomming van code, van programmaregels in een vooraf gedefinieerde taal, met behulp waarvan digitale opdrachten worden gegenereerd die leiden tot eveneens vooraf gedefinieerde uitkomsten. Louter binair geneuzel dus, waarbij alleen de juiste samenstelling en volgorde van de code leidt tot het gewenste resultaat, een in de praktijk lastige klus. De enige factor slimheid is belegd bij de commerciële tak van de ontwikkelaars omdat daarmee de buit wordt binnengehaald. Op basis van de specificaties van de doorgaans minder slimme opdrachtgever zet de programmeur de programmaregels in de juiste volgorde en die twee activiteiten blijken elkaar nogal eens tegen te werken. Over de verdere voortgang van ICT-projecten zijn de kranten, tijdschriften en roelsrules al volgeschreven, want juist de altijd optredende vertraging bevat een heel slim, commercieel aspect binnen de softwarewereld. Slim heeft de navolgende synoniemen en betekenissen: gis, wijs, kien ,knap, leep, spits, clever, snedig, goochem, pienter, snugger en nog 42 andere varianten, die alle leiden tot de conclusie dat software op zich nooit slim kan zijn, maar hooguit een handig hulpmiddel is om een digitaal en financieel aantrekkelijk doel te bereiken. Zelfs de toekomstige robots, waarvan we denken dat die de mens in slimheid de baas kunnen worden, zijn alleen maar met code volgestouwde en mechanisch aangestuurde poppetjes die uitvoeren wat de slimme en met hersens uitgeruste mens heeft bedacht. Lastig item, gauw iets luchtigers…
Dick Advocaat is ook een slim mannetje. Hij vertrok net op tijd bij Oranje om volgende week z’n krabbel onder een vet contract in waarschijnlijk Saoedi-Arabië te zetten. Dickie is een geldwolfje, dat voor een redelijk korte termijn, lees: WK, alle principes opzij wil zetten, net als z’n voorganger van Marwijk, en dus een tijdje in de woestijn gaat ballen.
Maar nu even iets anders. Claudia Pechstein won vorig weekend op bijna 69-jarige leeftijd haar pakweg 382-ste vijf kilometer. Tijdens de langste vrouwenafstand peuzelde ze halverwege de rit een bruin broodje bockwurst op, waarna haar versnelling heel schaatsminnend Nederland in verbijstering bracht en Erben Wennemars met door emoties verstikte stem moest constateren dat al ons eenzijdige talent onvoldoende in staat bleek om een passend antwoord te formuleren op Claudia’s bejaardengymnastiek. Waarschijnlijk zal rond 2027 blijken dat de bockwurst uit 2017 nog wat andere bestanddelen bevatte, maar door deze ontwikkeling zijn alle ijsliefhebbers blij met de prestaties van het curlingteam. De mannen bereikten de WK na een historische 6-5 overwinning op Italië en kunnen zich nog plaatsen voor de OS van 2018 in Peyongchang. Mijn sportieve hart gaat sneller kloppen en ik kijk nu al reikhalzend uit naar de optredens van deze ploeg, waarmee – ter toelichting – volwassen mensen hun best doen om vegend en schrobbend een schijf over het ijs op de ultieme plek te doen belanden, een soort jeu de boules op bevroren water, maar dan anders. Seizoen 2018, ik kan niet wachten…..
Eric Derk Wiebes is voormalig staatssecretaris van Financiën en door zijn wereldvreemde gedrag zelden betrapt op succesvolle operaties, waarvoor menig voormalig en nu rentenierend belastingambtenaar hem tot in de eeuwigheid dankbaar is. Eric is nu minister van Klimaat en Economische Zaken, waaruit blijkt dat prestaties er niet toe toen, maar dat je gewoon dichtbij Rutte moet wonen. Eric heeft waarschijnlijk hoge cijfers gehaald bij z’n MBA bedrijfskunde, maar moet die theoretische kennis nog gaan exploiteren en dat lukt steeds maar niet. Hij was betrokken bij de problemen rond de Noord-Zuidlijn, bij de Fyra en dus ook bij de reorganisatie van de belastingdienst, vervelende dossiers die ons een paar miljard muntjes armer hebben gemaakt en geen resultaat opleverden. Eric heeft de afgelopen week Loppersum bezocht en de gefrustreerde Groningers verteld dat de overheid – lees: collega Kamp, de inmiddels door de Raad van State ‘veroordeelde’ Almelose joker – volledig heeft gefaald en hij zet er nu zijn schouders onder. Nou, dat geeft vertrouwen, waarschijnlijk wel tot aan het moment dat hij met de NAM aan tafel zit en hij weer met een dermate grote plof op aarde terugkeert dat de volgende beving een feit is. Eric is slim maar heeft het kolderieke hoofd van een stripfiguur, de verbaasde en onnozele blik van Urbanus en de geloofwaardigheid van Sinterklaas, dus daar gaan we nog veel plezier aan beleven. Freek de Jonge popelt.
Ik ga nog gauw een nieuwe wintermuts kopen, want de Bilt verwacht natte sneeuw in het weekend!
See you.
Leave a Comment