We zijn weer terug van een vakantie in Toscane. Prachtig landschap, enorm veel cultuur, schitterende steden, lekker van eten en drinken maar ook erg groen dit jaar.
Vooral dat laatste aspect was het gevolg van belachelijk veel regen, zeker voor Italiaanse begrippen. Van Zwitserland kennen we dat, daar regent het immers altijd, maar elke dag een paar uur vocht ter hoogte van Florence is wat minder gebruikelijk.
Kortom, van zwemmen en zonnen kwam iets minder terecht, van rondrijden en cultuursnuiven des te meer en dat hadden er meer bedacht. Zo rij je bijvoorbeeld richting het dorpje San Gimignano, mooi hoog gelegen in de heuvels en je denkt nog even vrijwel alleen te zijn, tot je bovenop de bult wordt geconfronteerd met een paar duizend andere automobilisten, die zo asociaal mogelijk allemaal dat laatste parkeerplekje willen inpikken. Ongelooflijk tafereeltje, dat we een half uur hebben aangekeken, inclusief een paar aanrijdingen en toen maar snel zijn doorgereden naar het prachtige Siena, na Florence de tweede stad in die regio.
’t Is trouwens best een pokken-end rijden naar ons plekje in Reggello. 1370 kilometer deed je vroeger fluitend, maar vergt nu in twee dagen tijd flink wat inspanning, zeker met die regenval, de files en de omleidingen.
Ik ben wel weer een zonnebril rijker. In het kader van de impulsaankopen koop ik elke vakantie bij een ‘donkere jongen met een kleedje’ wel een nieuw exemplaar voor een paar euro van het niveau ‘nog steeds te duur, fragiel en breekbaar’ omdat ik nog al eens de neiging heb wat slordig om te springen met die speeltjes. ‘Per ongeluk op gaan zitten’, ‘laten vallen’, slordig opruimen’ en ‘wat hardhandig ombuigen’ behoren tot mijn gebruiksactiviteiten, die leiden tot een flinke verzameling ‘schade-brillen’, die ik allemaal bewaar maar eigenlijk na een paar weken al niet meer draagbaar zijn. Ach, zo heeft iedereen wel z’n eigenaardigheden…..denk ik.
Verder hebben we, mede door het weer, deelgenomen aan de Toscaanse kampioenschappen Yahtzee, waarvan de eindscore niet publiekelijk wordt medegedeeld en konden we, terug in Duitsland, genieten van een prachtig hotelletje in Freiburg met een mooie menukaart, zoals afgebeeld. Blijft lachen met dat Duits! Vooral de Truthahnstreifen mit Pfifferlingen sprongen in het oog en voor de nieuwsgierige lezer: een Truthahn is een kalkoen, weer wat geleerd dus.
Het EK Voetbal is gestart en ik moet zeggen dat Engeland-Rusland een leuke pot was, gelijkspel voor de voetballers en de ‘supporters’ met een paar zwaar gewonden aan beide zijden. Als het al zo gemakkelijk is om met vuurwerk het stadion binnen te komen, dan kunnen extremisten vandaag of morgen ook wel eens een paar rotjes meesmokkelen, lijkt me. Wordt spannend daar en ik mag daar dagelijks een stukkie over schrijven voor een externe partij, leuke nieuwe uitdaging aan de vooravond van de normale, reguliere werkweek die vandaag begint.
De kop is er weer af, veel voetbalplezier, vooral met onze zuiderburen vandaag. Onze bondscoach heeft, mede dankzij Dickie Advocaat, weer een stukje krediet opgebouwd tijdens een paar niet ter zake doende oefenduels en moet dan blijkbaar heel nodig en hardop roepen dat ie nog wel eens had willen zien wat Oranje op dit EK had kunnen bereiken. Arrogantie ten top en nog steeds blind voor de werkelijkheid.
Verder ga ik deze week beginnen met een nieuwe, aangepaste site, zal wel een week of twee gaan vergen. Ik hou mijn lezers uiteraard op de hoogte. Naast de column op maandag worden de verdere tekstuele bijdragen beperkt tot de woensdag en de vrijdag.
See you.
Leave a Comment