Vanaf eind november wordt het ‘sales’-gevoelig publiek helemaal gestoord door gemanipuleerd koopgedrag, ons opgelegd door de verkopende bedrijven, via absurde reclamecampagnes, Black Friday-slogans en van-voor-aanbiedingen. We zijn daar gevoelig voor, dat blijkt wel uit de recordomzetten, die in de laatste zes weken van het jaar worden behaald. Persoonlijk heb ik niks met winkels in het algemeen en met lokkende advertenties in het bijzonder. Dat wekt argwaan, dat riekt naar bedrog en dat stimuleert dus de achterdocht in algemene zin. Artikelen wegzetten tegen de halve prijs betekent alleen maar dat je de periode daarvoor veel te veel moest betalen voor hetzelfde product. Toch liep ik een paar weken geleden rond bij Piet Zoomers, in dit geval filiaal Wilp. Waar? Wilp dus. Daarbij denk je dan even dat toch vrijwel niemand zo’n vestiging bezoekt, al was het maar omdat de winkel niet echt in een mondain oord gevestigd is. Wat blijkt? Een compleet elftal verkeersregelaars moest de zaken in goede banen leiden omdat de ontstane file een heel andere werkelijkheid voorschotelden dan het beeld dat ik kort daarvoor nog op het netvlies had staan. Een paar duizend volk hadden het plan opgevat het pand op diezelfde avond te bezoeken en ik weet niet wat het is met kledingwinkels, maar de honderden gloeiend hete spotjes vlak boven je hersenpan, de met dwingende blikken uitgeruste verkopende lieden, de te krappe pashokjes en de schreeuwende, afgeprijsde truien, vesten, broeken en jassen bezorgen me spontaan angstaanvallen en een onvermijdelijke, haast neurotische najaarsdip. Toch ging ik een uurtje later huiswaarts met een zak met inhoud, in de wetenschap dat dezelfde kledingstukken bij C&A gewoon voor de helft van de prijs verkrijgbaar zijn, zelfs buiten de sales-periode om, dus waarbij in opdracht van de heer Zooners een hardwerkend kind in Myanmar of Bangladesh toevallig een ander labeltje aan de binnenzijde van de trui heeft gemoffeld, waarbij ik dan maar hoop dat de stakker een extra eurootje heeft gebeurd. Er zijn ook winkels waar ik graag kom. Oh ja? Ja! Mijn favoriet is Primera. Heerlijk van-alles-wat-keten met in ons geval fantastisch lokaal personeel, altijd vriendelijk, altijd snel beschikbaar en met een oeverloos en eindeloos geduld bij het dagelijks in ontvangst nemen van de retourzendingen voor bol.com, Zalando en Coolblue, omdat we dagelijks duizenden dingen kopen die niet passen, anders uitvallen, defect zijn of gewoon het gevolg zijn van een impulsaankoop en dus linea recta weer terug worden gestuurd, waarbij de Primera-dame ongetwijfeld wel eens iets denkt in de trant van ‘Jezus, komt die trut weer aan met een veel te klein gekocht truitje of een veel te jong pantervelletje.’ Fijne winkel!
Ondanks de enorme koersstijgingen overweeg ik nog steeds de aankoop van een bitcoin…tot vandaag. Juist omdat de koers van die digitale munt duizelingwekkend is gestegen moet je eigenlijk alleen maar verkopen, een gedachte die James Howells uit Wales vanaf nu levenslang probeert uit te bannen, nadat hij erachter kwam dat een harde schijf met daarop 7500 bitcoins per ongeluk en door toedoen van zijn vriendin bij de vuilnis was terechtgekomen, een waarde van rond de honderd miljoen euro. Vandaag kwam echter ook een bericht voorbij over een landgenoot die een oud dubbeltje had geveild voor 75.000 euro. Aha…ergens op zolder heb ik nog honderden oude muntjes liggen, voornamelijk centen, die aan een diepgaand onderzoek onderworpen gaan worden. De mogelijke ontdekking van dat ene unieke jaartal motiveert me om een interne speurtocht in gang te zetten of binnenkort nog eens een rommelmarkt af te lopen om toch die grote slag te slaan. Hoop doet leven en de mogelijke vondsten worden binnenkort op deze site getoond.
Verder is het ongelooflijk genieten van het winterlandschap dat ons op dit moment op kerstkaartniveau wordt voorgeschoteld. Ondanks het feit dat er landelijk werkgroepen in de maak zijn die de sneeuwpop als boze witte man wensen te discrimineren is dit het moment om de kerstkaart 2017 op de valreep via een eigen kiekje te realiseren. Wij horen namelijk bij de landelijke uitzonderingsgroep die nog grotendeels analoge kaarten stuurt en dat doen wij op basis van het Excel-bestand van vorig jaar, waarin direct de mutaties van de afgelopen 12 maanden worden verwerkt, zodat we een actuele lijst klaar hebben die niet alleen geschikt is voor de kerstkaarten maar ook voor plotselinge, onverwachte begrafenissen. Op deze lijst nemen wij niet de te late inzenders op, die toch elk jaar weer opduiken en ons met Driekoningen nog een gedateerde kerst- en nieuwjaarswens zenden.
Ik doe nog een rondje bos, voordat de warme chocolademelk en de Jägermeister hun aanvullende heilzame werk doen. De winter kan best mooi zijn.
See you.
Leave a Comment