Op m’n tiende ging ik met mama naar de Boerenleenbank in mijn woonplaats en daar schreef de toenmalige directeur, ‘ome’ Anton genaamd, zelfstandig mijn storting van tien gulden bij in het spaarbankboekje, met de hand en een stempeltje. Met dat boekje moest je dan éénmaal per jaar nog even terug om de rente handmatig teLees meer
Recente reacties