We smachten, na zes weken oorlog, intens naar ander nieuws. We willen zo graag lichtpuntjes ontdekken, we snakken naar een beetje perspectief, een horizon. Met een beetje inspanning lukt dat soms redelijk. Vooral de even pagina’s van het dagblad bevatten vaak dat andere nieuws. Columnisten denken zich een breuk over alternatieven, andere feiten en ontwikkelingen, en met een beetje moeite zijn er nog een massa andere items te vinden dan de treurigheid van raketaanvallen en bombardementen. Echt, zat!
Neem nou die ouwe Hubble, nog steeds actief in de ruimte en een paar dagen geleden nog volop in de picture toen deze kanjer onder de satellieten op de valreep van z’n eigen bestaan nog een ster heeft ontdekt, waarvan ik de gegevens even moest laten indalen en doorrekenen. Die ster, Earendel genaamd, is vrij kort na de oerknal ontstaan en zond vanuit het heelal pakweg 4 miljard jaar geleden haar licht uit. Die lichtbundel is vorige week gearriveerd bij de Hubble, waarna de berekening aantoonde dat de ster op een afstand staat van 12,9 miljard lichtjaren, waardoor het duizelingwekkende getal 122.044.300.000.000.000.000.000.000.000 km en 367 meter uit m’n rokende calculator tevoorschijn kwam, volgens Wikipedia getalsmatig uitdrukbaar via 122 quadriljard kilometers. Uiteraard is dat niet te bevatten. Bovendien is het volgens de Hubble-mannetjes prettig om te weten, dat je geen aanstalten hoeft te maken om daar de omgeving te verkennen omdat deze ster ook alweer lang geleden is opgebrand, geïmplodeerd, niet meer bestaat dus, zoals dat met veel sterren het geval is en over twee miljard ook met onze zon plaatsvindt. Goh, echt? Yep! Waarschijnlijk staan er zelfs sterren op een afstand van quinquagintaquadringentiljard lichtjaren en dat is een getal met 2703 cijfers, dus we kunnen nog even vooruit. Dit soort berichten leidt de aandacht af van de dagelijkse narigheid, net als die over de waterstofkorrel. Wat nu weer? Kom, luister even, het gaat over onze toekomst. In het geweldige programma Atlas werd uitgebreid stilgestaan bij de nieuwste ontwikkeling van de waterstofkorrel, waarvoor het chemische element Natriumboorhybride een verbinding aangaat met water – NaBH4 dus met H2O – en waarmee onze toekomstige energieoplossing kan worden gecreëerd. Alweer geweldig nieuws dus, vooral door de vaststelling dat de voor het proces noodzakelijke ertsen in landen als Turkije en Marokko te vinden zijn, en vooralsnog niet in Rusland. Het is een verdomd grote geruststelling dat we met een beetje doorpakken straks het klimaatprobleem toch nog net tijdig kunnen kantelen.
Andere positieve elementen, beste lezers, zijn te inhaleren via de sport, die een waarachtig stuk kan bijdragen aan het welzijn van de geïnteresseerde mens. Let vandaag vooral op Mathieu van der Poel, want die gaat in de vorm van zijn leven waarschijnlijk als een beest te keer in de Ronde van Vlaanderen. Daar durf ik wel wat geld op te zetten.
Er is dus afleiding genoeg, met daarnaast de vaststelling dat rond Kiev de kruitdampen aan het optrekken zijn. Hoop doet leven, zelfs nu we de thermostaat vanuit onze betuttelende overheid op 19 graden moeten zetten en we straks volkomen terecht een kwartje meer moeten dokken voor onze bal gehakt.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie