Spectaculair was het, indrukwekkend, onthutsend vooral, maar vooral schandalig.
We weten met z’n allen al honderd jaar lang dat chemische bedrijven niet zijn opgestart om het milieu te dienen of om de klimaatdoeleinden te realiseren. We weten al een eeuw dat deze bedrijven – 6.500 stuks alleen al in ons land – over het algemeen schadelijke processen hanteren bij de productie van de gretig door ons afgenomen rommel. We weten zelfs al een tijdje dat ons discutabele consumentengedrag leidt tot hebzuchtig gedrag onder de baasjes van door scheikunde gedreven producenten, waarbij de fabricage van de vaak op aardolie gebaseerde technieken best ingewikkeld is, getuige het indrukwekkende buizenstelsel van veel concerns.
Wat we ook al een tijdlang weten is dat daarbij alle mazen van de wet worden doorwrocht om toch vooral zoveel mogelijk rotzooi te kunnen maken.
Wat weten we nog meer? Deze bedrijven maken in de regel woekerwinsten, deze bedrijven dragen daardoor in flinke mate bij aan de inkomsten van de staat en diezelfde staat wil dan nog wel eens iets door de vingers zien als het gaat om het overtreden van regels en normeringscijfers. De chemische industrie fabriceert dus nogal wat prut waar we zelf om hebben gevraagd, en het is dus deels eigen-schuld-dikke-bult dat we nu met de rommel zitten.
Water in plassen en sloten in een omtrek van zeker 15 kilometer rond de fabriek van Chemours in Dordrecht is ‘zeer ernstig verontreinigd’ met het giftige Pfas, meldde Zembla vorige week. De concentraties liggen in het hele gebied ver boven de norm die het RIVM veilig acht, blijkt uit metingen van het oppervlaktewater door het regionale waterschap. Op een kilometer van de fabriek zijn Pfas-concentraties in het water gemeten die gemiddeld zelfs 13.000 keer boven de norm liggen, dertienduizend maal de reguliere maatstaf, dat zijn duizelingwekkende getallen, dat zou normaal gesproken moeten resulteren in een schandaal dat die van de toeslagen verre overtreft, maar we horen niets, we zien niets, er gebeurt niets.
Het RIVM heeft het vaker laten afweten als het aankomt op het representeren van de werkelijkheid en nu wappert die club op de website wat rond met waarschuwingen dat we geen groenten uit de moestuintjes moeten eten die daar door nijvere doe-het-zelvers zijn aangelegd onder het motto zie mij eens gezond bezig zijn. Onder het toeziend oog van de gemeentelijke handhavers haal je volkomen onwetend de lekkerste spruitjes, courgettes en radijsjes van je lapje grond en dan blijkt nu dat alles zwaar vergiftigd is met per- en polyfluoroalkylstoffen, de verzamelnaam van pfas.
Het onvoorstelbare is dat na de bekendmaking van het schandaal de totale windstilte is ingetreden, behoudens wat voorzichtige kamervragen op de eerste dag en een vrij anoniem stukje op de website van normbewaker RIVM met de tekst: Drinkwater kan kleine hoeveelheden Pfas bevatten. U kunt kraanwater blijven drinken. Omdat Pfas overal in het milieu aanwezig is, kan Pfas in alle voedselproducten zitten. U kunt groenten uit uw moestuin eten. Eet echter geen groenten en fruit uit moestuinen binnen 1 kilometer van de DuPont/Chemours fabriek in Dordrecht en uit het moestuinencomplex Sluisdijk in Helmond. Eet ook niet te vaak zelf gevangen vis uit zoetwater in Nederland. Er had nog bij kunnen staan: als u licht begint te geven wordt het tijd voor een bezoek aan de huisarts.
Het zijn gladde tegenstrijdige lulverhaaltjes met beloften, uitleg en verdraaiing van de feiten, die door Zembla genadeloos aan de kaak worden gesteld, maar niet resulteren in echte maatregelen. De bovenlaag blijft de zaakjes dicteren. Ik ben absoluut geen complotdenker, maar ik constateer wel dat men elkaar de hand boven het hoofd houdt, elkaar blijft dekken, met daarbij als belangrijkste competenties het camoufleren van de waarheid, en niets dan de waarheid.
In dezelfde week verschijnen er artikelen over het storten van vergiftigd zand in zandgaten, afgravingen die normaal gesproken nogal diep zijn. Uit onderzoek zou zijn gebleken dat flora en fauna beter renderen als de wateren minder diep zijn, een soort vooropgezet plan om deze nieuwe wijze van storten niet alleen door de vingers te zien, maar zelfs te stimuleren. Het klopt, we hebben teveel rotzooi, en het klopt dat we daar vanaf moeten. Vertel dan gewoon de waarheid, loop de zaak niet langer te besodemieteren en communiceer het eerlijke verhaal, luidt mijn enigszins naïeve oproep.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie