‘Als je een paard wilt beeldhouwen pak je een rotsblok en alles wat niet op een paard lijkt tik je eraf’. Dat briljante citaat van Michelangelo geeft meesterlijk de eenvoud weer van iets dat ingewikkeld lijkt. Het is een motto dat op veel zaken toepasbaar is. ’t Is een wat vreemd bruggetje naar complotdenkers en aanhangers van samenzweringstheorieën, maar wel bruikbaar bij een poging om dat item af te pellen tot de kern van de zaak.
Complotdenkers nemen in aantal toe, tot één op de vijf Nederlanders op dit moment. De combi complot en denken vormen in feit al een contradictio in terminis, maar vooruit, het voordeel van de twijfel, en we nemen het IQ van de gemiddelde complotdenker op de koop toe. Feiten, aannames en vooroordelen wedijveren op dit podium immers met elkaar om de meeste aandacht.
Eén op de vijf dus, en als ik door mijn straat loop, pakweg 30 woningen met ongeveer 80 bewoners, dan zijn 16 daarvan dus complotdenker. Ik moet erachter komen wie dat zijn, want ik merk dat ik met het vorderen der jaren radicaler wordt in m’n doen en laten en als ik dichtbij huis begin met de indoctrinatie van gezond gedachtegoed, dan is er kans dat daar een olievlekwerking van uitgaat met het gewenste resultaat.
Op zichzelf is complotdenken niet gevaarlijk, zolang die denkende meute maar op ’t zolderkamertje blijft zitten. 
Een complot is volgens Wikipedia van oorsprong een samenzwering van meerdere mensen om iets te ondernemen jegens één of meer anderen, noem het de tegenpartij. Komende week zit de club World Economic Forum te Davos bij elkaar, en dat keurkorps is in de ogen van bijvoorbeeld hoofdcomplotter Baudet en zijn discipelen een soort een vleesgeworden voorbeeld van de complotgedachte. ’t Klopt dat die bijeengesprokkelde topclub naar buiten toe best wat transparanter zou mogen acteren, een gezelschap dat bestaat uit regeringsleiders, het Koningshuis, banken, multinationals, de Europese Unie, de Navo, de VN, een paar Rothschilds en prins Bernhard Jr., maar die laatste verzin ik er zelf bij, om het geheel wat smeuïg te maken. Maar als al die instanties, personages en machthebbers een complot gesmeed hebben, wat is dan nog de waarde van dat complot? In een complot span je immers samen om iets omver te werpen, of om iets juist in stand te houden, maar met deze omvang groeit de samenzweringsgedachte wel uit tot een erg complex complot, helaas precies de basis voor veel complotdenkers, omdat jan-met-de-pet het niet meer overzien. Ik lag verder wat te dagdromen over het verloop van dat topoverleg tussen de kopstukken van de wereld, omdat veel lieden overtuigd zijn van het feit dat daar het lot van de wereld wordt bepaald en bezegeld. Wat is het dan toch fijn dat Frans Timmermans daar ook ronddartelt. Als iemand een oogje in het zeil kan houden, dan is het Fransje de Tuinkabouter, ook al kruipt er nu een licht sarcastisch kronkeltje door deze column.
Los van al die ontwikkelingen is het wel zaak om met enige zorg en argwaan te kijken naar hetgeen om ons heen
gebeurt. Je daarvoor afsluiten helpt geen kloot en in dat verlengde past vooral een kritische noot bij de komende klimaattop. Die wordt eind 2023 gehouden in Dubai, onder leiding van sultan طان أحمد الجابر uit die oliestaat, die daar als gastheer fanatiek en uitsluitend z’n olie- en gasbelangen zal verdedigen. Gek genoeg gaan de negatieve gedachten van de meeste complotdenkers niet richting Midden-Oosten, want complotdenkers zijn meestal klimaatveranderingontkenners, houden vooral van benzine-auto’s en stappen tien keer per jaar in ’t vliegtuig voor een 30-euro-ticket naar een strandje van Sunweb. Misschien bik ik het beeld van de complotdenker nu nog wat ruw een eenzijdig uit het rotsblok, maar de contouren kloppen. Energie-producerende landen delen, samen met de voedselindustrie met voorsprong de meeste lakens uit op het wereldtoneel en dat doe ze al een eeuw. Dat is geen complotgedachte, dat is een waarheid die je met het nuchtere verstand van Michelangelo relativerend kunt uitbeitelen tot een gespreksthema aan de keukentafel. De enig mogelijke beïnvloeding daarvan door ons, de doelgroep, de target, is het aanpassen van ons consumentengedrag en ik heb aan het eind van deze column eigenlijk geen idee of ik nou heb gezegd wat ik wilde zeggen. Dit was dus waarschijnlijk deel 1 van de beschouwing en ik bik nog rustig een tijdje door.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie