We leven in een tijd met de meest uiteenlopende mondiale gebeurtenissen en de tegenstellingen binnen het scala aan nieuwsitems zijn gigantisch en soms amper nog te absorberen. Hartverscheurend zijn de filmbeelden die de afgelopen dagen voorbij kwamen over de Holocaust en de daaraan gerelateerde verhalen van slachtoffers en overlevenden. Afgelopen weekend kon ik menigmaal een traantje maar met moeite onderdrukken bij nog eens beelden van Auschwitz, bij nog eens een getuigenverslag van een joodse dame en de confrontatie was dan ook emotioneel heftig toen ik al zappend even later per ongeluk bij Max terechtkwam waar een aantal ongelooflijke trutlieden zich nogal druk maakte over de volkomen mislukte rol hazelnootgebak van Pia Praatgraag bij Heel Holland Bakt, op het moment dus dat vrijwel Half Holland zat te grienen. ’t Is te maf voor woorden en het doet zeer aan de oogjes, maar zo gaat het soms. De contrasten worden steeds groter, normen vervagen en we worden dagelijks belaagd door tal van ontwikkelingen die we als normale burger niet willen, maar ons toch overkomen.
Neem de Brexit. Daarover ging het gisteravond tijdens een item bij DWDD met een collage van typisch Britse onderwerpen, waarbij je nog eens wordt overdonderd door de unieke wijze waarop Britse humor, Britse muziek, samen met Britse arrogantie ons al 
decennialang prettig hebben overspoeld, totdat een malloot besluit dat de grenzen worden gesloten en het VK zich terugtrekt in haar schulp van een sterk achterhaalde en quasi-isolationistische schijnheerschappij, zo jammer en zo ongelooflijk zonde.
Dat soort berichten, dat soort items, gebracht en vertolkt door prachtige mensen met kennis van zaken staan weer in schril contrast met de fakemails die ik soms binnen een tijdsbestek van 24 uur ontvang over de heilzame werking van product x als het gaat om het voorkomen van hartinfarcten, het enorm tot mijn verbeelding werkende middel om in no time sterk en Indiaans dik haar te krijgen, een aanprijzing van een methode om steviger en vollere borsten te ontwikkelen plus nog wat wegwerkspam over Ariel, CBD en afvalmethodieken, aangevuld met wat phishingpogingen via de sms om toch vooral de oude bankpas in te leveren van een instelling waar ik nog nooit klant ben geweest.
Het waren, kortom, een paar dagen vol emotie en tegenstellingen, met vandaag weersomstandigheden die al in de vroege ochtend sterk aanleiding vormen voor het schenken van een mooie, stroperige Jägermeister, met een terugblik op Monty Python en nostalgisch luisterend naar The Stones in 1969.
Mooie week.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie