Cyberstaaltje

Angela is dood! Wie? Lees verder!
Het was afgelopen week weer ouderwets druk binnen het gitzwarte domein van de cybercriminelen en deze blog is een weergave van hetgeen zich afspeelde binnen een nieuw circuitje van duistere digitale delinquenten.
Dagelijks krijgen velen van ons tientallen verzoeken om ergens op door te klikken, om een account aan te maken, om te profiteren van geweldige aanbiedingen. Bij middelgrote bedrijven, zo hoorde ik nog deze week, wordt per uur zelfs een paar honderdduizend keer op de digitale deur geklopt in pogingen om het netwerk te infiltreren, vanuit de hoop en verwachting dat één enkele medewerker een split second niet nadenkt, en tsjakka…bingo…hack…systemdown…losgeld…narigheid.

Wat mij nu overkwam kwam was weer van een andere orde, origineel, maar van een plat en vulgair niveau.
Van een ‘dame’ met de welluidende naam Angela Babette Zaske-Böttger ontving ik een mail met de tekstueel foutloze melding dat zij een zwaarzieke dame was, met fortuin, dat ze na haar aardse bestaan wilde verdelen onder tien willekeurig geselecteerde mensen, vijf uit Nederland, vijf uit Duitsland. Ik moest alleen nog even aangeven wat ik met het bedrag van 100.000 euro wilde doen en werd dan al snel tot definitieve kandidaat uitverkoren. ‘Shit’, denk je dan, ‘weer zo’n phishing mail, weer een poging om de kluit te belazeren’, en vergelijkbaar met de cryptoberichten, waarvoor je alleen maar hoeft door te klikken om nog eens 83.932 euro op je rekening te ontvangen. Na wat heen en weer mailen – ik blijf nu eenmaal nieuwsgierig – had ze al wat blogs van me gelezen en werd de toenadering steeds persoonlijker, een prachtige nieuwe strategie om vertrouwen te wekken. ‘Haar’ mails werden voorzien van een fotootje, om het spel nog wat geloofwaardiger te maken en na de vierde mail had ze een soort van vertrouwen gewekt en werd er sneaky gevraagd naar een kopie van mijn ID, omdat het bedrag dan via haar zakelijke adviseur kon worden overgemaakt. De app ‘Kopie ID’ van de Rijksoverheid is daarbij handig – tip! – omdat dan alle cruciale gegevens kunnen worden doorgehaald en je nadien niet bang hoeft te zijn voor misbruik.
Goed, het uitgeklede ding werd opgestuurd en een paar dagen van stilte volgden. Ik kon niet nalaten nog eens een berichtje te sturen over andermaal beschadigd vertrouwen in de mensheid en wat andere hoogdravende strofen, maar ’t bleef rustig….tot twee dagen geleden. Toen arriveerde een mailtje van een zekere Alexander Huber, en graag een reactie als jullie ook zoiets hebben ontvangen. Meneer Huber van Huber Financial maakte melding van het feit dat hij was belast met de nalatenschap van Angela, die drie dagen daarvoor na een tragische ziekte zou zijn overleden, schaamteloos, maar met wat ordinaire spel- en taalfouten in de tekst en met een verzoek om een account aan te maken. Het sein ging uiteraard op rood en ik heb bij Herr Huber aangedrongen op een persoonlijke ontmoeting te Berlijn of Parijs, waarna ik uiteraard verder niets meer van Herr Huber hoor.
Het was voor mij een nieuwe variant van oplichting, een verzoek daartoe in elk geval, en intussen aangemeld bij de digitale politie en bij Google, omdat het ging om gmail-verkeer.
Intussen zie ik in de inbox dat er weer een fors bedrag aan digitale muntjes ligt te wachten om bijgeschreven te worden, oud en vertrouwd.

See you.

Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice