Herfst in mooi Lochem
Het lijkt er sterk op dat de herfstdip is begonnen. Al dagenlang loop ik met een zwaar hoofd door de wereld en vraag ik me af of het te maken heeft met de kletsnatte oktobermaand, de eindeloze stroom slecht-nieuwsitems of de nationale collectie leuterprogramma’s die helemaal uit de hand is gelopen. Al twee dagen ben ik aan het teksten voor een nieuwe blog, schrijven, schrappen, corrigeren, zoals dat proces zich normaliter voltrekt. Wel of niet plaatsen, afwachten, knopen doorhakken. De praatprogramma’s stemmen depri, de inhoud nodigt regelmatig uit tot suïcidale gedachten en dat heb ik na Willem ‘O’ Duys z’n goudvissenkom in 1972 niet meegemaakt. De ergste varianten zijn nog de duo-presentaties zoals OP1, waarbij in de vroege avond voor de eerste keer met veel trompetgeschal en tromgeroffel bloedstollend spannende items worden aangekondigd. Dan zap ik weg, dan ben ik er klaar mee.
Nieuwsuur is vooralsnog de positieve uitzondering. De twee toppers Mariëlle en Jeroen bivakkeren op eenzame hoogte qua kennis en diepgang, maar sinds Oekraïne en Gaza krijgen we ook daar steeds meer te maken met het stomvervelende fenomeen deskundigen, met name exemplaren uit de roestige verzameling oud-militairen. Oorlogen en conflicten moeten steeds van alle kanten worden belicht en geanalyseerd en dan maakt de meute gebruik van de vermeende kennis van voormalige legerofficieren uit de roemrijke Nederlandse militaire historie, die hun sporen hebben verdiend in Indonesië, Srebrenica, Afghanistan, Uruzgan of De Punt. In alle soorten en maten verschijnen deze ex-commandanten ten tonele om Hamas, Israël en Rusland de les te lezen, om voorspellingen te doen die nooit uitkomen, waarbij oud-generaal Mart de Kruif wel het summum is als het gaat om het deponeren van gladde oorlogstaal, verpakt in hevige volzinnen vol technische termen over wapentuig, tactieken en strategieën. De Kruif had, zei hij, kortgeleden nog een overleg gehad met een platform van oud-militairen. Dan stel je je daar iets bij voor. Dan aanschouwen ze op een treurige maandagochtend in een zaaltje van hotel De Wereld in Wageningen gezamenlijk een powerpointje van één der aanwezigen om de actuele strategische posities bij Bachmoet door te nemen met aansluitend een generaal kringgesprek via het centrale thema: wat zou jij doen als je Valerij Zaloezjnyj, opperbevelhebber van de Oekraïnse strijdkrachten, zou zijn. Zoiets…
Ander tiepje is Peter van Uhm, die met het boek ‘Notities van een generaal’, op nummer 7 van de lijst van best verkochte boeken is aanbeland en die zelfs het theater heeft gehaald met zijn voorstelling Why I chose a gun. Hoezo? Waarom? Wie gaat daar heen?
Ed Kronenburg, een naar verluid oude oud-topdiplomaat, waarvan tot vorige week nog nooit iemand had gehoord, schoof vorige week plotseling als een echte Hekking het beeld in om z’n mening te geven over de schandalige stemming van Nederland met betrekking tot de VN-resolutie over een oproep tot een staakt-het-vuren in Gaza, waar de meeste landen voor waren en alleen toekomstig NAVO-secretaris Rutte nog niet. Kronenburg vond er wel iets van, maar omdat ie een diplomaat is geweest wist hij z’n mening te verpakken in een paar inhoudsloze volzinnen die grammaticaal weliswaar deugden, maar waar je dan als NOS of als kijker geen bliksem mee kunt.
We hebben behoefte aan goed of grappig nieuws en daar ontbreekt het al een tijdje aan. Wat te denken van de monstrueuze korfbaloverwinning van Oranje op Taiwan, de glorieuze titel driebanden van Dick Jaspers of het toppunt van arrogantie van dame Yesulgis … of Yeşilgöz, die vorige week aangaf niet langer dan acht jaar premier te willen blijven. Het WNF heeft afgelopen jaar 348 nieuwe plant- en diersoorten ontdekt, weliswaar voornamelijk merkwaardige creaturen in het oerwoud van Azië, maar toch. Verder kon ik een lichte glimlach niet onderdrukken bij het aanschouwen van het plu-incidentje van Baudet, ook al is geweld altijd fout. Die laatste bijzin voeg fatsoenshalve toe, maar de factor humor zat wel degelijk in de gebeurtenis opgesloten en misschien zijn er bij de Forumtrekker door de geïncasseerde voltreffer wel onbedoeld een paar hersencellen op de juiste plaats beland. Hoop doet leven.
Over vijf maanden is het al weer zomertijd en dat wordt straks het startsein voor herstel a
ls twee oorlogen ten einde lopen en we aan de hand van een nieuw centrum-links kabinet de ontluikende natuur aanschouwen. Met zo’n oppepper is de dip al weer bijna voorbij.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie