Ik ben hartstochtelijk Nederlands Hervormd opgevoed en ik weet uiteraard tot in de details wat de strekking is van het Pinksterfeest, de herdenking immers van de uitstorting van de Heilige Geest, waardoor de 
daaropvolgende Babylonische spraakverwarring onder de discipelen ervoor zorgde dat iedereen maar wat riep bij het verspreiden van het christendom. Die laatste details vormen een persoonlijke interpretatie. Goed, me dunkt, het educatieve element zit er weer in gebakken dit keer en het fnuikende van dit verhaal is dat er juiste tijdens die vermaledijde Pinksterdagen een gelijkenis voorbij kwam bij TV-kijkend Nederland. Bij het doorgaans boeiende programma van Raven van Dorst met haar boerderij – fijne TV, intrigerende dame – en doorspekt met fantastische bluesmuziek, komt vaak interessant volk voorbij. De oorspronkelijkheid van Raven staat borg voor hoge kijkcijfers, maar de recente aflevering – tijdens de Pinksteren dus – verzandde in een uurtje pure schaam-TV, waar van Dorst zelf ook een
beetje van ondersteboven leek te zijn. Oorzaak: Gordon, met voorsprong het nationale dieptepunt als het gaat om de lijst van ongewenste BN’ers en dat gegeven heeft hij inmiddels zelf ook onderkend door in Dubai te gaan wonen, exact de juiste plek om, liefst op korte termijn, de pijp uit te gaan. Deze volkomen nutteloze en overbodige landgenoot presteerde het om er elke tien seconden een Babylonische zin uit te persen, bijvoorbeeld over ‘Duits helmgras’- lachen! – of over z’n piemel – brullen – waarbij de doorsneekijker alleen maar bleef hangen omdat Raven wellicht zelf nog keihard corrigerend zou uithalen, fysiek dan wel verbaal. Dat gebeurde helaas niet en daarom kon deze hufter ongehinderd en niet beperkt door iets van moraal of fatsoen de blaaskaak blijven uithangen, ook niet bijgesteld trouwens door zijn metgezel in de aflevering, vrouw Anouk, waarvan wij nu weten dat ze zelf denkt de meeste boterhammen wel te hebben geconsumeerd op deze planeet.
Wartaal was het dus, net als bij de discipelen en dan heb je tijdens die dagen wel even behoefte om adem te halen, bijvoorbeeld bij Ribs & Blues te Raalte, waar wij met het zicht op de buienradar en het bijgestelde, edoch slecht gecommuniceerde programma een uur te vroeg op het festivalterrein arriveerden, hetgeen ook weer een belevenis is, want hoe vaak in een mensenleven slenter je immers over een verlaten en nog wanordelijk festivalterrein, tevergeefs zoekend naar een spaarzaam verloren muntje waarmee je dan nog een bakkie had kunnen doen, ter overbrugging van de tijd tot Sass Jordan. Je maakt wat mee soms…
Daarna kwam alles goed, want korte tijd later arriveerde de grote meute, waaronder bijzonder veel lieden die nog even het persoonlijke kledingarchief 1969 hadden doorgeworsteld, op zoek naar iets zwarts. Sass Jordan, 60 lentes inmiddels, maakte alles goed tijdens een spetterend optreden. De ribs en het biertje deden de rest en daarmee werd uiteindelijk het onbehaaglijke Pinkstergevoel nog wat verdreven, ondanks Gordon. De nare smaak van de Pinksterwartaal blijft echter nog wat hangen, waardoor ik sterk voorstander ben van het afschaffen van deze christelijke flauwekul, met Hemelvaart als een veel mooiere, afsluitende herdenking aan alles wat er in christelijk opzicht aan vooraf ging. Van de rest is de wereld immers niet beter geworden, waarmee ik op de valreep nog een moralistisch tintje te pakken heb.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie