Gistermiddag tussen 13 en 15 uur overkwam ons iets in mijn regio waar de rest van het land stinkend jaloers op is 
geworden. Er viel een fantastische en weldadige regenbui in exact de juiste porporties. Met stromen, gestaag en windloos kwamen de druppels naar beneden, en in de plensbuien op straat vormden zich – als in Turks Fruit – zulke fantastische luchtbellen dat ik de neiging had om me daar languit in te wentelen, een voornemen dat geen vervolg kreeg in verband met de consequenties van zoiets in de buurtapp. ’t Was bijna een soort manna, op straat, in de tuin en in mijn regenton, die daarna weer briljant gevuld was met het vloeibare goedje, waarvan wij zoveel tekort hebben, in dit land, en ver daarbuiten.
Droogte, watertekort, het is de volgende noodsituatie alweer in 2022 en als je via een snelcursus de vaardigheden van crisismanagement onder de knie hebt gekregen kun je met een beetje Powerpoint toch al gauw wat contractjes scoren binnen de opdrachtgevende overheid.
We zitten volgens welingelichte bronnen inmiddels in de fase van de formele vaststelling van een watertekort, iets van fase 3. In fase 4 wordt waarschijnlijk de BB ingezet om per wijk flesjes water uit te reiken en fase 5 moet als apocalyptisch eindstadium nog worden uitgevonden, en daar zou ik als fasen-bedenker binnen het ministerie maar snel mee starten.
Watertekort, dat hebben we nu vrijwel elk jaar en die periodes worden afgewisseld door tijden van te veel nattigheid, eigenlijk een probleem zoals we dat al sinds 1200 kennen, waarvoor destijds de waterschappen zijn opgericht, maar waarvoor deze achterblijvende instanties nog steeds niet het ei van Columbus hebben uitgevonden, zijnde vasthouden en op tijd herverdelen. Dat die handelwijze wordt tegengehouden door de lieden uit onze agrarische omgeving laten we nu maar even buiten beschouwing uit piëteit met heer Remkes die na deze week waarschijnlijk versneld zijn aanvraag voor spoedemigratie gaat indienen.
’t Is dus best nijpend dat waterprobleem, want het spul is best hard nodig om te voorkomen dat binnenvaartschippers binnenkort hun scheepjes op het droge hebben, waardoor het knap hard kan gaan stuiven in onze rivierbeddingen en waardoor een beetje Willie Wortel eens raps moet gaan nadenken over de optie amfibiebinnenvaart, iets op lucht- en rupsbanden, waarmee de drooggevallen beddingen kunnen worden bereden. Best een mooie ingeving, vind ikzelf, een patentje waard.
Drinkwatertekorten zijn dus ook voorspelbaar en jawel, via het in allerijl geformeerde MTW, Managementteam Watertekorten, wordt een begin gemaakt met de samenstelling van een pakket maatregelen die ons door deze ellende moeten slepen. Regenwater voor de toiletspoeling, korter douchen – waar hoorden we dat eerder? Verder moeten we volgens verantwoordelijk minister Harbers van Infrastructuur en Waterketen ‘goed nadenken of we onze auto wel moeten wassen en of het opblaaszwembadje helemaal gevuld moet worden’. De verwachting is dat de komende week bol zal staan van meer infantiele richtlijnen en adviezen, terwijl de oplossing: snel fabrieken bouwen voor de allang haalbare ontzilting van zeewater, nergens wordt genoemd. Met een beetje doordrinken daalt ook die zeespiegel nog eens. Maar goed, ik ga – gedwongen door de waterschaarste – over naar het drinken van meer bier. We moeten immers allemaal ons steentje bijdragen.
Binnen deze nieuwe episode van nationaal trutmanschap deed Gerrit Hiemstra vorige week nog een meteorologische duit in het crisiszakje door de actuele droogte te vergelijken met een emmer water. ‘Als die emmer leeg is en er komt geen regen dan blijft ie leeg’, een metafoor waarmee het klunzige heerschap in elk geval weer een toptiennotering heeft behaald in zijn eindeloze reeks onnavolgbare analyses.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie