Petitiegekte

Steeds meer malloten in dit land nemen initiatieven die in hun ogen recht doen aan de democratie, aan de wil van het volk en vooral aan hun eigen status. Het is uiteraard een groot goed dat we onze rechten gebruiken, dat we onze meningen laten horen, dat er überhaupt zoiets is als vrijheid van meningsuiting, maar de afgelopen tijd worden er net iets teveel initiatieven opgestart om bijvoorbeeld via petities standpunten, activiteiten en beleidsmaatregelen af te dwingen. Meest bizarre voorbeeld is natuurlijk de Elfstedentochtvariant van Baudet, waarmee hij waarschijnlijk medio volgende week bij 8 graden in de plus naar de Tweede Kamer huppelt om, volkomen overeenkomstig zijn buitenaards gedachtegoed nog even stevig mee rond te wapperen, samen met zijn voortdurend uitdunnende achterban.

Er loopt nu ook een landelijke petitie die moet leiden tot het versterken van onze defensie. Omdat de media dagelijks worden gevuld met strapatsen van om aandacht smekende landgenoten heb ik nog even het waarheidsgehalte van deze aanzet gecheckt en het lijkt een serieuze poging om de overheid te bewegen ons defensieapparaat op te krikken en het budget daarvoor een forse impuls te geven. Een aantal BN’ers en normale, ‘bezorgde’ burgers windt zich nogal op over de kwaliteit van het leger en daaronder bevindt zich Sander Schimmelpenninck, die er wel vaker blijk van heeft gegeven niet wars te zijn van wat aandacht voor zijn eigen persoontje. Dan begin je dus een petitie en die heet in dit geval https://psst.nl/. Op deze site kun je lezen hoe het ervoor staat met onze veiligheid, de bedreiging daarvan, alsmede de heersende zorgen over de kwaliteit en de parate kracht van onze strijdmacht.

Even een paar dingen op een rijtje. Ons leger heeft nooit bovenaan gestaan als het gaat om inzetbaarheid, de kwaliteit, de kwantiteit. Een groot en sterk leger opbouwen zat na 1648 niet zo heel erg in onze genen, dus stonden we in 1914 lekker neutraal toe te kijken, waren we in 1940 na vijf dagen af en zijn de buitenlandse missies daarna niet echt succesvol gebleken. Mijn persoonlijke parate bijdrage was tussen mei 1970 en september 1971 met name in de avonden in de weekenden verwaarloosbaar klein, een manco dat vooral tot stand kwam door het fenomeen dienstplicht en de karige soldij, resulterend in demotivatie, bier en Kips-leverworst. Een klein leger, passend bij onze landoppervlakte en de directe gevaren past dus perfect en zou binnen Europa moeten leiden tot een forse herbezinning, vooral gerelateerd aan de werkelijk grote risicogebieden. Laten we wel zijn. Kijkend naar de actuele dreigingen kun je echt wel een paar passen op de plaats maken. Rusland is intern veel te druk met de eigen beslommeringen om na te denken over een item als expansiedrang, China verovert weliswaar de wereld, maar zet daarvoor niet het militaire apparaat in. Uit Afrika, Noord- Midden- en Zuid-Amerika hoeven we niets te vrezen. Wat resteert is vooral de digitale dreiging, ook vermeld op de site van de inmiddels door 41.000 simpel en naïef denkende medeburgers, die met een groter leger vooral hackaanvallen willen bestrijden en blijkbaar de illusie hebben dat tanks daarvoor een probaat middel zijn. Het klopt, ons leger is uitgedund, grotendeels wegbezuinigd en de motivatie bij een aantal onderdelen laat flink te wensen over. Maar onze grenzen zijn open, blijven open en hoeven bij Bergh Autoweg niet bewaakt te worden met zware compagnies artillerie, zoals alleen de PVV en Forum dat nog nastreven. Risico’s en gevaren moet je zoveel mogelijk uitsluiten en de belangrijkste dreiging, de digitale dus, zul je anders moeten aanpakken en wel via een kwalitatief hoogstaand legertje van ethische hackers.

En om dit lange weekendbetoog wat luchtig af te sluiten: de hier afgebeelde sneeuw- en ijsfoto’s zijn gisteren genomen langs de IJssel bij Doesburg en Bronckhorst, na een week met relativerend wintervermaak.

See you.

Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice