Ach ach, wat lezen we nou toch weer? Tom Egbers wil gerehabiliteerd worden. Tom is ogenschijnlijk diep geraakt door wat hem is overkomen na de publicatie van zijn jarenlang grensoverschrijdend gedrag en Tom heeft de buitenwereld laten weten dat hij weer op de buis wil, even iets van excuus mompelen en dan weer gewoon door met 
zijn absolute onkunde als het gaat om voetbal en andere sporten. Tom’s mama heeft waarschijnlijk vroeger een flinke scheut arrogantie door de ochtend-Brinta geroerd, waarna het ego tijdens z’n nogal geforceerde Studio Sport-carrière een extra boost kreeg door de overheersend mannelijke collega’s die hem omringden. Tom blijkt uiteindelijk een wat zielig mannetje uit Twente dat zichzelf door z’n good-looking-trekjes dingen meent te kunnen veroorloven die naaste collega’s bij andere programma’s ook meenden te kunnen doen, en waarbij de gemeenschappelijke factor bestaat uit een mix van ontkenning en een volkomen misplaatste portie hoogmoed.
Tom is ruim een jaar geleden volkomen terecht aan de kant gezet en dat kan Tom niet zo goed verkroppen, want hij heeft immers ooit op 9-jarige leeftijd een doelpunt gemaakt tegen de pupillen van D1 uit Wierden (bron Wikipedia).
Tom ligt ‘s nachts te woelen en kruipt af en toe tegen zijn Janke aan om na de aanvankelijke schaamte wat erkenning te zoeken en door z’n grote dosis zelfmedelijden kan Tom niet wennen aan het idee dat de tijden zijn veranderd, dat die weliswaar worden gekenmerkt door enige verpreutsing en vertrutting, maar dat daaraan voorlopig niet te tornen valt. Tom moet verder ook rekening houden met een pertinente onmogelijkheid van een terugkeer op de buis en tevens met het feit dat een kort ‘sorry, maar daar ben ik weer’ niet helemaal passend is bij dit soort aangelegenheden.
Tom is 66 en kan dus gewoon met pensioen, misschien een boek schrijven over de ernstige mate waarin hij verongelijkt behandeld is door de omroep, door justitie en de algemene opinie.
Tom is af, weg en we willen Tom als kijker niet terug, ook niet vanuit een andere programma of via een toekomstige vereniging van verongelijkte Nederlanders, waarin Matthijs, Marc en nog talloze andere BN’ers zo de kijkavonden mee kunnen vullen, als het althans aan hen ligt.
Tom is klaar met de TV, de TV met hem en dat geldt, meen ik te weten, ook voor het gros van het kijkpubliek.
Verder moet Tom zich er rekenschap van geven dat dit nu al de tweede blog is die ik aan hem spendeer en dat de maat wel vol is nu. Er zijn immers nog wel andere ranzige zaken in de wereld die om een pennenvrucht vragen.
Tom is dus passé, maar hij wil dat nog even bevestigd zien worden door de afwijzing van de rechtbank om eerherstel en mijn rechtsgevoel zou wel een grote deuk oplopen volgende week als het tegendeel zou blijken, ondanks het feit dat we in een dwaze wereld leven en niets soms meer is wat het lijkt.
Dag Tom, tijd voor je memoires, waarvan je vast denkt dat die wel goed verkocht zullen worden.
Dag Tom, je bent klaar, af, finished. ‘t Is uit.
Dag Tom, ga lekker de hond uitlaten, of de poes!
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie