Preventie, potjandorie!

Het ging de afgelopen week erg veel over ons, de burger, de Nederlandse onderdaan, de onverbeterlijke consument met z’n ongezonde leefgewoonten. Als wij dan niet te goeder trouwe en uit vrije wil willen veranderen, dan gaat het Binnenhof ons wel even het lesje lezen, niet echt een liberaal gedachtegoed, maar dat zal het compromis ooit wel geweest zijn. We zijn welvarend, wij doen het goed, maar het kan altijd beter, dacht staatssecretaris Paul Blokhuis van het departement Volksbetutteling, en presenteerde het Preventieakkoord, een soort plan van aanpak met afspraken over dat verdomde roken, de vermeende overmatige alcoholconsumptie en de falikant foute frituurhappen, waarmee we volgens ingewijden te vaak ons maag- en darmstelsel kietelen.

Het aandoenlijke van dit akkoord is dat de producenten van die verderfelijke waar, zoals Philip Morris en de Bond van Nederlandse Brouwers, elkaar de loef afsteken als het gaat om het onderkennen van de grote gevaren die kleven aan inhaleren en zuipschuiten, onder het motto: als we de regie maar blijven houden. Het wemelt vervolgens van de instanties, stichtingen en verenigingen, die over elkaar heen buitelen om een graantje mee te pikken van die gezondheidscampagne die ten aanzien van het niet-roken vast wel een klein rendement gaat opleveren, maar dan houdt het ook wel zo’n beetje op. Nicotine is al grotendeels vervangen door drugs, het aanbod van bier is qua smaakjes en alcoholpercentages vertienvoudigd ten opzichte van 10 jaar geleden en de hamburgerketens lachen zich wekelijks een breuk om de nieuwste omzetcijfers. De Stichting Verantwoordelijke Alcoholconsumptie, geen idee wie daarin participeert, is blij met de ontwikkelingen en de zaligmakende controlefunctie van dit getuttel ligt bij de Transitiecoalitie Voedsel, een orgaan dat in het leven is geroepen om de theoretische verhaaltjes van de Haagse hopjes te toetsen op haalbaarheid en die, bij gebleken hardvochtigheid van de consument, keihard ingrijpt door er nog eens een extra taskforce op te zetten die andermaal uitgebreide rapportages opstelt en aanbevelingen doet voor het verdere verloop van de campagne in de jaren twintig, dertig en veertig van deze eeuw. Voorbeeld van de absurditeit van de plannetjesmakers, de ambitie voor 2040: minder dan 38 procent volwassenen met overgewicht (nu 48%), minder dan 9,1 procent van de jongeren met overgewicht (nu 13,7%), nog net geen drie cijfers achter de komma dus.

De afstand tussen politiek en werkelijkheid wordt al jarenlang beheerst door ernstige groeistuipen. We worden met kruiwagens vol kluitjes in het riet gestuurd – kijk naar de gas-gedupeerden in Groningen – onze nationale zorg is in tien jaar tijd bijna volledig wegbezuinigd en ontmanteld ten gunste van de emancipatiemaatschappij, de transitie naar electrisch rijden schuift alsmaar op omdat investeringen en initiatieven uitblijven en de plannen om Nederland asbest- en gasvrij te maken lijken alleen nog maar de status van ‘vergeten memo van Rutte’ te hebben, een symptomatische aandoening van onze premier en z’n volgelingen, die maar niet wil genezen en ook niet wordt achterhaald door praktijkcijfertjes en/of nieuwe verkiezingen.

Voor de liefhebbers: de eerder genoemde Transitiecoalitie is kritisch en democratisch en organiseert een eerste plenaire en openbare bijeenkomst op 4 december a.s., echt een dagje uit voor landgenoten die niet aan Sinterklaas doen, met veel boter op het hoofd toch een dagje oeverloos willen leuteren en in het bezit zijn een eigen automobiel, want de bijeenkomst wordt gehouden in Kamerik, gemeente Woerden, ver verwijderd van het station, dus daar is goed over nagedacht.

Verder hebben de consumptiecijfers weer allerlei records gebroken in het kader van de Black Friday, Saturday, Sunday en Monday en word ik, waarschijnlijk op basis van m’n geboortejaar, vrijwel dagelijks digitaal geïnformeerd over botoxpreparaten, libidoversterkers, haargroeimiddeltjes en de aantrekkelijke prijsstelling van nieuwe gebitsprotheses.

Tot slot heeft het KNMI in De Bilt te maken met een ernstige identiteitscrisis, want volgens manneke Munneke zit Nederland een paar dagen lang opgesloten in een meteorologisch niemandsland, een merkwaardige typering, die de verklaring zou kunnen zijn voor het sombere, grijze, waterkoude pokkenweer van dit moment.

Over vier weken worden de dagen al weer langer, even doorbijten nog.

See you.

PS-je: excuusje aan Bert Wagendorp, we hadden toevallig hetzelfde blogonderwerp dit weekend.

Heb je belangstelling voor de automatische en gratis lezersservice van Roelsrules?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice