Een paar weken geleden kwam de term pauzelandschappen weer eens in de media voorbij. Het woord en het bijbehorende begrip bestaan al langer, zijn ergens in 2014 de wereld in geslingerd door nota bene wat gemeentelijk denkvolk uit Almelo en omstreken en krijgen nu weer een nieuwe impuls. Het denkbeeld werd destijds gebruikt om braakliggend terrein en leegstaande gebouwen een tijdelijke bestemming te geven, in afwachting van de definitieve herhuisvesting, beplanting of de implementatie van een zonnepark, die vervolgens ook niet voor de eeuwigheid gehandhaafd blijven, waardoor de term dus uiteindelijk weliswaar mooi is, maar toch niet helemaal de spijker op z’n kop slaat. Nou wil het wel eens voorkomen dat ik hard nadenk over de toekomst van onze planeet en mijn aandeel daarin, en al filosoferend kwam ik uit bij het volgende hersenspinsel, dat nog even getoetst moet worden op levensvatbaarheid. In mijn ongebreidelde verlangen naar creatie, naar scheppen, naar schrijven en schilderen, loop ik tegen beperkingen aan qua huisvesting. M’n werkkamertje is te klein en ik zoek dus ruimte, flink wat ruimte, wellicht beschikbaar in één van de talloze pauzelandschappelijke locaties. Scheppen is mooi, fijn en nuttig, maar de omgeving waarin dat proces plaatsvindt moet bij voorkeur gesponsord worden en daarvoor hebben we dus misschien wel Europese subsidiepotten, waarover ik een briefje heb geschreven naar een bemiddelende instantie met het volgende, goed onderbouwde idee.
Ik ben schrijver/columnist en ik ben van plan mijn om berichten, columns en publicaties in verschillende talen te exploiteren binnen Europa. Deze berichten worden doorgaans goed gelezen en gewaardeerd, hebben in de meeste gevallen een inhoud die maatschappijkritisch kan worden genoemd, maar altijd pro-Europa is gekleurd. Met mijn berichtgeving dien ik drie doelen: a. de bewustwording onder de lezers van de meerwaarde van Europa ten opzichte van de diverse nationalistische stromingen, b. het ontwikkelen van gevoel voor humor, want mijn columns zijn weliswaar gericht op de praktijk, maar het op de hak nemen van situaties en ontwikkelingen moet gepaard gaan met een forse brok relativering, verpakt in een stukje satire c. het opleuken van de wereld anno 2019, want somberheid is troef en mijn berichten dragen bij aan het algeheel welzijn van de Europese burger. Graag hoor ik van u welk bedrag aan subsidiegelden u binnenkort gaat overmaken, ten einde dit gedachtegoed te kunnen exploiteren.
Wat denk je? Het antwoord luidde: we hebben helaas geen aanknopingspunt in uw verzoek gevonden als het gaat om Europese subsidies. Potjandorie, fase twee gaat dus van start, rechtstreeks naar Fransje Timmermans, want opgeven komt in mijn woordenboek niet voor.
Een variant op het pauzelandschap is het actuele verkiezingslandschap binnen Europa, bij uitstek ook iets met een tijdelijk karakter. Links doet redelijk euforisch als het gaat om het indammen van het rechtse populisme, maar er moet nog heel wat water door de Rijn, de Donau, en vooral de Po en de Seine voordat de beoogde Europese eensgezindheid vorm gaat krijgen. Lichtpuntje is uiteraard de aanmelding bij de Venlose Hengelsportvereniging Het Dobbertje van de heer G. Wilders, die na gisteren definitief op de westoever van de Maas zijn hengeltje kan uitgooien, onderwijl dromend van grenspaaltjes aan de overkant, die nu, samen met zijn politieke carrière, definitief zijn geschrapt.
Voor veel, nogal hysterische bergbeklimmers was het landschap van Himalaya ook van zeer tijdelijke aard. Bij de idioterie van dat stukje massatoerisme op ’s werelds hoogste berg heeft een man of tien het loodje gelegd en tijdens de vrije val zullen ongetwijfeld nog een paar slachtoffers hebben genoten van het prachtige uitzicht in die laatste ultieme seconden. De overige kandidaten raad ik een wandeltocht op de Lochemse berg aan, toch nog pakweg 38 meter boven NAP, met een vrij aardig uitzicht en een stuk goedkoper.
En nu is het wachten op de (ongetwijfeld tijdelijke) handhaving van De Graafschap in de eredivisie, morgenavond (28 mei) op de Vijverberg.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie