Door een onwillige schouder lag ik gisteren nog eens in een Magnetic Resonance Imaging, kortweg MRI, zo’n dwangbuis, waarbij je je een half uur lang horizontaal ligt af te vragen waarom dat soort apparaten anno 2021 in godsnaam zo’n herrie moeten produceren en waarbij de gelukkig geringe claustrofobische gedachten moeten worden verdreven door zelf heel hard na te denken over de wereld, de politiek en de maatschappij. Terwijl
Chuck Berry met Johnny B. Goode in de koptelefoon z’n stinkende best deed om boven de kakafonie uit te komen gingen de gedachten merkwaardig genoeg terug naar de vakanties tussen 1970 en 1980, alsmede de automobielen die indertijd werden versleten, zoals een Eend, een Fiat 850 Sport Coupé, Honda, een Simca die in vlammen opging en tweemaal een Renault 16, die gekke luxe Franse bak met stuurversnelling. Ik lag net volop in de herinnering aan mijn Autobianchi toen de MRI-dame onder de laatste tonen van Elvis’ Hound dog aankondigde dat het voorbij was en ik elektrisch naar het beginpunt werd gedreven, een soort van uitvaart. De tijd was te kort om door te peinzen over meer schakelmomentjes zoals die zich nu al een aantal jaren aan het voltrekken zijn en waarbij we ons als mens elk jaar weer moeten voorbereiden op nog weer meer onverwachte gebeurtenissen, nog extremere incidenten of, zoals nu, een onverwachte lading sneeuw met de voor de hand liggende vragen: gaat de klimaatverandering niet door?; is de temperatuurstijging van de baan, of is ’t een laatste stuiptrekking van de planeet alvorens te verdampen? Komende week krijgen we naast de thermometer ook nog dagelijks de politieke barometer te zien en helaas ook te horen. Rob Jetten wil de Elfstedentocht en harlekijn Baudet heeft in nog eens een nieuw moment van verstandsverbijstering een petitie opgestart om dat evenement doorgang te laten vinden, terwijl de rayonhoofden in november 2020 al hebben besloten dat dat niet gaat gebeuren deze winter. De rest is dus emotie en krijgt dus slechts een plekje in het steeds warriger brein van de Forumleider, die naar eigen zeggen gesteld is op oude tradities en waarden, indachtig het motto ‘brood en spelen’.
In elk geval hebben we deze week een paar dagen fijne vorst, zonder vervelende monarchie-gedachten of Griekse
escapades en dat is goed voor de mens in het algemeen en de corona-Nederlander in het bijzonder. Minder positief pakt die strenge vorst uit voor mediterrane vegetatie. In mijn tuin bivakkeren al een jaar of acht twee olijfbomen – in de volle grond – en die kunnen normaal gesproken maximaal drie dagen vorst van minus tien verdragen. Wij vrezen nu voor het voortbestaan van deze fraaie boompjes, die straks wellicht moeten worden teruggesnoeid tot het niveau bijzettafeltje.
We schakelen wat af, net als de oliepijpleidingindianen in de VS. Bush, Obama, Trump en Biden resulteren in achtereenvolgens de aanleg van een leiding, stilleggen van de leiding, doorgaan met de leiding en sinds 20 januari weer stoppen met de leiding. Het ontbreekt al sinds Wounded Knee aan echte leiding, zou je kunnen stellen, en dan vooral voor de sneue nazaten van Sitting Bull.
Afleiding is er echter genoeg, want naast sneeuw en ijs, die ongetwijfeld veel Bruegheliaanse taferelen gaan opleveren, hebben we nog het hoge water dat vanaf volgende week een zodanige topattractie belooft te worden dat het fenomeen ramptoerisme een stevige impuls krijgt. Verder heeft ook de KLM een schakelmomentje gekend door afgelopen week vrij stiekem de eerste vlucht te voltooien met een mengsel van kerosine en milieuvriendelijke brandstof. Het kan dus, het moet en het geeft vertrouwen. Dit soort nieuwtjes mogen best wat meer naar de voorgrond, liefst ten koste van Ab Osterhaus en zijn companen. Schakelmomentje bij uitstek dus voor de publieke omroep.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie