Na allerlei persoonlijke omstandigheden, die zich het best laten omschrijven als zorg- en rouwbeslommeringen, pakken we deze week de draad weer op, inclusief het stevig inhaleren van de zomer.
Even in vertrouwen….. Hebben jullie dat ook? Dat je op maandagochtend flink inademt en het twee tellen later alweer vrijdag is. Dat je de
kont niet kunt keren en er alweer een maand voorbij is. Er is een verband tussen ouder worden en de beleving van een sneller tijdsverloop, zo hebben wetenschappers vastgesteld. Ons brein is opgedeeld in honderden verschillende geheugenplaatsen, met allemaal een functie, en een paar van die gevallen gaan over ervaringen door de jaren heen en de beleving daarvan in relatie tot de tijd. Best een zwaar item op de dag dat Nederland wordt beheerst door de NAVO-gekte.
Als je veertien lentes telt is alles nog nieuw, en elke dag levert nieuwe ontdekkingen op. De beleving van al het nieuws is zo intens, dat de dagen eindeloos lijken. Als je veertig bent is het nieuwe er wel af en treedt de versnelling van de tijd in, las ik in een boeiend artikel over dit verschijnsel. In de decennia daarna belanden we in de herhaling en parallel daaraan doet de factor verveling z’n intrede, funest voor de geest, tenzij je stappen zet.
De vraag is dus wat je eraan kunt doen en na een beetje babbelen met AI blijken er een paar trucjes te zijn die het proces van versnelling tegengaan of die je in staat stellen er beter mee om te gaan, zoals vertragen, bijvoorbeeld door te wandelen zonder telefoon, een dagboek bijhouden of de trap nemen in plaats van de lift. Ook een andere weg nemen dan de gebruikelijke is een optie, net als een cursus pottenbakken of het bezoeken van een alpaca-boerderij. Daarmee wordt het al iets leuker.
Mijn probleem is echter dat ik bijna elke dag iets nieuws uitprobeer, maar dat het nog geen zoden aan de dijk zet qua tijdvertraging. Meer en intensiever naar muziek luisteren is een andere optie en dan helpt het wel dat het festivalseizoen is begonnen. Van muziek krijg je immers energie, je ontmoet weer leuke mensen, voert boeiende gesprekken en samen met wat sport schieten we al een eind in de beoogde richting.
Een ander lichtpuntje qua afleiding is, zo las ik in een artikel in ons dagblad, de distelvlinder.
De distelvlinder?
De distelvlinder, ook wel Vanessa cardui genaamd, uit de familie Nymphalinae!
Er is – zo las ik met toenemende belangstelling – voor deze mooie vliesvleugelige wapperaar een distelvlindermigratieproject opgezet, met een distelvlindermigratieprojectleider, die activiteiten organiseert om de vermeende flexibiliteit van deze vlinder te gebruiken, voor het behoud van deze specifieke vlindersoort en vlinders in het algemeen. Dat alles met hulp van talloze distelvlindermigratieprojectmedewerkers over de hele wereld, omdat de nood aan de man is rond vrijwel alles wat er nog vliegt, zwemt, kruipt, loopt en fladdert op deze planeet.
Da’s lekker, zo’n positief bericht en het nodigt uit om daar de resultaten van te volgen, die ik bij gelegenheid hier nog eens zal melden, omdat ik zeker weet dat jullie met z’n allen ongelooflijk nieuwsgierig zijn geworden naar de uitkomsten van het project.
Ik denk ook dat vaker kijken naar Schoof fors bijdraagt aan een stuk vertraging. Hij is immers in ruim een jaar nog niet één keer betrapt op een concrete uitspraak, een concreet resultaat, een concrete maatregel, maar het vergt wel iets van je incasseringsvermogen om te luisteren naar holle woorden, nietszeggende frasen of de verrassende uitspraak ‘De Navo heeft nog nooit voor zo’n grote uitdaging gestaan’. Hij staat verder garant voor allerlei door AI gedicteerde oneliners, zeker nu hij vandaag de voorgeprogrammeerde gastheer mag spelen voor een voorgeprogrammeerde bijeenkomst waarbij de citaten van 32 wereldleiders elke potentiële wapenfabrikant als muziek in de oren zullen klinken.
En nu, middenin die al vooraf bejubelde NAVO-top, zal de voortdurende schaterlach van Rutte nog lang en tijdvertragend na-echoën, al was het maar vanuit de overtuiging dat alle deze week getelde verdragen, toezeggingen en overeenkomsten binnen twee jaar leiden tot oeverloze discussies over het antwoord op de vraag waarom de meeste landen de norm bij lang niet hebben gehaald.
Tot slot levert ook het kijken en luisteren naar Mart de Kruif een sterke tijdvertraging op. Deze bekendste actuele oorlogs-BN’er slaagt erin om met zijn dagelijkse visie op de Russische dreiging de werkelijkheid daarvan te reduceren tot bijna nul en daarmee bereikt hij onbedoeld het omgekeerde van het doel waarvoor hij steeds wordt ingevlogen.
Vertraging van de tijd is weliswaar ook haalbaar via de schrijverij, maar dan moet ik de thema’s wat bijstellen en de volgende anekdotes vooral voorzien van bijvoorbeeld de resultaten uit het distelvlinderproject, of via het eindeloze en actuele NAVO-sprookje ‘Mark en de 32 discipelen’.
Ik hou jullie op de hoogte, reken maar.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie