…ziet er slecht uit vandaag,,,
Sandra Reemer – mooie, toffe vrouw – overleed deze week aan borstkanker en ik zit nu verdomme al dagenlang ‘na-na-na-na-na-na-na-na…w
at zal ik doen’ te neurieën. Ik denk dat May aan de ander kant van de Noordzee datzelfde tekstje in het hoofd heeft na de heerlijk onverwacht verlopen verkiezingsronde in Engeland. Meer hopen en minder krijgen, toch fijne lui die Britten en net op tijd tot inkeer gekomen. Hoe zou zo’n herziening van de Brexit gaan heten? Re-Brexit? Brexout? Brelcome? Britin? Tjeenk Willink zit waarschijnlijk ook op de ‘nanananananana’-toer na weer wat mislukte gesprekken. ‘Wat moet ie doen’ nu de formatie alle kenmerken van een sketch begint te krijgen. Ook Toto Riina, de grootste maffiabaas van Italië ooit, vraagt zich af wat ie gaat doen als ie voor z’n laatste dagen weer terug mag naar Corleone, de moeder aller maffiadorpen op Sicilië. Te gek voor woorden dat zo iemand ooit nog vrij komt!
Te gek voor woorden….dat geldt in elk geval ook voor Bobby Dylan met zijn audiobestandje, nu al bekend als het grote bedrog van Dylan. Laten we even wel wezen, was het niet wat overdreven om hem te nomineren voor de Nobelprijs voor literatuur? Een protestzanger die wat naar boven is doorgegroeid, prachtige stem, gave teksten, lekker gitaartje en mondorgeltje maar literatuur is toch iets anders…. Na de nominatie ging ie
plotseling wat gedragsstoornissen vertonen, ook ten aanzien van de daaraan gekoppelde verplichtingen. Dat zegt iets over de rituelen rond de Nobelprijs in het algemeen, maar ’t zegt ook veel over Dylan. Voorwaarde voor het ontvangen van z’n muntjes – € 820.000 – was het houden van een toespraak en wat doet meneer? Hij stuurt een paar uur voor het verstrijken van de deadline een audiotekstje op naar de beoordelingscommissie met wat vage verwijzingen naar Homeros met z’n Odyssee als inspiratiebron voor zijn werk. Dank je de koekkoek, ik ga ook meedoen, beetje lobbyen, het circuit proberen in te komen, een paar oude klassiekers noemen – ik ga voor Walt Disney – en hoppa, kijken wat er gebeurt. Netwerken met ouwe jongens, dat is waar ‘t om draait, dat is de start.
Over start gesproken…. Wij, de mens in de huidige vorm, de homo sapiens, lopen al 100.000 jaar langer op aarde dan we vorige week nog dachten, met nieuw ontdekte roots in Marokko, ten tijde van een nog vruchtbare Sahara. Boeiend tot in de diepste vezels, maar het schrijnende is dat die lange evolutie, tot wat er nu aan exemplaren rondloopt, snel afbrokkelt door de Homo-trump-achtigen, waarmee de weg terug is ingezet. Tenzij het Comey-effect snel resultaat oplevert…het is ultra-spannend in Washington!
Het barst in deze blog van de bruggetjes want we moeten het in het kader van dezelfde evolutie nog even hebben over de paranoot. ‘Ja, wat nu weer?’, hoor ik al verzuchten. Let op: las onlangs een artikel over deze noot, een onmogelijk geval uit Peru, Bolivia, Brazilie en Ivoorkust, dat steeds lastiger wordt om te oogsten, hetgeen leidt tot honderden jaarlijkse ongelukken bij de plukkers, die domweg uit de bomen sodemieteren. Stukje uitleg: de noot groeit in bomen die er 25 jaar over doen om te kunen produceren. Dit struikgewas groeit alleen langs lastig toegankelijke rivieroevers, kan gek genoeg slecht 
tegen nattigheid – beetje lastig als je ook pal langs de rivier wilt groeien want overstromingen zijn taboe – de gemiddelde temperatuur moet 28 graden C zijn, grote bijensoorten zorgen voor bestuiving en de zaden uit de vrucht worden verspreid door zogenaamde goudhazen, waarvan het aantal in rap tempo afneemt door ontbossing van met name het Amazonegebied. Nog te volgen, lezers? Even opletten nog! De winning is dus, zoals gezegd, levensgevaarlijk en dat moeten we de bewoners van die streken niet aandoen. Bovendien is de paranoot ook nog eens een vet en calorierijk geval, dat we eigenlijk helemaal niet moeten consumeren, maar helaas zit ie meestal heimelijk verpakt tussen de cashewnoot, sowieso de lekkerste van allemaal, de amandel, de hazelnoot, de walnoot en de pinda. De pinda, nog een laatste educatief element, is trouwens geen noot maar een peulvrucht, maar dit terzijde. Oproep dus:’boycot de paranoot, een klootnoot!’
Het wordt paranoot-weer de komende dagen en roelsrules gaat even een dag of tien in de vakantiemodus, met af en toe een blogje uit een toeristisch gebied.
Fijn weekend.
See you.
Geef een reactie