Het gaat fout met deze wereld, niet alleen door de stikstof, door criminaliteit of door zich afzonderende ‘bewegingen’ in Ruinerwold, maar door de nieuwe wereldtaal. Afgelopen zondag toonde VPRO’s Tegenlicht een item over het gebruik van emoji’s, de symbooltjes die door de grote platforms als 
Google, Apple en Microsoft worden ontwikkeld als wereldtaal om onze gevoelens te tonen tijdens het appen, het digitaal communiceren over de grootst mogelijke onzin en die ervoor zorgen dat ons leven verder compleet wordt vergekt door ons voor te doen als gevoelige, emotionele, invoelende en vooral sympathieke internetgebruikers, terwijl er vaak gewoon sprake is van het eenvoudig boodschappelijk afkopen van een werkelijk contactmoment.
Die nieuwe instantie heet Unicode en die club is al sinds een aantal jaren bezig met het optimaliseren van de universele taal op basis van vraag een aanbod, waarbij een groep op het oog redelijk ontwikkelde, beschaafde en ogenschijnlijk gezonde lieden zich buigt over de vraag of een bepaalde wijnsoort op verzoek van een malloot uit Oezbekistan of een trekker van een agrariër uit Winterswijk kan worden toegevoegd aan de algehele pikorde van de emoji’s. Onze wereld wordt dus langzamerhand door toedoen van deze grote IT-bedrijven beheerst door de meest waanzinnige symbooltjes, waarachter de echte mens zich verschuilt en waardoor er dus een complete fake-wereld ontstaat.
De platformonafhankelijke wereld is ontworpen voor alle gezindten en voorzien van diepdoordachte snufjes rond het mondiale gevoelsleven, maar er wordt een belangrijk aspect vergeten bij de verdere doorontwikkeling van deze flauwekul, namelijk de echte menselijke factor. Communiceren via vrijwel alleen symbooltjes leidt tot een akelige intensiteit van het gebruik van de smartphone, want de helft van de tijd versturen we volkomen overbodige teksten naar onze digitale vriendjes, vergezeld van glaasjes wijn, bloemen, huilebekjes of kusjes, dat alles om de ander te bekoren en een schijnboodschap te verzenden van ons werkelijke gevoelsleven. De echte contacten, face-to-face of een telefoontje, thuis of in de kroeg, kopen we af met een makkelijk scorende emoticon, waarna we de interpretatie en reactie over laten aan de partij aan de andere kant. Nog los van de vraag in welke mate we ons daarover best wat schuldig zouden mogen voelen liet Tegenlicht zien wat de volgende stappen zijn in deze ontwikkeling, namelijk bewegende poppetjes die exact weergeven en uitspreken hoe wij denken over een onderwerp, zodat we straks, vanaf volgend jaar, de echte contacten helemaal overboord kunnen kieperen en ons sociale leven kunnen beperken tot het invoeren van een paar kernwoorden, vertaald en verzonden via de moving emoji.
Ben ik nou een zwartkijker, een doemdenker, een negatieve publicist of zou ik toch meer realist, of gewoon een meedenkende, bezorgde, signalerende blogger zijn? Wie het weet mag het zeggen en ik beken dat ik zelf vrijwel elke dag wel de digitale duim gebruik in de whatsapp en dat er verder nog een handvol bruikbare icoontjes tussen zitten. Het slaat alleen geweldig door en deze week zal de lijst ongetwijfeld worden aangevuld met afbeeldingen van een trekker-op-de-snelweg, een boze-boer en misschien wel een echt brexit-symbool of een Boris-aan-de-galg, misschien zelfs een plaatje van een allerminst publiciteitsschuwe-advocaat-met-teveel-oogschaduw. Misschien krijgt ook de al genoemde en vermoedelijke sekte-beweging uit Ruinerwold wel een digitale opkikker, want het mysterieuze karakter van deze onthulling leidt nu al tot veel fantasierijke theorieën en uiteraard gevulde stoelen bij DWDD en Pauw. Daar spuide gisteravond een zekere Sjoukje Drenthe-Bruintjes in de rol van ervaren sekte-kenner een niet te volgen verhaal over de vele ‘bewegingen’ in dit land, waarbij normaal ogende mensen zijn aangesloten, ’s avonds na 18.00 uur een andere gedaante aannemen, om in de ochtend weer als tandarts of boekhouder aan te sluiten in de file op de A1. Ga ik toch eens op letten als ik de volgende keer de regio doorkruis.
Komende zondag – echt belangrijk – toont de VPRO een andere aflevering over de ontwikkeling van de emoji-wereld, en wel vanuit de humanitaire, menselijke invalshoek. Dan wordt hopelijk mijn zorg wat weggenomen, bijvoorbeeld door promotie van het item ‘persoonlijk gesprek’, want daar gaat het uiteindelijk om in het leven.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie