Lintjesregen

Aan de vooravond van Koningsdag 2021 krijgt elke Nederlander die tijdens de coronacrisis in Nederland woonachtig was een lintje. Per slot van rekening ontvang je dat vrij lullige kleinood voor vermeende bijzondere prestaties en wat is er nou mooier dan de ganse natie van zo’n wanddecoratie te voorzien, als teken van waardering voor de vastberadenheid waarmee we anno 2020 een zware crisis hebben doorstaan. Daarna schaffen we hele handel af, want de willekeur waarmee al jarenlang Willems- en andere ordes worden opgespeld loopt regelmatig de spuigaten uit en leidt niet zelden tot bedenkelijke onderonsjes tussen het Kapittel van Civiele Orden, zeg maar de toetsingsbrigade, en de brave burgers die de kandidaten hebben genomineerd.

Op dit moment worden jaarlijks een kleine vierduizend landgenoten onderscheiden omdat ze al 50 jaar de triangel van de lokale harmonie hebben beslagen, 72 jaar met de collectebus van het Leger des Heils door de aanpalende wijk hebben gezeuld of een jaar of 40 een baantje hadden bij een schildersbedrijf met een Oranjegezinde baas, die toevallig de moeite nam een nominatiemailtje naar het Kapittel te sturen. Brandweerlieden krijgen zelfs automatisch een lintje na een jaar of 20 trouwe dienst, en dat doet knap wat afbreuk aan het oorspronkelijk bedoelde bijzondere karakter van de onderscheiding. Buiten die vierduizend onderscheiden burgers lopen er tienduizenden kanjers rond die niet worden onderscheiden, die vaak veel meer in aanmerking komen voor een schouderklopje maar niet worden genomineerd, deels omdat ze het zelf flauwekul vinden, deels omdat ze hun werk in anonimiteit uitvoeren. Daarnaast hebben we nog de ego-categorie, zeg de Marco Kroon’s van onze maatschappij, die via fantasieverhalen een bekroning afdwingen en de rest van hun leven nog wat krantenkoppen vullen met zeikverhalen, om pissig van te worden.

Tradities als deze kunnen aardig zijn, maar laten we eerlijk zijn, er is toch vaak sprake van willekeur en drogredenatie. Mijn bloedeigen vader kreeg een ding opgespeld omdat ie 40 jaar de schilderskwast hanteerde en op dinsdagavond nog wat nabaste bij de gemengde zangvereniging. Het prul moest na zijn overlijden weer linea recta terug naar de Kanselarij der Nederlandse Orden, een merkwaardige blijk van Nederlandse schraperigheid.

We bedenken dus voor 2021 een procedure waarbij we elkaar massaal behangen met zo’n onderscheiding met als titel de Orde van de Oranje Leeuw, en als argumentatie ‘een algemene bijdrage aan het instandhouden van de Nederlandse samenleving tijdens de coronacrisis van 2020’. Per 1 mei 2021 wordt de kanselarij opgeheven en mogen alle landgenoten de decoratie definitief boven de schoorsteenmantel hangen.

We moeten het in de aanloop naar dat gedenkwaardige 2021 nog wel even hebben over de uitzonderingen op de regel. Personages zonder toegevoegde waarde worden van de lijst gehaald en dan kom je toch weer uit op bepaalde politici, bankiers en verzekeraars, alsmede de groep op woekerwinsten loerende groot-kapitalisten, het collectief dat ook nu is uitgesloten van de traditionele onderscheiding.

Het zou wel prettig en bovendien randvoorwaardelijk zijn als we ons eerst nog even gezamenlijk door deze periode heenworstelen, zodat de regen zich volgend jaar april boven ons land kan ontwikkelen tot het niveau van de beoogde wolkbreuk.

See you.

Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice