Volgende week wordt het droog. Vanaf oktober j.l. wordt het dagelijks doen en laten vooral geagendeerd door de buienradar, die bij nader inzien minder betrouwbaar is dan we ooit dachten. Het fenomeen spontane buien heeft z’n intrede gedaan en dat betekent dan regelmatig dat je
tijdens een vermeende en voorspelde korte, droge periode van een uur toch zeiknat thuis komt. Vandaag is storm Henk aan het uitrazen en na z’n voorganger Gerrit zijn we het er met z’n allen wel over eens dat de voor 2040 voorspelde klimaatverandering al wat eerder is gearriveerd, zo’n zestien jaar vroeger. Dat sterkt mijn vermoeden dat een initiatief om opblaasboten en zwemvesten aan de man te brengen wel eens een lucratieve aangelegenheid zou kunnen zijn, een denkmomentje waarvan ik bij voorbaat al dollartekentjes in de ogen krijg. Een naamswijziging naar Roelroeit is dan ook een overweging waard, want het blijft in deze dwaze wereld een kwestie van anticiperen, vooral ingegeven door het feit dat overheden in het algemeen en die van ons in het bijzonder alleen maar druk zijn met druk zijn en zelden of nooit komen met concrete maatregelen om de problemen op te lossen.
Nu we de nogal misselijk makende episode 2023 eindelijk achter ons hebben gelaten, de kerstboom hebben afgetuigd en vol goede voornemens de toekomst tegemoet treden is dus het moment aangebroken om de handen uit de mouwen te steken. Afgelopen dagen heb ik met allerlei weldenkende mensen gesproken en dan kom je tot de conclusie dat er veel meer eensgezindheid binnen de samenleving is om tot oplossingen te komen dan de uitslag van 22 november j.l. doet vermoeden, een verkiezingsresultaat dat voornamelijk tot stand is gekomen door een falende Timmermans, misverstanden door foute algoritmes op de social media en de totale afwezigheid van echt oplossend vermogen bij de centrale overheid, waarbij nauwelijks verschil te constateren is tussen het tot voor kort actieve en het daarna demissionaire karakter van de dirigerende club. De meeste landgenoten zijn bereid om te luisteren naar goede argumenten, die te vaak verloren gaan in het geblèr van de hardste schreeuwers. De doorsnee-burger staat meestal wel open voor prettige ideeën van de restantjes gemotiveerde medeburgers, die bereid zijn de zendeling uit te hangen, stel ik vast, en dat, lief, aardig lezerspubliek, zijn wat positief bedoelde beschouwende zinnen, zo aan het begin van een nieuw jaar.
Maar ach, relativering is ook een belangrijk onderdeel van ons leven en toen ik rond de jaarwisseling een documentaire zag over de situatie op Haïti, Caribisch schiereiland met alleen maar bendegeweld en honderd procent anarchisme, dan besef je eens te meer dat we hier in een paradijselijke omgeving met uitsluitend luxe-problemen bivakkeren, een vaststelling die ik afgelopen week berustend deelde met wat ervaren en betrokken plaatsgenoten.
De persoonlijke voornemens zijn beperkt, want de haalbaarheid is meestal een kort leven beschoren en de activiteiten zullen dan ook merendeels betrekking hebben op het ondersteunen van anderen via een portie dankbaar vrijwilligerswerk en het prikkelen van andere, voornamelijk lokaal verantwoordelijke lieden om iets te doen aan de wensen en eisen van ons, het klootjesvolk. Tot zover dit eerste blogje van 2024. We sluiten deze week een mistroostige periode van klimaatverandering tijdelijk af, we dweilen het land droog, we kunnen volgens Willemijn Hoebert over een paar dagen schaatsen en over twee maanden klagen de boeren over de droogte, let maar op.
Zo gauw de website www.roelroeit.nl actief is kom ik graag bij jullie terug met mijn assortiment.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie