Sylvana Simons – een kleurrijk uiterlijk, een kleurrijke taal en kleurrijk standpunt – heeft weer een podium opgeëist en is voornemens de gemeentepolitiek te infiltreren met haar partij Bij1. Een dame die zichzelf op Twitter bloot geeft met bijgaande profielfoto neemt uiteraard zichzelf en haar achterban niet echt serieus, zeker niet als daarnaast blijkt dat ze qua politieke statements nog steeds niet verder komt dan racisme, ongelijke behandeling van vrouwen en de genderproblematiek. Ok, het zijn er altijd nog meer dan het landelijke programma van Wilders, maar hier ga je toch niet mee scoren? In de politiek zijn verder vaardigheden vereist als diplomatie, inzicht en geduld en tja, die ontbeert Sylvana helaas. Egocentrisch typetje en de naam ‘Bij1’ is alleszeggend, ze houdt het bij één programmapunt – discriminatie – en daarmee krijgt ze vast wel spreektijd bij DWDD, Tan, Pauw en Jinek.
Merkel’s ‘wir schaffen das’ uit 2015 krijgt op dit moment bij onze oosterburen een hele andere lading en de actuele invulling van het asielprobleem begint meer en meer te lijken op ‘wir schaffen das ab’, In Duitsland kunnen uitgeprocedeerde asielzoekers op dit moment een vertrekpremie krijgen van 1.500 euro voor een volwassene en 1.000 euro voor een kind. Een calculerende medewerker van een vooraanstaand dagblad had uitgerekend dat een gezin met drie kinderen daarmee op 6.000 euro komt, knap! Het zijn echter wel bedragen die ook anderen, buiten de doelgroep om, gaan triggeren om een aanvraag te doen en dan doemen al snel de vergelijkingen op met de prachtige plannen van Wiebes ten tijde van de volkomen mislukte reorganisatie bij de fiscus. Reminder: de goeien gingen massaal weg en de kneuzen bleven. Het blijft dus een kwestie van definities en formuleringen plus de bewaking daarvan. Vraag blijft of zesduizend-euro-gezinnetjes zelf de retourtickets moeten betalen, welke andere kosten nog gedeclareerd kunnen worden en op welke wijze in het volkomen vernietigde Syrië de ontvangstcomité’s klaar staan met bed, bad en brood. Het gevoel voor solidariteit in Europa neemt ogenschijnlijk snel af en houdt vervelend genoeg gelijke tred met de statistische gegevens van de politieke populariteit.
Shell, de grootste olievervuiler op de aardkloot, heeft de aandacht op zich gevestigd door plotseling massaal laadpalen langs de snelweg te plaatsen voor elektrische auto’s. De bodem van de olieputjes komt in zicht en dus moet er geschakeld worden, tot grote ergernis van enkele andere bedrijven, die dachten uit deze nieuwe business een slaatje te kunnen slaan. Shell heeft echter een voorkeurspositie in Den Haag en dat was even aan de aandacht ontschoten bij Fastned en ander bedrijven, die nu bij de rechter hopen dat ie paal en perk gaan stellen aan deze monopolistische gang van zaken.
Verder is Den Haag van mening dat er over 12 jaar alleen nog maar elektrisch wordt gereden in dit land. We zitten nu ‘al’ op 0,2 procent, dus hebben we nog ‘slechts’ 99,8% te gaan. Van dat resterende wagenpark bestaat een groot deel uit goedkope, oudere auto’s, in het bezit van mensen die simpelweg niet meer te besteden hebben dan een paar duizend euro en die derhalve nog een paar decennia moeten wachten voordat de oudste generatie e-cars een beetje betaalbaar is geworden. Den Haag heeft met deze planning dus boter op ’t hoofd, zeg maar rustig een boterberg, waarbij verder blijkt dat adviserende instanties als de ANWB totaal niet worden gehoord. Wordt snel vervolgd!
We hebben op dit moment te maken met dooi. Volgens de collectieve meteorologie-mannetjes is de dooi ingetreden na een periode van twee nachten met anderhalve graad vorst, waarbij de eerste sneeuwvlokken als een soort van persoonlijke triomf werden gemeld, grenzend aan die van W..w..we..we..nnemars nadat Kramer op z’n ouwe dag nog maar eens een vijf kilometer had gewonnen. Het is smullen af en toe.
Fijne week gewenst met veel zacht weer!
See you.
Belangstelling voor de automatische lezersservice van roelsrules?: stuur je mailadres naar 
Geef een reactie