Tijdens de zomermaanden blijkt het voor de meeste omroepen lastig om voor de achterblijvers een avondvullend TV-aanbod samen te stellen en buiten de sport om resteert er dan maar weinig verheffends op de beeldbuis. Zo kan het gebeuren dat we ons moeten vergapen aan een programma over overbelasting, onze collectieve burnout, de mate van overspannenheid binnen onze samenleving, onder de kop Heel Holland Stresst, zoiets, maar dan in de verpakking van Cees Grimbergen, die daar het juiste uiterlijk en geijkte sonore stemgeluid voor bezit. Max’ Sybrand Niessen dacht een paar dagen geleden ‘het kan nog veel erger’ en had een item over woninginbraken tijdens de vakantie, omdat een deel van onze landgenoten het volgens de cijfers nog steeds verdomt om voor het weekje Nunspeet de deuren te sluiten of zelfs een memootje bij de deurbel hangt met: ‘postbode, wij zijn tot 18 augustus met vakantie, pakjes graag naar de overburen op nummer 11’, een boodschap die voor de Gerrit’s van ons land knap uitnodigend werkt. Sybrand had een in woningbeveiliging gespecialiseerde bromsnor uitgenodigd die de vraag kreeg voorgelegd: ‘en wat heeft u voor tips om allerlei ellende te voorkomen?’, gevolgd door het verbijsterende antwoord van deze diender: ‘goede sloten is het belangrijkste’! Niessen viel onthutst achterover. Sloten, daar hadden we nou met z’n allen nog nooit aan gedacht. Een slot op de deur, ingenieus, verbluffend, opzienbarend! ‘En als er wat gebeurt, moet je dan aangifte doen?’ ‘Ja, vooral aangifte doen, anders kan de politie niets ondernemen’. Daarvoor laat je dus een koddebeier uit Harmelen naar de studio komen vanuit de verwachting dat het nationale inbrekersgilde daarna ontdaan en ontzet met de handen in het haar zit. Wat nu? Auto’s jatten? Een overval? Toch maar gewoon een vakantiebaantje?
De wereld stond ook even kortstondig op z’n kop na het nieuws over de straat van Hormuz, dat enge zeestraatje bij de Perzische Golf, waar vrijwel uitsluitend olietankers passeren, waarvan er af en toe één wordt opgeblazen door nog onbekende lieden en waardoor Trump wat nerveuze vragen uit heeft gezet om internationale militaire ondersteuning, ook vanuit het afschrikwekkend sterke militaire arsenaal in The Netherlands. En ja hoor, wij gaan dus, volgens een trotse melding op het journaal, de Zr Ms van Speijk inzetten om te voorkomen dat er nog meer narigheid plaatsvindt. Daar moeten we toch wel even een paar kanttekeningen bijplaatsen, lezers! Dit schip, één van de twee multipurpose fregatten van onze marine heeft, zoals tien jaar geleden al is gebleken, grote en tot dusver onopgeloste problemen als het gaat om de aandrijving, het gebruik van wapens, de navigatie en de snelheid, niet dat je zegt ‘mwah, valt wel mee’. De andere knelpuntjes laten we even buiten beschouwing, maar ‘t is duidelijk dat we hier te maken hebben met een oud (1994) en gedateerd probleemgeval. Bovendien voorspelt de naam weinig goeds. Jan van Speijk was een volkomen onterecht bejubelde idioot van een zeebootcommandant, die in 1831 zijn toenmalige scheepje opblies bij Antwerpen onder het motto: ‘dan liever de lucht in’, hetgeen zijn voorkeur was boven wat gesprekjes met de lokale overheid over wat kleine strategische strubbelingen met onze zuiderburen. Hij ontstak met zijn sigaar de lont in het kruitvat en blies de bliksemse boel op, waardoor duidelijk werd dat roken ook toen al slecht voor de gezondheid was. Kortom, de missie voorspelt weinig goeds en ik denk dat een versnelde allriskverzekering wel eens goed kan uitpakken.
See you.
Wil je gratis en automatisch de columns en blogs van Roelsrules ontvangen?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie