Wat is dat toch deze week? Ok, het is herfstvakantie, maar het lijkt wel of de hele wereld een weekje vrij heeft. Hele volksstammen zijn aan het uitwaaien aan de kust en alleen de boom op de foto heeft dat ultieme doel bereikt na de windhoos van gisteren in Zaandam: uitgewaaid dus. Verder zien we wapenstilstanden in Syrië en Yemen en weinig bomaanslagen in Irak, ongelooflijk toeval? Natuurlijk is er alleen maar betrekkelijke rust in Aleppo en omstreken, maar dan zit je daar als soldaat achter je Syrische mitrailleur en hoor je:´Achmed, tot donderdagavond blijf je met je poten van die trekker af, daarna mag je weer los’, of iets van die strekking. Een stukje verderop, in Mosul, slaan ze de herfstvakantie over en worden de resten van IS gesloopt. Misschien komt het ooit goed daar maar ik twijfel.
Ik las dat สมเด็จพระบรมโอรสาธิราช เจ้าฟ้ามหาวชิราลงกรณ สยามมกุฎราชกุมาร, ook wel genoemd Somdet Phra Boromma-orasathirat Chao Fa Maha Vajiralongkorn Sayammakutratchakuman, kortweg Vajiralongkorn, met als koninklijke titel Phra Chao Lan De Phra Ong Chao Thipangkon Ratsamichot, koosnaampje Ma, hij dus, troonopvolger van de vorige week overleden Thaise koning Bhumipol, heeft besloten eerst nog maar een jaartje te gaan rouwen, alvorens de troon te bestijgen en zich als vorst te gedragen. Nou is dit mannetje toch al niet zo populair in Thailand, maar starten met een jaar vakantie is zwaar overdreven. Misbruik maken van de situatie heet dat en dan gaat ie waarschijnlijk zoeken naar een verse echtgenoot want hij heeft er al drie versleten, een liefhebber dus. Bovendien kost ‘t wel even tijd voordat in alle noodzakelijke documenten daar de juiste naam is geregistreerd, denk ik zo. Volgend jaar wordt ie trouwens al 65, dus AOW?
De Europese ruimtesonde Schiaparelli is vanmiddag waarschijnlijk geland op Mars. Samen met de Russen heeft de ESA kans gezien om voor 1,5 miljard euro een zachte landing uit te voeren en dat vinden wetenschappers zeer verantwoord. Deze Schiaparelli heeft nu, honderd jaar na z´n dood, met dit reisje van 180 miljoen kilometer z´n zin gekregen want hij had er z’n hele leven aan gespendeerd. Buitengewoon interessant allemaal. Er valt eigenlijk niet te leven, maar datzelfde leven is er naar verwachting wel ooit geweest op de rode planeet en over een paar jaar gaan we erheen, vrijwilligers zat en de verwachting voor de eerste landing met een beetje mens is rond 2022, spannend en geweldig avontuur en als ´t even kan meld ik me aan voor de vlucht daarna. ’t Is waarschijnlijk enkele reis, maar vanwege de foto’s staat hij toch op de bucketlist, dus voorwaarts Ma….. Ja!
twee sporen dus…
Dichter bij de grond is het fijn dat de spoorwegen nu weer geheel in handen van de overheid komen. Ik vond het vanaf het begin al een constructie van ‘lek m’n vestje’, want dergelijke primaire voorzieningen hoor je niet te privatiseren. Nu eerst maar afwachten wanneer de twee sporen naar het nieuwe organisatiemodel op de rails staan. Ik denk dat er nog een zware wissel wordt getrokken op management en bestuur, want het is net in de tijd van vallende blaadjes, vierkante wielen, misschien het eerste sneeuwbuitje binnenkort, dus alle hens aan dek en vooral even goed opletten de komende tijd. Wordt vast vervolgd, het sein staat in elk geval op groen.
Kortgeleden liet ik me van alles ontvallen over vrouwen en het verschil in humor met mannen, vooral als ze op de planken staan. Ik heb daar eigenlijk alleen maar een bevestiging van gekregen van diverse kanten uit m’n publiek, dus zover zat ik daar waarschijnlijk niet naast. Daarnaast zou ik nog even terugkomen op de vrouw in het algemeen, de sterke vrouwelijke kanten, zoals ik die zie. Ja, dan ga je je op een moeilijk pad begeven, want wil je zorgen voor een beetje draagvlak onder de vrouwelijke lezers, dan wordt ‘t al gauw slijmen, terwijl mijn beweringen de werkelijkheid ook geen geweld aan moeten doen. Dilemma’s dus. Daarom doe ik dit item maar in delen want alle positieve en sterke kanten van ‘de vrouw’ in pakweg 500 woorden verpakken zou op zich alweer beledigend kunnen zijn. Ik denk er nog even over, want ’t is een link onderwerp…
Tot slot: binnen een week of drie wordt ik aan m’n rug geopereerd en dat is een actuele, verheugende ontwikkeling. Verdere info volgt, maar het te verhelpen euvel heet ‘stenose’ en dat leg ik graag een keer uit.
See you, ….en de ESA is echt blij, denk ik.
Geef een reactie