Hij dateert alweer van het jaar 2006 na Christus. Hij wordt vooral gehanteerd door theoretisch ingestelde lieden en hij wordt vooral niet gevolgd door mensen waarvoor ie is bedoeld. Het gaat over de Balkenende-norm, zeg maar een inkomensrichtlijn voor de publieke sector en voor niet-ideologisch of normatief ingestelde lui, doorgaans in het artistieke leven of op het financiële vlak bivakkerende lieden die, zo heeft de praktijk aangetoond, van alle gezindten kunnen zijn. Links, rechts, oud, jong, man, vrouw, het dondert niet. De norm, die op basis van een geadviseerde vrijwilligheid in 2017 op zo’n € 220.00 zit wordt dit jaar door ruim 2.600 bestuurders overschreven, en doorgaans niet met een paar dubbeltjes. Zo gauw het om de flappen gaat verworden alle normen en waarden voor veel graaiers tot vage adviezen, die vooral voor anderen bedoeld zijn. Dan gaat het om ‘ikke’, mijn huis, mijn boot en mijn alimentatie en verschijnen er heel andere overwegingen aan de horizon. Even terug naar de bedenker van dit fenomeen, de heer Jan Peter Balkenende, een zuunige Zeeuw met sterke Harry Potter-kenmerken, die onlangs een riant optrekje van 1,5 miljoen euro in Cappelle aan de IJssel contant betaalde via de zeven ton per jaar die hij verdient bij Ernst & Young, aangevuld met inkomsten vanuit een aantal commissariaten, die voormalige politici doorgaans in de schoot geworpen krijgen en die qua verzamelwoede waarschijnlijk voortkomen uit de VOC-mentaliteit, waarvan hij ooit in een vlaag van verminderde toerekeningsvatbaarheid aangaf deze blijmoedig te bewonderen. Uiteraard roep ik weer in de woestijn en de naar schatting 120.000 miljonairs in Nederland zijn dat deels door oud kapitaal en deels door verdiensten vanuit een mentaliteit van hard werken. Maar juist vanuit de combi ‘vraagenaanbod-mentaliteit-geluk’ is het volkomen absurd om een niet te handhaven inkomensnorm in stand te houden. Opheffen dus, al was het maar om te voorkomen dat de initiator ervan de geschiedenisboekjes gaat halen. En willen we de giga-salarissen van bestuurders, bankvolk maar ook van de Paul de Leeuws en de Matthijssen van Nieuwkerk aan banden leggen, dan doen we dat via een stukje wetgeving. Punt, uit, basta…maar het zal wel blijven bij misschien ooit nog een wetsontwerpje uit een linkse hoek.
Na dit mopperrondje even wat na-naölen over emo-TV, leuke timing na de ontvoering van Derk Bolt en Eugenio Follender, twee programmamakers van het programma Spoorloos, die regelmatig de aardbol afreizen in een zoektocht naar gelukkig allang vergeten familieleden om daarmee, ten gerieve van de kijkcijfers, ongelooflijk veel gesnotter op de buis te toveren. Het was dan ook heerlijk pikant dat het duo nu de ultieme uitzending in acht delen kan samenstellen doordat ze zelf zelf spontaan een tijdje spoorloos waren. De Avro heeft laten weten er op een later moment een volledig seizoen aan te kunnen spenderen, waardoor het vermoeden wordt versterkt dat het hier gaat om een in scène gezette activiteit, waar de ELN in Colombia een leuke figurantenrol speelde…
Wat ook emotie oproept is de rubriek ‘gezocht’ in ons regionale dagblad. Daarin zoeken lezers naar artikelen en prullaria, die blijkbaar vanuit een verleden een hoge emotionele waarde bevatten. Zo las ik vorige week dat iemand een plaat zoekt van Therèse Steinmetz, niet onaantrekkelijke zangeres in de jaren ‘70 en ‘80, vanwege het nummer ‘wie heeft er aan de worst gezeten’. Daar word ik altijd heel erg emotioneel van en we moeten bij onze zoektocht deze titel niet verwarren met ‘wie heeft er op de worst gezeten’ van Frans Bauer en ‘Wie heeft aan mijn worst gezeten’ van Gordon. In het verlengde van deze oproep: ik zoek nog een cassettebandje uit 1962 van de Heikrekels met onder meer het hoofdnummer ‘Waarom?’, de titelsong ‘Waarvoor?’ en het slotnummer ‘Waarheen?’ Maar eens kijken wat dat oplevert….
Heerlijk land!
Fijn zomerweek gewenst.
See you.
Geef een reactie