Boetes, Amerikaans IQ en grafdelvers

Kort nadat ik deze week tijdens een fijn tochtje op de pedalen uitbundig de buitenlucht had geïnhaleerd en weer eens had genoten van niet alleen de veelzijdigheid van onze veestapel maar ook van het vogelbestand – in korte tijd toch een elftal buizerds, sperwers en ooievaars gespot – kwam het bericht binnen dat niet minder dan 17 miljoen volwassen Amerikanen denken dat chocolademelk rechtstreeks uit de bruine koe wordt getapt. Geen verzinsels, maar direct resultaat uit een formeel consumentenonderzoek, waarna slechts kan worden geconcludeerd dat hamburgers en cola niet veel bijdragen aan het IQ van de mens in het algemeen. Nou was de status van de gemiddelde Amerikaan na 9 november 2016 toch al wel ernstig geslonken, maar met dit soort ontwikkelingen glijdt dat continent in sneltreinvaart af naar de status van derdewereldland en zijn de kansen op een interne afsplitsing tussen het intelligente Westen, het slimme Oosten en alles wat daartussen zit sterk vergroot. In het westen, bruggetje naar Silicon Valley, staat onder meer het bedrijfje Google, mammoet binnen de IT-branche, die deze week een Europese boete kreeg opgelegd van 2,5 miljard euro wegens sluikreclame. Persoonlijk denk ik dat de directie van dat concern daar minder wakker van ligt dan ik van mijn persoonlijke boete van € 42,00, omdat ik – heel irritant – ergens in een stukje bebouwde kom – na correctie – 53 km per uur had gereden, 3 km te hard dus. In dat bedrag zitten dan 9 euro administratiekosten omdat binnen de blauwe-enveloppen-brigade nog een Jan Lul op een toets moest drukken voor het uitprinten van het geregistreerde misdrijf. Jammer dat ik de fotograaf niet ter plekke heb gesignaleerd want ik neig naar terugrijden om samen met de  opsporingsambtenaar een selfie te maken. Ik weet het, ik ben schuldig, ik betaal keurig maar in een week dat bekend wordt dat binnen het politieapparaat vele honderden miljoenen euro’s nodig zijn om de uit de klauwen groeiende misdaad in ons land nog evenszins in toom te houden, word ik toch lichtelijk opstandig.

Morgen begint de Tour, eindelijk weer een sportevenement in deze saaie, vervelende en sportarme periode, waarin ik eindelijk – dat dan wel weer – tijd heb gevonden om af en toe de investeringen in Netflix te laten renderen via de prachtige serie Prisonbreak en zelfs een boek te lezen. Voor de Tour gaan we weer lekker zitten, want uiteraard hebben ‘we’ volgens de NOS-verslaggevers weer veel kansen op het podium. Gesink en Mollema halen misschien de toptien en heel misschien zit er nog een winnende sprintetappe tussen, maar dat was ‘t wel.

Grappig doch schrijnend vond ik deze week de mededeling dat de in 1989 overleden Salvador Dali moet worden opgegraven omdat ene Maria Pilar Abel Martinez beweert een buitenechtelijke dochter te zijn van de geniale schilder. Als elke hotemetoot hier dus z’n precedenten uit gaat halen, krijgt het beroep van grafdelver er binnen de korste keren een volledig nieuwe dimensie bij want vooral het opgraven van rijke dooien worden dan plots erg populair onder de vermeende familieleden. In het kader van zware criminaliteit kan ik me dit soort activiteiten voorstellen. maar als we ten prooi gaan vallen aan de grillen van excentriekelingen die puur om financiële redenen dit stukje grafschennis willen forceren, dan moeten we vrezen voor massale claims richting fameuze, dooie neukepieten. Onze schavuit van Oranje, de heer Bernhard Friedrich Eberhard Leopold Julius Kurt Carl Gottfried Peter Graf von Biesterfeld mag zich wel vast in zijn tombe omdraaien bij dit soort ontwikkelingen, ze staan in de rij binnenkort.

Het is alweer juli. Nog twee dagen wat regen, dan wordt het weer mooi!

Rest nog even melding te maken van de opvallende medeling van Gerrit Zalm bij zijn formatiepogingen: ‘snelheid is niet het belangrijkste doel van mijn opdracht’. ‘Uurtje-factuurtje’ waarschijnlijk, dat is Gerrit wel toevertrouwd.

Fijn weekend en een prachtige Tour gewenst.

See you.