Chaos troef!
Zelden was er rond een item zoveel commotie, spraakverwarring, onenigheid en tumult als bij die strontvervelende klimaatverandering, die inmiddels de status van K-woord heeft verworven. Al die fijne voormalige zekerheden van een stabiel zeewaterpeil, een gegarandeerde stroom Gronings aardgas en fijne, 
regenachtige zomers hebben hier plaatsgemaakt voor het besef dat alles anders moet. Nou ja, besef… op papier dan. Rapporten van honderden pagina’s met een jeuk opwekkende, gezwollen kretologie, bekrachtigd door oud-politici als Ed Nijpels, en in bewijskracht bevestigd door alles wat maar beetje heeft gestudeerd op het gebied van CO2-uitstoot en meteorologie, onderbouwd door keiharde, mondiaal onderkende bewijzen, liggen nu in Den Haag, bij onze overheid op tafel. Wat blijkt? Het K-woord wordt op geen enkele 
manier tot prioriteit verheven, niet door Rutte, niet door de sterk in populariteit afglijdende Klaas Dijkhoff, niet door de andere Haagse hopjes. Slechts één VVD-coryfee leeft nog in de veronderstelling dat het allemaal wel goed komt. Eric Wiebes, de schat, ik krijg steeds meer een zwak voor de man, omdat ie zo heerlijk naïef is en waarschijnlijk oprecht meent dat onze overheid via de huidige coalitie de juiste beslissingen zal gaan nemen. ‘Forget it Eric!’ De aanpassingen van de woningen naar geen-gas, de financiering van de transitie naar electrisch rijden en de aanpak van de industrie naar minder uitstoot, het zijn sprookjes, het zijn theoretische, gewiekste en geraffineerde politieke verhalen, waarvan de komende tien jaar keihard zal blijken dat het allemaal leugens zijn.
Voor de twee miljard van de verdwijnende dividendbelasting kun je pakweg 200.000 woningen subsidiëren voor de overgang van G naar E. ’t Is maar een voorbeeld en het blijft dus allemaal een kwestie van de P van Prioriteiten. Dit item in mijn column beslaat slechts 300 woorden, maar elke letter daarvan is gemeend en ik denk dat komend voorjaar, net na de nieuwe en onvermijdelijke verkiezingen, de tijd rijp is voor demonstraties op het Malieveld. Waarschijnlijk zal alleen een stuk burgerlijke ongehoorzaamheid, van Groningen tot Maastricht, en weergegeven via grootschalige bijeenkomsten de dovemansoren van het Binnenhof kunnen uitspuiten. Met de M van Massaal dus, en de A van Allemaal.
Verder hebben we in Oost-Nederland op dit moment te maken met de militaire vliegoefening Falcon Autumn, waarbij Duitse en Nederlandse vliegtuigen samenspelen met de volledige Belgische luchtmacht, die beide F-16’s voor dat doel heeft ingezet. Het doet me denken aan de koude oorlog en specifiek de onzekere tijd tussen mei 1970 en september 1971, toen ik verplicht deelnam aan de verdediging van ons land tegen de Russen via nummer 500315362, zoals het het opschrift luidde op mijn ID-plaatje, dat uit twee delen bestond en waarvan 50% bedoeld was om op de kist gespijkerd te worden, mocht ik sneuvelen. Wij verdedigden het vaderland met houten oefengranaten, een door de wasbak volkomen nutteloos geworden Uzi en
met een door nalatig onderhoud volledig bedorven gasmasker, waarna tijdens de daarop volgende oefening bleek dat de glazen van mijn exemplaar niet waren ingevet, daardoor na drie seconden volledig besloegen, waardoor ik 
mijn toch al weigerachtige Uzi niet kon richten en het een wonder mag heten dat er binnen de Harskamp geen tientallen dodelijke slachtoffers vielen toen ik per ongeluk mijn wapen toch op de A van Automatisch had gezet. Dat heldhaftige werk werd uitgevoerd tegen een vergoeding van 170 gulden in de maand, omdat ik het verdomde om me met S5 af te laten keuren en daarom dus maar dat kloffie aantrok, mijn burgercarrière opschoof en hoppa, afreisde naar de kolonel Palmkazerne in Bussum, waar ik de eerste dag vriendelijk ‘dag meneer’ zei tegen een heer in uniform en daarvoor per direct de eerste reprimande incasseerde. ‘Of ik wel wist wie hij was?’ ‘Meneer Palm misschien?’ Nee, het bleek een generaal te zijn, vier sterren, tja. Die dag werd gevolgd
door een serie van tweehonderd dronkenschappen, voor vrijwel alle maten de enige manier om de afstompende tijd in de kazerne door te komen, met uitzondering van die ene jongen – Michiel dacht ik – die zijn praktijkdiploma boekhouden in de wacht wist te slepen en vast wel goed is terecht gekomen.
Na dit sprongetje in het verleden nog even terug naar nu, lezer. Trump heeft verklaard na wat briefwisseling verliefd te zijn geworden op Noord-Koreaan Kim jong Un en daarmee lijkt nu definitief de 
eerste stap gezet te zijn naar z’n opname in The Washington Psychological Center, specialiteit zwakzinnigenzorg, dat op een steenworp afstand van het Witte Huis is gevestigd en inmiddels vast wel een kamer heeft gereserveerd voor deze lijpkikker. Voorstel: afkeuren met S5!
See you.
Heb je belangstelling voor de automatische en gratis lezersservice van Roelsrules?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie