Het is dezer dagen veel te warm voor een plaatsje achter het toetsenbord, maar de mondiale ontwikkelingen, zowel politiek, economisch als klimatologisch smeken nu eenmaal om aandacht. Ook de verantwoordelijke 
hoofdpersonen op het wereldtoneel worden blijkbaar meteorologisch geplaagd, want nimmer heeft het zo gewemeld van de holle, spraakmakende, beledigende, schofferende en leugenachtige uitspraken, maffe kreten en loze beloften als in de zomer van 2018. Dat moet dus wel aan het weer liggen.
In deze blog zal ik de vakantiehoudende lezer niet te lang vermoeien met recent aangetoonde bullshit, maar ik pik er even het klimaat en de 4% voor de NAVO uit. Den Haag ging politiek uit z’n dak toen er een nationaal akkoord was bereikt over doelstellingen op de middellange en lange termijn. Jesse Klaver was in alle staten, Rutte buitengewoon tevreden, evenals Asscher – dat eeuwig gematigde gedrag kost ‘m z’n kop op termijn – Wiebes mocht weer 
opdraven bij Jinek en Ed Nijpels heeft weer een doel in z’n leven gecreëerd door allerlei ambitieuze commissies voor te gaan zitten, die uiteindelijk – zeg over een jaar of drie – een teleurstellende evaluatie uitvoeren door de doelstellingen van 2018 drastisch bij te stellen. Dat is nu eenmaal politiek, dat weet je, dat hoort erbij en toch tuinen we er met z’n allen altijd weer in. CO2 reductie tot 49% in 2030, nergens op gebaseerd en voor 98% afhankelijk van de landen om ons heen – hoera! – 50.000 woningen per jaar aardgasvrij, terwijl er op dit moment nog duizenden worden neergepoot met een reguliere gasinstallatie – het planten van enorme windmolenparken in de Noordzee – jippie! – maar ’t zet geen zoden aan de dijk omdat de techniek om die dingen goed te laten functioneren nog steeds ontbreekt, kijk maar eens hoeveel er stil staan op een winderige dag. Met name Wiebes heeft ambivalentie tot een soort van schokbestendige deugd verheven, maar met die clowneske trekjes en het spelen van de grote onschuld is Nederland langzamerhand toch wel klaar?
Ander verhaal: de interpretatieverschillen tussen de NAVO-regeringsleiders over de NAVO-bijdrage, waarbij iedereen volgens dat volkomen geschifte stuk verdriet uit Washington 4% heeft toegezegd, terwijl ons eigen kabinet al struikelt over een verhoging van 1,4 naar 1,6 procent, Macron en Rutte de toezegging direct ontkenden en Merkel
zich al lang geleden heeft voorgenomen de VS helemaal niet meer serieus te nemen, in welke verband dan ook. Na de sublieme voorstelling in Helsinki heeft Trump nu zelfs zijn eigen aanhang verbijsterd en is ie begonnen met het graven van z’n eigen graf. Dat wordt nog een paar dagen nasmullen in de media, want het was werkelijk briljant wat deze randdebiel daar allemaal uit z’n strot perste.
Nog even een korte evaluatie van het WK voetbal. Kroatië had meer verdiend, maar Frankrijk had toch de 
meeste kwaliteit en wat geluk bij de makkelijke goals, zo gaat dat. Een verdere beschouwing leert dat Argentinië na een schandalige vertoning voor de komende 12 jaar moet worden geroyeerd, Colombia, evenals Japan en Mexico met alleen talent geen toernooi kan winnen, België de grote eenmalige kans heeft laten lopen, Uruguay veel te afhankelijk is van Cavani, Brazilië de beste voetballers heeft maar geen team, Rusland, Zweden, Denemarken en Australië wel barsten van de werklust maar echte kwaliteit ontberen, het nooit wat wordt met die atleten uit de Afrikaanse landen, Saoedi-Arabië het niveau van de zandbak nooit zal ontgroeien, Spanje niet vooruit te branden is met die oude hap, terwijl we van Polen en IJsland op voorhand al niet warm worden, Duitsland grappig en een beetje voorspelbaar werd uitgeschakeld, Engeland door penaltygeluk slechts de papieren illusie mag koesteren van een sterk voetballand en Portugese ster Christiano Ronaldo zich kan opmaken voor een op voorhand al mislukt avontuur in Italië bij Juventus. ‘t Was een vreemd WK trouwens met soms een 
tranentrekkend niveau, erg fraaie goals, een vaak bedenkelijke arbitrage, ondanks de VAR, maar volgens jongetje Infantino, de niet geheel onbevooroordeelde voorzitter van de Fifa, het allerbeste kampioenschap ooit, waardoor zijn bonus vanuit Rusland gisteren kon worden overgemaakt.
Maar…..de Alpen komen eraan, ik zoek een schaduwrijk plekje en ga diep nadenken over een schilderij. Een schilderij? Een schilderij! Later meer! Hup Tom!
See you, en hou het hoofd koel.
Heb je belangstelling voor de automatische en gratis lezersservice van Roelsrules?: stuur je mailadres naar aanmelding lezersservice
Geef een reactie